Auteur: Redactie El Peso
Nieuw in The Miniconomist is de rubriek Cross Country, waarin iedere week een andere stad belicht wordt op een originele en vermakelijke manier. Gezocht wordt naar markante figuren, opvallende gebeurtenissen en natuurlijk de plaatselijke economie. In deze editie: El Peso.
Goed voorbereid stapten we in de bus die ons naar het Wilde Westen van Cyberi� zou brengen. Drie kogelvrije vesten en een knuppel zou ons moeten beschermen tegen het grote aantal criminelen dat El Peso rijk (arm?) is. Voor de zekerheid raadpleegde we de chauffeur of hij onze bestemming goed begrepen had toen wolkenkrabbers de skyline bepaalden. Bij het aanschouwen van de woorden C R I ME Shop Head Quarter op een van de gebouwen was het echter duidelijk dat we het dorpje bereikt hadden.
El Peso is volwassen geworden. De laatste keer dat we er waren werd de stad geregeerd door de Mexicaanse gangster Ricardo Mendoza, die volgens geruchten banden met de Overheid had. Mendoza is in rook opgegaan en sindsdien zwaait RAPTOR de scepter. Niet onfortuinlijk. In september werd El Peso uitgeroepen tot snelst groeiende stad en vandaag de dag bloeit de handel nergens zo weelderig als in het voormalige gehucht. De bombastische skyline doet El Peso echter groter voorkomen dan het is: benaderen we het reepvormige gebied vanaf het zuiden, dan lijkt het nog geen 500 kavels groot.
De winkels concentreren zich in het zuiden en het noorden van de stad. Ertussenin bepaalt bos het beeld. Ondanks dat per inwoner het minst aantal kavels beschikbaar is (1700 kavels voor 1192 inwoners), treedt er nog geen schaarste op van de vruchtbare landjes in de gangsterstad. Het trackrecord van de El Peso Sales Index is zo mogelijk nog imposanter; al maandenlang piekt de koers boven de 100 punten, met een all time high van boven de 400, door toedoen van Haverhoek.
Het straatbeeld wordt ook niet langer bepaald door criminelen. Mr. Crime, voor velen de absolute Pesoaanse godfather sinds het vertrek van R. Mendoza, woont wegens economische redenen in Eurodam. Vito Corleone verkiest het Big Brother Huis boven zijn eigen criminele kantoortje en ex-farmer Vinny lijkt het rechte pad ook min of meer gevonden te hebben. Alleen de grootschalige wapenverkoop en criminele slogans tonen aan dat Officers in El Peso weinig te zeggen hebben. Tot groot plezier van de wapenhandelaars en tot verdriet van Officers van buiten de stad, die toch veelvuldig wapens in beslag nemen.
Tel daarbij op dat El Peso sinds enkele weken razend populair is geworden bij Texaanse importeurs (wegens de goedkope aanschaf van 300 liter olie en 200 gram goud en waarschijnlijk ook enkele wapens) en de groei van de stad kan niet meer stuk. Of toch wel? Het gedoogbeleid van de stad ligt voortdurend onder zware druk en ook de schone reputatie van burgemeester RAPTOR wordt langzamerhand afgebroken. Criticasters vinden dat de burgers in de stad te weinig inspraak hebben en nemen de keuze voor de olie/goud-export-deal hem ook kwalijk. Volgens hen had RAPTOR ervoor kunnen kiezen om de Amerikanen peperdure alarminstallaties te laten aanschaffen, waardoor de stadskas rijkelijk gevuld zou worden met exportheffingen. Ondertussen raakt de ruimte op en dit zal onvermijdelijk leiden tot conflicten waarbij de vele wapens hun werk zullen doen.