Auteur: Gelmpie
Op een rustige zaterdagmiddag wandel ik door het centrum van Bahthoevedorp. Net een aardige voetbalwedstrijd gezien; mijn cluppie, Bahthoevedorp, won met 3-2. Ik loop dus rustig door de straten, en bekijk wat winkeltjes. Als ik net een mooi lampenkapje heb opgescharreld, trekt er ineens iemand aan mijn mouw. Hij vraagt: Mag ik u iets vragen? Ik antwoord gevat: Dat heb je net gedaan. Daarna stem ik in: zolang het maar niet te lang duurt. Hij begint een verhaal over een lotto, en dat ik door maar weinig te doen, snel miljonair ben. Miljonair?, vraag ik twijfelend. Nou ja, miljonair… In ieder geval rijker dan u ooit geweest bent. Ik vraag me af hoe hij weet hoe rijk ik ooit geweest ben, maar neem toch zijn visitekaartje mee. Thuisgekomen denk ik nog eens na en maak geld over naar het rekeningnummer. Want wie weet wat ik misloop als ik n�et meedoe? In spanning zit ik elke dag uren bij de telefoon, en ook de postbode wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Maar er komt geen bericht van de loterij. Ook nergens een melding wie dan wel gewonnen heeft. Ik begin te twijfelen, en bel naar het nummer op het visitekaartje, maar het nummer bestaat niet eens. Ineens voel ik me opgelicht en dat ben ik ook! Alleen het rekeningnummer bestaat, en voor de rest is de hele bende nep. De laatste tijd duiken er veel van deze neploterijen op, dus pas op mensen: ze zijn er alleen om het geld uit je zak te kloppen. Ik wil hiermee niet zeggen dat alle loterijen je oplichten, maar ik vertrouw er niet meer in. Mijn advies; koop aandelen. Ook een gokje, maar lang niet zo risicovol.