Auteur: Webb_cam
De winkels van Eurodam worden steeds leger. Handelaar na handelaar besluit om zijn waardevolle bezittingen in zijn magazijn op te bergen, en het einde van de handelsperiode af te wachten. Een enkeling houdt zijn winkel nog draaiende, het lage aantal bezoekers trotserende. Sommige winkeliers spijkeren houten platen voor de ramen, anderen laten het gietijzeren hek langzaam zakken. De uitslag van de landelijke verkiezingen is reeds bekend, maar niemand lijkt zich erover te verbazen of op te winden, het is niet belangrijk. Life goes on.
Kinderen spelen tikkertje in de bouwput naast het parlement. Enkele dagen geleden was dit een groot slagveld, maar nu al wordt geprobeerd het ooit imponerende gebouw in de oude glorie te herstellen. IJdele hoop? Of zal het na vele periodes van onstabiliteit eindelijk weer de kracht en ongelimiteerde inzet van weleer uitstralen. Er zal heel wat moeten gebeuren: de inwoners keken al niet meer op of om als er weer een volksvertegenwoordiger het gebouw uit werd gegooid. Kinderen op het plein speelden het parlement na, en eindigden in een massale vechtpartij. Uit gewoonte haalden de lezers van de TMC automatisch de katern parlement uit de krant: teveel ellende, teveel conflicten. Men was niet meer trots op hun vertegenwoordiging, maakten een omweg om maar niet langs het gebouw te komen.
Vrachtwagens rijden de laatste producten weg. Een klapband verstoort de atmosfeer, maar alles is zo onderhand versleten. De winterslaap begint…