Een gefluister gaat door de Federatie. Stemmen roepen op voor hervorming door het federale niveau uit te breiden met nationale bevoegdheden. Bevoegdheden die allemaal overgenomen zouden worden van de nationale regeringen. Een democratie over de grenzen heen, ook wel bekend als ‘sozialistische weltrepublik’ of wereldrepubliek. Een andere recente trend is dat steden meer macht verworven hebben tegenover het nationaal niveau. Is er een toekomst voor de nationale politiek?
De laatste jaren werden er een groot aantal artikelen gepubliceerd in de TMC en vNews over dit concept. Politiekers stelde programmapunten op terwijl ook hun ‘niet politieke’ handelaren/stemmers naar het zelfde streefden. Alle nationale bevoegdheden zoals wetgeving, justitie, financiĆ«n en onderwijs zouden gebundeld moeten worden in een centrale overkoepelende overheid. Bovendien zou deze overheid zo weinig mogelijk kosten moeten maken. Het nationale niveau zou plaats moeten maken voor de federale reus, waar de steden direct onder staan. De voertaal in de politiek zou dan niet meer nationaal bepaald worden, maar kortom Engels zijn. Verschillende nationaliteiten en culturen zouden samen aan een kleine tafel tafel zitten. Politiek zou open bloeien wegens diversiteit en een gezonde vorm van rivaliteit.
Door het volledig oplossen van de nationale politiek, betekent dit misschien ook wel de doodsteek voor de federatie. Alle federale burgers zijn in eerste plaats trouw aan hun land, ook al is er een opwaartse trend van federalisme. Door de nationale politiek te doden, kan de schaarse interesse in politiek volledig wegvallen. Het ‘ver van mijn bed’ syndroom, waarbij de wereldrepubliek faalt door geen ondersteuning van bij het volk. Door een sociale controle op de instellingen krijgt de burger een bureaucratische en vooral technocratische instelling dat regeert als een absolutie monarchie. Het doden van de nationale politiek zou de dood betekenen van de sociale interactie en omgang. De kleinschalige chatrooms gesorteerd per land zouden samengevoegd worden en elke nationale identiteit wegnemen.
Om een dergelijk ideaal te ondersteunen, een sozialistische weltrepublik, moeten we grondig onderzoek doen. We moeten iedereen van de Federatie de kans bieden om na te denken over hun staat. Open onderzoek en communicatie zijn de belangrijkste voorwaarden voor vooruitgang. Een wereldrepubliek zou sociaal moeten zijn en een breed perspectief aanbieden van democratie. Door hoge en waardige lonen uit te delen kan een persoon bijdragen aan de democratie zonder actief te moeten handelen. Door middel van scheiding der machten is het bestuurbaar. Een wereldrepubliek heeft een gemotiveerd en actief parlement. Het idee van een wereldrepubliek is nog zo gek niet. Grote emigratiestromen, geen immigratie, dalende koopkracht, … Als Federatie liggen er grote uitdagingen voor ons, die we gezamenlijk als een team kunnen overwinnen. Samen denken aan de toekomst is nu eenmaal samen werken voor de toekomst.