Waarom Miniconomy niet mag stoppen

Auteur: bonanza

109 rondes, tientallen tussenrondes, meer dan 11 jaar. Zo lang al bestaat Miniconomy, de Federatie, de bron van ons spelplezier. Al die tijd konden we ons uitleven, konden we dromen proberen waar te maken, konden we vriendschappen smeden, handelsoverwinningen claimen en politieke geschiedenis schrijven. Een onbezorgd leven leiden dat we niet altijd kennen in realiteit. Daar kwam op het einde van die 109ste handelsperiode een plots einde aan.

Het was schrikken voor iedereen. Een woelige handelsperiode waarin erg veel was gebeurd op politiek vlak, voornamelijk dan de machtswissel in Digitalië, kende hoogtepunten en laagtepunten waarbij de Federals soms lijnrecht ingingen tegen de wensen van (een groep van) spelers. Dit is niet ongewoon. Elke periode opnieuw worden er zaken geweigerd omdat het spelplezier van anderen mogelijk in het gedrang komt of worden besluiten niet uitgevoerd omdat ze niet aan de wettelijke vereisten voldoen. Aan de andere kant worden er evengoed uitzonderingen gemaakt voor spelers om hun creativiteit niet te fnuiken, in de overtuiging dat het ten goede komt aan het hele spel. De Federals zijn in die zin letterlijk de spelverdelers die beoordelen wat het spel (en dus de spelers) ten goede zal komen en wat hen zal schaden. Je kan nu eenmaal niet alles in regels of wetten vastleggen.

Die besluiten worden ongetwijfeld niet licht genomen. Er vinden op regelmatige tijdstippen Federal-meetings plaats waarin verschillende onderwerpen besproken worden die de afgelopen week aan bod zijn gekomen en waar een antwoord op moet geformuleerd worden. De spelleiding, die als ultieme doel heeft het bewaken van het spelplezier van alle spelers, kan moeilijk verweten worden dat ze het spelplezier van sommigen opzettelijk zal dwarsbomen. Akkoord, niet alle beslissingen zullen door iedereen even sterk toegejuicht worden, maar soms moet het algemene plezier primeren op het plezier van enkelingen. Als van dat principe afgeweken zou worden, dan kan men spreken van favoritisme van bepaalde spelers en dat zou de doodsteek betekenen van het hele spel.

We komen niet altijd met iedereen goed overeen, een eigenheid aan het menselijke ras. Wanneer we dan de mogelijkheid krijgen om die persoon op handels-, politiek- of juridisch vlak te dwarsbomen, dan is het bijna volstrekt normaal dat we die kans ook grijpen en daar is op zich niets mis mee. Rivaliteit kan het spelplezier verhogen. Er is echter een grens tot waar het plezierig blijft en vanaf waar het destructief wordt. Die grens is niet altijd even duidelijk en het is daar waar de Federals komen kijken om die grens te trekken. Eerst komen er waarschuwingen in de vorm van het weigeren van uitvoeren van besluiten, daarna volgen faillietverklaringen of cheaterstatussen, hopelijk steeds voorafgegaan door een nuchter gesprek met de betrokken personen.

109 rondes of 11 jaar lang heeft dat model gewerkt. Tot op het einde van die 109de ronde. Op de laatste dag van die ronde is op zaterdag 5 januari een grens overschreden. De server van Miniconomy is lafhartig aangevallen, vermoedelijk uit onvrede met een besluit van de Federals. “Als ik/wij onze zin niet krijgen, dan krijgt niemand wat” moeten de (opdrachtgevers van de) aanvallers gedacht hebben. Daarbovenop hebben ze ook nog eens de persoonlijke verbinding van de spelmaker (Wouter) aangevallen. Waarom? Omdat hij de maker is van een spel dat honderden spelers plezier bezorgt? Omdat enkelingen hen dat plezier niet gunnen?

Het is een verachtelijke en egoïstische daad en het toont aan hoe zielig de verantwoordelijken van de aanval zijn. Laten wij ons echter niet door hen afleiden. Mensen die alleen denken aan hun eigen spelplezier zonder dat van anderen in beschouwing te nemen, zijn we in de Federatie beter kwijt dan rijk. Miniconomy gaat door en misschien is het nu wel een aangenamere plek geworden om te vertoeven. Wij laten ons spelplezier niet vergallen door enkele zonderlingen die hun eigen ongelijk niet kunnen verkroppen. De intro-tekst op de welkomstpagina van Miniconomy zei het al. “De wereld is één handelsnatie en wordt gedomineerd door computers. Behalve op één plaats. Welkom bij Miniconomy.” Laten we die wansmakelijke computeraanvallen voortaan maar thuis laten en handelen volgens de filosofie van het spel. Wie dat niet ziet zitten en niet bereid is om eerlijk te spelen volgens de regels van het spel, is niet verplicht om te komen.