Auteur: Troel
Het begin van deze handelsperiode bracht voor mij veel goeds. Het begon met het prachtige gebaar waarmee Switzisch de Digitaliaanse Kroon weer op mijn hoofd zette, na mijn genezing en revalidatie in Nederland. Na een trage start in verband met wat bezigheden in Nederland bleek al snel dat mijn onderdanen zich al goed ingezet hadden om alle goederen in Monapoli te leveren. Al snel nadat ik de eerste officiële handelingen uitvoerde, stond Roderiques ineens voor me. Met een grote grijns vuurde hij een kogel recht op mijn hart. Gelukkig voor mij kon hij niet goed richten en kon ik wegkomen, waarna mijn Beschermheer beagollum me in ons huis opving en me liefdevol verzorgde. Lichamelijk ging het al snel een stuk beter met me, maar financieel bloedde ik nog steeds behoorlijk. Gelukkig hielpen trouwe onderdanen me door de aankoop van de goederen uit mijn winkel, zodat ik ook financieel weer wat ademvrijheid kreeg.
Al snel verzamelden verschillende inwoners van Digitalië zich in onze tuin om hun ongenoegen te uiten jegens Roderiques en riepen elkaar op om zich tegen hem te keren. Ondanks verscheidene pogingen van Roderiques om mij nogmaals met traumhelicopter af te laten voeren, mocht dit niet baten en was hij degene die met gierende sirene’s naar het helicopterplatform gebracht werd. Een en ander te danken aan Beschermheer beagollum zelf , de helaas overleden singularis en Reversed, maar ook Marcello Alvarez die ervoor zorgde dat Roderiques niet meer in staat was winstuitkering van zijn MV te gebruiken om te voorzien in zijn eigen levensonderhoud.
Maar nu slaat de verveling toe. Niet meer constant het gehijg in je nek voelen, maar ook niet constant met een geladen pistool op zak lopen en kijken waar je je tegenstander kan vinden en proberen neer te schieten. Geen ongezond hartritme meer als je toch gepakt wordt en de Officer staat te treuzelen bij het vrijkopen.
Tijd voor een nieuwe hobby?
Zo eindigde het artikel wat ik het begin van de week indiende bij de redactie. Inmiddels zijn er zo veel gebeurtenissen de revue gepasseerd dat het oorspronkelijke artikel niet meer is wat het geweest zou zijn.
Niet lang namelijk na het schrijven van het artikel nam Marcello Alvarez de kans waar om mij, volledig onverwacht, richting Nederland te schieten. Toen ik goed en wel bijgekomen was van een langdurige operatie en bezig was met de revalidatie, kwam Federal Assistant vertellen dat een en ander misgegaan was en dat ik gezond genoeg was om weer naar Digitalië te vliegen.
Zo geschiedde. Echter bij de eerste voet die ik aan grond zette in het prachtige Monapoli was het opnieuw Marcello Alvarez die het vuur opende. Gelukkig werd er op dat moment snel ingegrepen en nog sneller dan ik in eerste instantie failliet was, had ik mijn oorspronkelijke saldo terug.
De nachtrust die ik nodig had voor mijn herstel werd me echter niet echt gegund, want slechts een paar uur later ontplofte een bom in de voortuin. Al snel opende neuroman het vuur op mijn bodyguard kakvlek en ving ik drie kogels op van Marcello Alvarez. Eenmaal wakker geworden van een nare pijn in mijn linkerarm zette ik het op een rennen terwijl beagollum zo goed en kwaad als het ging de deur van het huis repareerde.
Na het aanstellen van een nieuwe bodyguard en de nodige maatregelen tegen nieuwe aanvallen, kon ik eindelijk mijn slaap hervatten.
Een ding is zeker. Vervelen zal ik me niet meer. Heerlijk dat gehijg in mijn nek. Ik heb het gemist!