Auteur: bonanza
Het klinkt goed. President worden nadat je de verkiezingen verloren hebt is redelijk vreemd. En het blijft vreemd, want deze handelsperiode lukte het alleen maar door een (on)gelukkige samenloop van omstandigheden.
Het verkiezingsresultaat loog er niet om. Slechts drie partijen konden de kiesdrempel van 9.09% halen. NEP (Nationale Eenheids Partij) en LiDe (Liberaal Democraten) veroverden elk drie zetels. De verrassing van de verkiezingen was echter CH (Cyberische Handelspartij), die vanuit het niets vijf zetels kon bezetten. De indrukwekkende kieslijst en de opvallend hoge score van een leerlingspeler (de rest van de klas had ongetwijfeld op hem gestemd) bezorgde partijvoorzitter The Imperalist de ideale uitgangspositie om de begeerde fluwelen Presidentszetel te bemachtigen.
Maar dat was buiten zijn kleine foutjes gerekend die hij, nog voor de verkiezingen begonnen waren, had gemaakt. Hij had namelijk reeds alle ministerpostjes verdeeld en beloofd aan bepaalde inwoners. Echter, CH komt één zetel te kort om een absolute meerderheid te vormen en moest dus op zoek gaan naar een coalitiepartner. De eerste keuze viel op LiDe, maar die hield de boot liever af. De verkiezingsuitslag was een duidelijke berisping voor het beleid van de vorige periode. Daarnaast wilde LiDe liever niet in een coalitie stappen zonder ook maar één minister te kunnen leveren. NEP dacht er hetzelfde over en weigerde eveneens.
The Imperalist besloot de post Justitie dan maar op te geven en bood deze aan in ruil voor steun. Ook nu weer weigerden beide andere partijen om in te gaan op het aanbod. Alles wees er op dat NEP en LiDe een coalitie voorbereidden die een meerderheid zou hebben van zes zetels. Dat was echter buiten CH gerekend die dan maar besloot op eigen kracht verder te gaan en alle posten voor zich hield. Als Vice-President zou ik alsnog worden aangesteld om The Imperalist bij te staan met de juridische kant van de zaak. Hoewel ik dat absoluut niet geëist had, zag ik er geen graten in.
Die beslissing bleek erg noodlottig een paar uur voor de aanvang van de 77ste handelsperiode. Zonder enige goedkeuring werd ik aangesteld als President nadat The Imperalist tot de conclusie was gekomen dat hij toch te weinig tijd had om het land te leiden. Aan die uitspraak wordt hier en daar getwijfeld gezien zijn activiteit in Digitalië. Velen gaan ervan uit dat hij begrepen had dat hij onvoldoende steun zou genieten en zijn regering op een flop zou uitdraaien.
Zo dus, een half uur nadat de boten in Cyberië waren aangemeerd kwam ik te weten dat ik President was geworden. Het kabinet bonanza VII was een feit, met uitzondering natuurlijk van alle belangrijke ministers. Ik besloot na het uiteenvallen van CH, hoewel de partij nu wel heropgericht is door zozoskovski, ook NEP bij de coalitie te betrekken. Troel neemt Justitie voor haar rekening en The Socialist is de nieuwe Vice-President. Op het Ministerie van Financiën zit the mega handelaar van LiDe en Axedry bekleedt Onderwijs.
De eerste hinderpalen zijn reeds overwonnen. Axedry heeft een Motie van Wantrouwen overleefd en de tweede begroting van the mega handelaar lijkt dan toch goedgekeurd te worden (dit was niet meer het geval na publicatie van het artikel, red.). Maar toch, die Presidentszetel ziet er eens zo goed uit na een degelijke verkiezingsoverwinning.