Auteur: Jacobse
Daar was eens een mannetje, dat was niet wijs,
Dat bouwde zijn coalitie al op `t ijs;
`t Begon te dooien, maar niet te vriezen,
Toen moest dat mannetje zijn coalitie verliezen.
Daar was eens een mannetje, dat was niet wijs,
Dat bouwde zijn coalitie al op `t ijs;
Het sprak: "o Mark, laat het altijd vriezen,
Ander moet ik mijn coalitie verliezen!" –
De coalitie verzonk, en `t mannetje verdronk…… niet
Ik weet het, het rijmt niet, maar dat is wel wat er op dit moment aan de hand is. Een coalitie die gedoemd was te mislukken, onbekende onervaren ministers en een parlement wat bestaat uit oproerkraaiers en onbenullen. Maar het mannetje blijft zitten, daar achter zijn bureau. Het is ook alleen dit bureau wat hem boven water kan houden. Alles is onder hem weggezakt, maar vanaf zijn bureau spreekt hij de watermassa toe. We moeten vertrouwen hebben, alles zal goed komen. Ik geloof hier niet meer in, de huidige partijen hebben laten zien dat ze het niet aankunnen. De huidige partijen hebben laten zien dat ze geen verantwoordelijkheden kunnen dragen. Ze hebben laten zien niet te beschikken over zelfreflexie. Ze hebben al die tijd niet doorgehad dat ze hun coalitie gebouwd hebben op dun ijs.
Kennis ontbreekt net zo zeer als kwaliteit. Het wordt eens tijd dat men niet gaat stemmen op de bekende naam, het vriendje van de overkant, maar gaat stemmen op de mensen die ons land kunnen besturen. Laat er toch eens een parlement komen dat ons mooie land waard is. Zolang er mensen in het parlement zitten die niet eens weten wat een wetsvoorstel is, niet weten dat ze gigantische problemen aan het veroorzaken zijn op plaatsen waar alles juist zo goed liep, of mensen die niet doorhebben dat de wereld misschien veel ingewikkelder is dan hun beperkte kennis, zullen we moeten werken met mensen die hun huisjes bouwen op veel te dun ijs.