Auteur: bonanza
Ik zei het vorige week al. Er zijn van die mensen die je niet uit je MC-geheugen kan bannen. Ik heb er nog eentje gevonden. Een zekere Troel. Naast Volder stond ze, akelig te kijken naar die krioelende massa handelaars. Het was al zo lang geleden dat ze zoiets had gezien. Maar het gevoel kwam snel weer terug. Als benzine handelaar is ze onmisbaar in verschillende steden. Was het daar waar ze zo naar hunkerde, economische macht? Of was het iets anders dat haar dreef om nog eens naar de Federatie af te zakken. Datgene wat haar terug naar de Federatie deed komen, bleek een persoon beginnend met de letter ‘M’ en eindigend op ‘itra’ te zijn.
“De afgelopen tijd kwam ik af en toe al kijken als gast en vaak waren er dan mensen die ik van ‘vroeger’ kende. Elke keer weer trachtte men mij over te halen om weer te beginnen, maar ik hield het meestal af omdat het erg veel tijd kost. Toen ik Mitra vorige week sprak was het al de zoveelste keer dat hij me begon te bewerken. Na het noemen van een aantal oude namen ben ik maar weer eens als gast ingelogd. Daar zag ik dat er een stad op het punt stond in te storten. Dat, de oude garde en de wetenschap dat bepaalde mensen niet meer meespeelden, hebben mij doen besluiten terug te komen. Tot mijn grote verbazing zag ik dat meerdere mensen van de oude garde hetzelfde besloten.
Ik ben nooit ergens aan begonnen met het idee om er vroegtijdig mee te stoppen. Natuurlijk kunnen er altijd beren op de weg komen, maar over het algemeen ren ik daar omheen. Ik ben niet voornemens na deze ronde te gaan stoppen. Sowieso ben ik weer actief bezig met politiek en dat is niet iets wat je maar 1 ronde doet .”
Troel is een van de hevigste voorvechters van het redden van Bahthoevedorp. Als vanzelf rolde het gesprek zich naar dat onderwerp toe.
“Ik heb altijd heilig geloofd in de Cyberische steden. Als het aan mij ligt gaan we er dan ook met zijn allen in slagen om Bahthoevedorp te redden. Op dit moment zijn er twee plannen, eentje van marcelbuter, een van de parlementsleden die erg goed meedenkt en een ander plan van Volder. Persoonlijk vind ik dat echt een superplan. Exims en dergelijke zijn natuurlijk wel leuk, maar een kanaal graven is iets met een extra dimensie. Ik hoop dan ook dat beide plannen gepresenteerd zullen worden en dat er uiteindelijk voor het plan van Volder gekozen gaat worden.
Spijtig genoeg is ik denk niet het uitspreken voor het verdwijnen van een stad het ergste wat zich op dit moment afspeelt. Wederom is het parlement redelijk inactief, er worden dingen afgekeurd zonder een fatsoenlijke verklaring te geven. Het zou niet slecht zijn voor Cyberië als er een totaal ander parlement zou komen met mensen die wel willen vechten voor een leefbaar Cyberië.”
Ik bespeurde daar een tikje van weemoed. Zou de bekende stelling “Vroeger was alles beter” dan toch waar zijn?
“In bepaalde opzichten is vroeger beter, maar stilstand is geen vooruitgang. De taak die ik mezelf toebedeeld heb is om niet te kijken naar hoe het vroeger was en dat proberen terug te krijgen, maar om ervoor te zorgen dat het nog beter wordt dan het vroeger was.
Samen met Volder heb ik een nieuwe partij opgericht: Ons Aller Cyberië (OAC). Op dit moment zijn we bezig met de voorbereidingen voor een goede website, het uitwerken van onze plannen en het vinden van nieuwe leden met dezelfde prioriteiten, normen en waarden.
En los van de politiek is er uiteraard ook heel wat veranderd. Er zijn minder actieve mensen, andere mensen, veel jonge mensen. Yenville is verdwenen en de scheiding tussen het Engelstalig en Nederlandstalig gedeelte lijkt veel groter geworden.”
Wie Troel nog gekend heeft, zal zich ongetwijfeld haar vaak besproken presidentschap herinneren ten tijde van oorlog. Maar wat was volgens haar de beste prestatie die ze heeft geleverd?
“Dat zijn altijd moeilijke vragen. Het was op zich een hele prestatie om president te worden in de tijd van Milou, maar dan vooral omdat het volgens mij nog nooit iemand gelukt is om met zo weinig stemmen president te worden. Die keer heb ik het echt in de schoot geworpen gekregen. De tweede keer dat ik president werd heb ik er zelf wat meer moeite voor moeten doen, maar ik vind dat zeker niet de belangrijkste prestaties. Ik vind de tijd en de moeite die ik in de verschillende ministeries gestopt heb (bijvoorbeeld in het onderwijs) belangrijker, puur omdat je daar de mensen veel meer mee helpt.
Een flink aantal ronden geleden zijn er stemmen opgegaan om het beroep Priest af te schaffen. Vandaag de dag worden echter nog steeds lessen gegeven en bestaat het beroep nog. Ik kan niet zeggen dat dit enkel door mijn inspanningen komt, maar ik heb me toen erg ingezet om goede lessen te ontwikkelen en heb me ook hard gemaakt voor het houden van het beroep.
Wat betreft mijn presidentschap, ja, dat was inderdaad veel besproken. Deels vanwege de manier waarop ik president werd, maar ook vanwege de oorlog met de Japanners. In die tijd waren er nog andere mensen die vingers in de pap hadden en op basis daarvan was het ineens oorlog. Je moet dan als president anticiperen, maar je weet dat wat je ook doet, je alles fout doet. Ik besloot daar maar gebruik van te maken en stelde iemand aan waarvan ik zeker wist dat ik hem kon vertrouwen. Dat is op sommige punten niet goed afgelopen, op andere punten wel.
In ieder geval heeft die oorlog er wel voor gezorgd dat ik een lange tijd op vakantie ben geweest, puur omdat het me op dat moment te veel werd. Aangezien er toen nog geen optie was om jezelf failliet te laten verklaren en ik van de Overheid toentertijd geen zelfmoord mocht plegen, was dat de enige manier om te stoppen. Ik ben dus behoorlijk bekritiseerd op mijn beslissingen, zelfs door mijn eigen vice-premier die achter mijn rug om allerlei roddels verspreidde. Uiteindelijk heb ik hem dan ook ontslagen.”
Een interview afnemen met een handelaar is niet gemakkelijk. Elke vijf minuten liep er een telefoontje binnen van een lokaal pompstation Troel Oil dat om benzine verlegen zat. Als olietycoon houdt ze nog steeds graag de touwtjes zelf in handen en regelt ze dus ook alle leveringen zelf. Tot haar wagenpark behoren onder andere 15 MC-Trucks voor vervoer, 2 Limcousines voor het ondertekenen van contracten met partners en ten slotte nog 1 Farmerrari, voor privé-gebruik. Aardig karretje, al zeg ik het zelf. Troel zette me persoonlijk thuis af in een rit van Kronenburg naar Bahthoevedorp in minder dan 7 minuten. Volgens mij een persoonlijk record. Die boete in Eurodam zal er wel vanaf kunnen.