Auteur: toxox
Ik noemde het elders al handel in gebakken lucht. Aan veel recente zaken zit een luchtje. Natuurlijk, bedrog kwam in het verleden ook voor. Bijna lege kavels werden vaak als vol verkocht, wat al veelvuldig heeft geleid tot het verzoek niet alleen voor bomen, maar ook voor andere grondstoffen zichtbaar te maken hoeveel er nog op een kavel aanwezig is.
Sinds de komst van de MVs is de prijs van MV aandelen bijna voortdurend te hoog geweest. Te hoog in die zin dat de waarde van de betreffende bedrijven eigenlijk zelden of nooit hoger werd dan 100 maal de prijs die er voor de aandelen was betaald. Het is ook lastig vast te stellen wat een bedrijf precies waard is. Met de balance-software kan wel gezien worden wat het huidige kapitaal van het bedrijf is, maar dat zegt niets over gedane investeringen in productiemiddelen, trainingen, beveiliging en marketing.
Vandaar dat het ook een positieve verbetering is dat bedrijven in elk geval kunnen aangeven wat hun bezittingen en intenties zijn. Om de handel in bedrijfsaandelen beter te kunnen controleren werd het recht op die handel bovendien volledig toegekend aan banken. Dat nu lijkt te hebben geholpen. Banken verkopen aandelen door met enorme eigen winstmarges en vergroten daarmee het probleem. Bovendien worden er willens en wetens lege MVs verkocht.
Het toppunt is wel dat voor die MVs namen worden gekozen die sterk lijken op de namen van de paar welk succesvolle MVs (wrang genoeg zijn dat over het algemeen juist de MVs die zelf een bank runnen). Het verkopen van zo een MV met bedrieglijke intentie, inhoud en affichering is ronduit een vorm van bedrog. In die zin valt het uiteraard ook onder artikel a lid 7 van het welboek waar staat: Niemand is gerechtigd een virtuele of natuurlijke persoon te beledigen, bedriegen, bedreigen of in kwaad daglicht te stellen.
Ja, daar staat echt ook bedriegen! Ik neem dan ook dat veel MV-eigenaren en vooral ook banken een groot aantal schadeclaims tegemoet zal kunnen zien. Ik zou zeggen, zorg dat je er snel bij bent. Want bij 150 I-shell per overtreding konden de schijnbaar zo succesvolle banken wel eens heel snel failliet gaan.
Ben ik dan roomser dan de paus? Ik denk het niet. In het verleden hebben we er alles aan gedaan om te voorkomen dat mensen het rijkst konden worden door omvangrijke koersmanipulaties en handel met voorkennis, terecht! Zelfs volgens mij niet oneerlijke constructies, als de handel tussen bedrijven met dezelfde eigenaar werden onmogelijk gemaakt omdat kleinere handelaren daardoor in een ongunstige positie werden gebracht. Minder terecht want een bescherming van de kleintjes tegen eerlijke groten. Maar een weloverwogen keuze dat wel. Dat nu de groten groot worden door bedrog, dat moet echt niet kunnen. En een blik op het genoemde artikel in het wetboek leert dat het ook echt niet kan. Misschien worden het dan uiteindelijk de advocaten die het meeste voordeel bij dit hele onfrisse gedoe gaan hebben?
Natuurlijk wil ik naast een juridische ook graag een praktische oplossing aanbieden. Banken zouden naast bedrijfsaandelen verplicht ook opties moeten aanbieden. Op het moment dat je een aandeel koopt voor zeg 100 I-shell zou je dan het recht moeten kunnen kopen om het binnen een week voor bijvoorbeeld 80% van die waarde weer terug te verkopen. De bank zelf mag de prijs van die opties vaststellen (maar die zou wel een maximum kunnen hebben van bijvoorbeeld nog eens 20% van de waarde). Als de prijs van de opties hoog is kan een eventuele koper zien dat de bank niet veel vertrouwen in die aandelen heeft.