Auteur: kleinez
Nu, eruit! Je krijgt vijf minuten om weg te komen. Verbaasd werd ik wakker en keek recht in het gezicht van een niet al te vriendelijk kijkende bewaker. Ik stapte uit het bed dat ik speciaal had laten leveren omdat ik nog wel eens over moet werken. Het is natuurlijk ook niet niks om Kanselier van Digitalië te zijn. Ik keek de bewaker eens goed aan en zei: Hoe bedoel je? Wegkomen? Het is… ik wierp een blik op mijn klok – pas half vier s nachts! De bewaker mompelde wat. Waar het op neer kwam was dat ik door de Volkstribuun was afgezet als Kanselier. Ik verklaarde de bewaker hardop voor gek en dit werd niet door hem op prijs gesteld. Hij greep me beet in mijn kraag en sleurde me mijn kantoor uit. Terwijl ik uit het gebouw verwijderd werd zag ik in het voorbijgaan dat er een hoop activiteit was rond de kruitopslag. Burgemeester tha_gecko, die hoogstpersoonlijk toezicht hield, riep me toe: Er wordt 5000 kruit in de Ex- en Importcentrale geplaatst voor 50 cent per stuk. Ik wilde nog wat terug zeggen maar werd al buiten de deur gegooid. Nou, dat was het dan. Wat nu? Op dat moment ging de grote poort open en kwamen vijf vrachtwagens (neutrale kleur, geen opdruk) naar buiten rijden en ik vroeg aan een van de chauffeurs of ik mee kon rijden. Even later liep ik rond bij de Ex- en Importcentrale. Ik begon steeds woedender te worden en besloot de Volkstribuun terug te pakken. Ik kocht 500 kruit uit de centrale en zocht snel alle winkels af naar een pistool. Ik dacht niet na en deed wat ik dacht dat goed was. Ik zocht de Volkstribuun op, ging naar binnen en schoot alle drie de aanwezigen neer. Ik had ze behoorlijk geraakt, geen van drieën was nog bij kennis. Snel rende ik weer naar buiten waar een half politiekorps me op stond te wachten. Ik stond daar onder het bloed en de kruitdeeltjes met een pistool in mijn hand. Nu zijn ze bij de politie in Monapoli ook weer niet helemaal achterlijk en kreeg ik een boete van 175 ISH en werd een uur opgesloten. In de gevangenis kwam ik weer bij zinnen en toen ik vrijgelaten werd ging ik met een opgelucht gevoel naar huis. Afgezet, wraak genomen.