Auteur: COE
Tot afgelopen ronde werd de koers van de International Court uitgezet door kapitein COE. Aan het einde van zijn termijn kwam zijn schip echter steeds dichter in de buurt van ijsbergen terecht. Kundig werden de meeste ontweken, tot op het allerlaatste moment de noodbellen gingen rinkelen. Sommigen zullen zeggen dat het onnnodig was, volgens de kapitein was de botsing echter onvermijdelijk nadat enkele bemaningsleden weigerden hun taken te verrichten. De schade die het schip opliep waren enkele deukjes in de romp, maar het kon verder varen onder een nieuwe commandant, stuurman riemer_1990. Van te voren werd aangekondigd dat deze nieuwe baas de koers zou verleggen en uit de richting van de ijsbergen zou gaan koersen. Het tegenovergestelde blijkt echter waar, op elke kleine of grote ijsberg die te vinden is word een ramkoers ingezet.
Een klein vergelijk van de problemen zal nu volgen. In de voorgaande handelsperiode werd er in de belangrijkste zaak van die periode geknoeid. In de rechtzaak werd een Verordening uitgeschreven door de Minister van Financiën als illegaal bestempeld. Toen daartegen hoger beroep werd aangetekend ging het mis. In dat hoger beroep waren problemen met het benoemen van rechters én de uitspraak kwam pas enkele uren voor het einde van de handelsperiode. Vervolgens veroordeelde Federal Manager de handelswijze van de International Court publiekelijk. Vooral de snelheid waarin een rechtzaak afgehandeld werd was Federal Manager een doorn in het oog. Het had er toen alle schijn van dat de opgelopen deukjes in het prestige snel uitgedeukt zouden worden door de nieuwe stuurman.
Deze handelsperiode maakte de IC zich echter belachelijk doordat de rechters verschillend reageren op het overschrijden van de maximum reactietijd. De ene rechter laat pleidooien na 24 uur niet meer toe terwijl een andere het oogluikend toelaat. Bovendien is het overschrijden van de scherpe grens van 24 uur voor rechters zelf geen enkel probleem. Uitspraken komen niet meer voordat er vier dagen verstreken zijn na het laatste pleidooi. Het is een doorn in het oog van vele advocaten, zij worden immers gedwongen in speedbootvaart te reageren terwijl de IC rechters een reactiesnelheid van een zeilboot in windstilte hanteren. Gelukkig wordt stuurman riemer_1990 volgende ronde afgelost door kapitein m1n1conomy. Het is te hopen dat deze ervaren zeebonk het prestige van de Internationale Rechtbank weer kan opvijzelen en de boot naar rustiger water weet te navigeren.