Hoe vrij zijn wij als handelaren in ons drukke bestaan? Mogen wij bepalen hoe onze tijd besteed wordt? Mogen wij bepalen wat de vrijheid van een medehandelaar is? Mag hierbij misbruik worden gemaakt van de machten van het individu?
Dit zijn vragen die ik mij zoal stel. De vrijheid van het individu heeft een groot effect op de kwaliteit van handelen. Zo voel ik mij als handelaar, die af en toe een handelsperiode meedoet, enigszins beperkt in mijn vrijheid.
Onlangs heb ik een premium handelaarscertificaat aangeschaft, waardoor er een wereld voor mij zou opengaan. Helaas bleek dit niet helemaal zo uit te pakken. De voornaamste bijkomstigheid van het premium leven is natuurlijk het ongelimiteerd kunnen kopen van kavels. Aan deze vrijheid zit ook een keerzijde.
Zo heeft er onlangs een gebeurtenis plaatsgevonden die mijn kijk op de community heeft veranderd. Ik zal dit kort proberen te schetsen aan de hand van volgend verhaal:
Na een dag lang zwoegend schroevendraaiers, camera’s en computers in elkaar te hebben gesleuteld, nam ik een kijkje in mijn administratie. Hier werd ik niet zo blij van. Door de hevige concurrentie op de producten, diverse elektronicahandelaren en schroevendraaiervennootschappen, zijn mijn marges gedaald tot een zeer laag niveau. Ik moet een manier vinden om toch op een fatsoenlijke nettowaarde uit te komen aan het eind van de handelsperiode. Ik zocht mijn heil, hoe kan het ook anders, in erts. Ik woon tenslotte in Roebelarendsveen, waar ik mij overigens altijd zeer prettig heb gevoeld. Totdat ik op een avond werd uitgescholden voor mongool.
Nu heb ik in vorige handelsperiodes geleerd dat het niet op prijs wordt gesteld om grondstoffen door te verkopen aan andere landen. Ik heb dan ook besloten om dat niet meer te gaan doen. Daarom had ik mij voorgenomen om het erts deze handelsperiode in eigen land te houden en derhalve niet door te verkopen aan internationale handelaren. Dit heeft de medehandelaar blijkbaar wel geïnsinueerd, en dit is niet mijn bedoeling geweest.
Het bleef helaas niet bij alleen de uitlatingen van de medehandelaar. Hij heeft ook besloten om die avond toch maar even door te werken op de erstvelden en mij “in te kavelen”. Het woord zegt het al, een medehandelaar verminderen in zijn vrijheid. Ik betreur dit zeer. Ik ging tenslotte met goede bedoelingen erts verzamelen om zo de hoge kavelbelastingen van de medehandelaars wat te drukken. Dit wordt blijkbaar niet meer op prijs gesteld.
Het is jammer om te zien dat bepaalde handelaren alleen uitgaan van het alleenrecht. Daarom is het wellicht goed om eens te denken zoals, met alle respect, een mongool zou doen. Het positieve van het leven inzien. Niet alleen voor jezelf leven, maar ook een ander wat gunnen.