U hoort het van een voormalig vurig tegenstander van het samenvoegen van de verschillende landen, maar ik kan niet langer zwijgen. De situatie in onze landen is onhoudbaar. Met een handel die stilvalt als één handelaar even ertussenuit gaat en een economie die zo broos is dat ze bij het minste op zijn bek gaat is het tijd dat er maatregelen genomen worden om hetgeen wat nog overschiet te behouden. En dat is niet zo gek veel meer.
Ik zet de redenen even op een rijtje: we hebben een schrijnend tekort aan mensen die een politiek mandaat op willen nemen. Elke handelsperiode weer is er een stad die het met een Federal als burgemeester moet doen. Als lid van de High Council kan ik ook bevestigen dat het telkens weer moeilijker wordt om nog kandidaten te vinden om rechter te zijn, IC-voorzitter of een van de vele andere in te vullen posten. Als kiezer bent u veroordeeld om altijd weer dezelfde ‘democratisch verkozen’ leiders aan de macht te zien, omdat er gewoon amper andere kandidaten zijn. Dat is een zwaktebod. Voeg alle landen samen en je hebt geen zitjes te vullen voor vier slappe excuusregeringetjes, maar voor één krachtige regering. Er is een overaanbod aan ervaren, talentvolle politici in onze Federatie, maar nu worden ze verwaterd over talloze onnodige parlementen en organen die amper een functie hebben te vervullen.
Met onze rechtspraak is hetzelfde aan de hand. Je hoeft geen eindeloze reeks rechters bij elkaar te gaan schrapen voor onnoemelijk veel rechtbanken waar amper zaken in gevoerd worden. Laat ons een einde maken aan de verschillende niveaus, en één rechtspraak creëren die voor iedereen geldt. Dat is niet alleen democratischer en efficiënter, maar ook overzichtelijker.
We hebben geen nood aan een veelvuldig kluwen aan wetboeken. Er zijn in de Federatie haast meer wetboeken dan actieve inwoners. Dat is niet alleen pervers, het is ook compleet onnodig.
En dan is er nog de handel, of wat daarvoor moet doorgaan. Ik heb het er al in eerdere artikels over gehad, het is niet de bedoeling dat een volledige productieketen in een bepaald land stilvalt als één handelaar even een paar dagen de Federatie verlaat.
Het is één iets om de situatie broos te noemen, ik denk dat de juiste term ondertussen ‘problematisch’ is, of misschien zelfs ‘terminaal’. Een handelsspel zonder handel, dat is als een duikboot in de Sahara. We moeten dus met zijn allen er iets aan doen. Samen. Verenigd over de landen heen, of beter nog, zonder grenzen in één land herenigd. En het gaat zelfs dieper en verder dan dat.
Ik denk dat als wij, burgers en politici, die denkoefening gaan maken, ook Federal Government dit moetegaan doen. Er zijn zoveel ‘spelregels’ die het handelen in de Federatie eerlijker moeten maken die als enige effect dat ze de inactiviteit aanwakkeren. Laat ons een kat een kat noemen: de inactiviteit in de Federatie is ons stilaan de das aan het omdoen. Miniconomy loopt op zijn laatste benen. Er is een gestage aanvoer van nieuwe inwoners, maar het spil hinkt op zijn mankementen en jaagt die nieuwe burgers terug naar de bewoonde wereld.
Laat ons een ‘New Deal’ sluiten, tussen inwoners en Federal Government, om de inactiviteit voor eens en voor altijd aan te pakken. Het volstaat niet om nieuwe spelers binnen te halen, we hebben een aanpassing in attitude nodig om ze ook hier te houden. Het is geen eenvoudige, kleine aanpassing waarover ik het heb, maar een kleine revolutie in hoe we (politiek) handelen, samenleven en samen werken.
Zijn er nadelen aan één verenigd land? De eindeloze strijd tussen het Nederlands als voertaal en het Engels zal allicht oplaaien, of toch voor een pittig debat zorgen. De culturele eigenheid van pakweg Digitalië zal allicht ook wel voor een paar hevige discussies zorgen. Maar laat ons eerlijk zijn: die discussies zijn net wat we nodig hebben. Alles is beter dan de clubs waar alleen nog stilte heerst. Laat ons die stilte overheersen en het debat hierover aanwakkeren. Laat ons op zijn minst de handen in elkaar slaan en nadenken over een toekomst waar we allemaal beter van zullen worden.
Want eerlijk is eerlijk: zo kan het toch niet langer?
Dit is mijn oproep aan de machtshebbers in de verschillende buurlanden om aan tafel te gaan zitten en een denktank te vormen over de toekomst van Miniconomy.
Sesam, vicepresident van Virtua, lid van de High Council