Auteur: sksmit
De oudste blaadjes vallen van de bomen, de jonge blaadjes proberen met alle macht weerstand te bieden aan het huidige klimaat. Een gure wind waait over Cyberi�. Sloten vriezen dicht, straten lijken verlaten. Alleen het kreunen van de oude eiken langs de winkelstraat in Eurodam is te horen. Verder is er stilte, iedereen lijkt zich te verschuilen. Een enkeling waagt zich over straat om daarna weer snel in de warmte van de eigen schulp te vluchten.
Het is onze eigen schuld, wij hebben dit veroorzaakt. Tijdenlang hebben we geprobeerd het optimale uit onszelf, en uit de ander te halen. Maar nu is het over, de bladeren die lang de mooi aangelegde straten opfleurden, kleurden bruin, verbrokkelden, of vielen naar beneden. Het is tijd dat we de lente gaan onthalen, hier in Cyberi�.
Als we met zijn allen naar buiten gaan, onze jassen afwerpen, en elkaar warmte geven, dan zal ook de warmte terugkeren. De zon zal de wolken verdrijven. De wind zal gaan liggen. En ik zal weer kunnen zeggen: Het is weer lente!