Auteur: SKSmit
ALAAF, de blijde klanken van het verderfelijk spel van drank overspoelt ons lieflijk land. De mannen van de grijze muur schreeuwen en krijsen, met veel moeite proberen ze de muur geel en rood te kleuren. Het mag niet baten, het grauwe grijs blijft, de gespeelde blijdschap mag niet deren, de muur is broos, fragiel en niet meer te vertrouwen. Elk moment klaar om in te storten onder de machteloosheid en onkunde van de mannen die hem deze keer zijn beklommen. Ze halen het niet, de top blijft ver weg. De mond blijft niet ongeroerd, maar de handen werken niet. Elke stap naar boven resulteert in een val naar beneden. De muur brokkelt weg, en wordt steeds lager.
Steeds meer mannen zullen de muur willen beklimmen, de besten dreigen te worden verdrongen door de massas die een poging wagen. Een steuntje van een vriend brengt sommigen naar boven, maar om hoger te komen zijn ze niet sterk genoeg. Eens zal de muur het begeven, de liefelijke bloempjes onderaan zullen bedolven raken. De puin zal zich verspreidden over het land, en een stofwolk zal de zon voor dagen verscholen houden. Het land zal leven in duisternis, en dat alleen voor de kick van een aantal mensen die niet sterk genoeg waren om de muur te kunnen beklimmen, maar wel om hem te slopen. De bloemenweide zal bedekt blijven met de restanten van de eens zo trotse muur. Geen geel of rood kan daar iets aan doen, ALAAF uwe onwetendheid.