Auteur: Redactie
Mopperend verscheen onze verslaggever Toxox dit weekend op zijn werk. Misschien heeft er iemand de pest aan me, maar dit wordt wat al te gek, wijst hij op een lijst van 10 diefstallen binnen ��n dag. Wanneer hij achter zijn gloednieuwe computer wil gaan zitten, merkt hij dat ook deze zojuist is ontvreemd uit het redactiegebouw. Moedeloos verlaat hij het gebouw met een typemachine onder zijn arm.
Binnen drie dagen na de hervatting van de handel in de bergstaat Cyberi� is het aantal diefstallen dusdanig hoog opgelopen, dat enkele ondernemers failliet dreigen te gaan. Wanhopige burgers in met name Roebelarendsveen leggen de verantwoordelijkheid bij het Parlement, de Overheid en de, in hun ogen, lakse Officers. De situatie ligt echter iets complexer, laat een beveiligingsexpert weten vanuit zijn met eieren bekogelde kantoor.
De pakkans bij diefstallen hangt af van twee factoren: de mate van beveiligen door de winkelier (m.b.v. cameras of peperdure alarminstallaties) en daarnaast de algemene oplettendheid en aanwezigheid van politieagenten (die over het algemeen minder dan 50% van de dieven in de kraag vat bij het ontbreken van beveiliging. Naast de pakkans spelen het aantal farmers, de voorradigheid van schroevendraaiers en de boete een rol in de hoeveelheid dieven.
De meest eenvoudige oplossing, het verhogen van de boete, is dit weekend op initiatief van de Overheid ingevoerd. Waar dieven voorheen 100 ISH betaalden, zijn zij sinds gisteren 150 ISH kwijt indien zij in de kraag gevat worden. Daarnaast wordt 10% van het saldo gevorderd. Volgens het Parlement, dat ondanks een nieuwe crisis zich boog over de situatie, gesteund door de Veteranen Raad, gaat deze oplossing niet ver genoeg. Het moet dieven veel moeilijker worden gemaakt, stellen zij.
De oplossingen die aangedragen worden zijn divers: een criminal-status voor dieven die drie maal zijn opgepakt, goedkopere beveiliging in de vorm van hangsloten en een langere gevangenisstraf. Anderen pleiten voor het uitbreiden van de mogelijkheden voor Officers om dieven op te pakken en te sporen.
Beveiligingsexperts verleggen het probleem liever naar de ondernemers zelf. Er zijn winkeliers die chips en goud verkopen zonder hun winkel te beveiligen. Er worden zelfs cameras gestolen uit onbeveiligde winkels. De aanschaf van een camera of alarminstallatie, die de pakkans aanzienlijk vergroten, is dan zeker te overwegen. De kosten hiervoor worden op termijn wel terugverdiend.
Veel burgemeesters willen onder de grote druk van hun bevolking niet wachten op maatregelen van bovenaf en nemen zelf initiatief. De Pesoaanse burgemeester Mr. Crime sloot vanuit Milaan een deal met een Amerikaanse leverancier van cameras. Deze verkocht zaterdag 20 stuks voor 250 ISH per stuk in het criminele dorp. Joopsim van Roebelarendsveen wil zijn burgers op de hoogte stellen van de identiteit van de daders, met behulp van het computerprogramma Crime Watch. Dit initiatief kreeg van de producent van de software geen doorgang. Het klinkt onethisch, maar wij leven van diefstallen.
Misdaad steeds beter georganiseerd
Door: toxox
Was er in het verleden nog slechts sprake van een enkele huurmoordenaar, nu blijken hele clubs van criminelen uit de grond te schieten. Diverse groeperingen bieden zich aan om mensen te beschermen of desgewenst een paar kogels de goed kant op te sturen. Louche handelaren blijken bereid te zijn om voordelig wapens of halfproducten daarvoor aan te bieden. Ofwel in ruil voor een klusje, ofwel omdat die zogenaamd voordelige prijzen toch nog erg winstgevend zijn. Onderling kunnen deze clubs het vaak niet zo goed vinden. Bij bezoeken aan elkanders clubgebouwen vallen vaak harde woorden, en steeds vaker blijft het daar niet bij. Terwijl pistolen toch nog schaars zijn (net als de beschermende vesten trouwens) wordt er veelvuldig geschoten. Afrekeningen in het criminele circuit lijken aan de orde van de dag. Zeker nu gebleken is dat herhaaldelijk raak schieten zelfs als het slachtoffer het wel overleeft vaak bijzonder effectief is. Vanwege de hoge ziektekosten die het slachtoffer moet maken is hij immers uiteindelijk economisch vleugellam. Een enkele Officer heeft inmiddels geprobeerd iets aan de ontwikkelingen te doen door in clubs geadverteerde wapens uit winkels te verwijderen. Of dat effectief genoeg zal zijn is echter zeer de vraag. Ernstig is vooral dat in de betreffende clubs af en toe stemmen opgaan voor wat het best omschreven kan worden als terroristische activiteiten. Genoemd werd bijvoorbeeld het vleugellam maken van een hele gemeente door het beschieten van een burgemeester.