Auteur: Jacobse
Dit artikel zal niet gaan over de streek die Sesam mij heeft geleverd in de vorige editie van deze krant. Hier is een rechtszaak over geweest en ik ga er vanuit dat in deze editie een artikel staat van de hand van de heer Sesam waarin hij verklaard dat de door hem aangegeven punten niet berusten op de waarheid maar een persoonlijke mening is van de heer Sesam. Dat deze hiervoor dit medium wenste te gebruiken was geen correcte actie. Dit artikel zal ook geen sneer in de richting van de heer Sesam worden. Dit artikel schrijf ik niet als voorzitter van de Tegenpartij, maar als een bezorgde burger.
Enige tijd geleden werden de richtlijnen voor banken openbaar, in de club van de heer Sesam heb ik toen aanmerkingen gemaakt op deze richtlijnen. Er zaten volgens mij grote fouten in, maar onze MvF wenste geen gebruik te maken van mijn diensten en wuifde mijn adviezen weg door mij te verwijderen uit zijn club. Om misbruik te voorkomen zal ik hieronder aangeven welke fouten ik heb gevonden in deze richtlijnen. Ik hoop van ganse harte dat het Parlement, ons Parlement, zal besluiten dat er aanpassingen nodig zijn aan deze richtlijnen om deze correct te laten werken.
Het gaat al direct mis bij de eerste zin: “Elke bank dient een minimale beveiliging te hebben.” In de richtlijnen staat geen enkele definitie van minimaal. Een mogelijke beveiliging zou zijn om zo af en toe eens te gaan kijken in je eigen bank. Hierdoor is er zo af en toe een actief persoon aanwezig in de bank. Actieve personen zorgen voor bescherming tegen criminaliteit. Het zou hier dus gaan om een (zeer) minimale beveiliging. Dat dit natuurlijk niet de bedoeling is van deze richtlijn is duidelijk, maar dan dient de MvF hem gewoon ander te verwoorden. Waarom moeilijke woorden zeg gewoon dat de beveiliging minstens 1 camera moet zijn. De heer Sesam gebruikt overigens overal vooral moeilijke woorden en benamingen die waarschijnlijk bij het gros van de inwoners van ons land eerder vraagtekens zullen oproepen dan dat duidelijk is wat de richtlijn nu is.
Dan komen wij bij het punt van MV’s, zoals iedereen weet is het alleen voor MV’s mogelijk een bank te beginnen, maar misschien is het handig dat onze MvF zich iets meer had verdiept in deze vennootschappen want hierin maakt hij een aantal fouten:
Het gaat hier om de eigenaar van een bank, zoals Sesam noemt in zijn richtlijnen. MV’s hebben soms meerdere eigenaren, wat gebeurt er dan? Moeten ze de boete delen? Krijgen ze beiden dezelfde boete? Grote onduidelijkheden die worden gecreëerd door deze definitie. En om het nog maar wat ingewikkelder te maken, wat nou als er geen enkele eigenaar is? Een situatie die helemaal niet ondenkbaar is, zeker niet als we er vanuit gaan dat het dus blijkbaar slecht gaat met de bank. Misschien is het ook handiger als niet de eigenaar, maar de veroorzaker van de problemen bestraft zou worden. Zoals Bookmaker enige rondes geleden aantoonde is het zeer gemakkelijk iemand anders te laten opdraaien voor de problemen die jij hebt veroorzaakt met de bank.
Over de richtlijnen heb ik nog een ding te zeggen voordat ik een einde zal maken aan dit, nu al veel te lange, artikel. Ik zal mijn rechtvaardiging volgende editie voortzetten. Dan zal ik het hebben over de nieuwe wet van de heer Sesam. Dat het hier weer de heer Sesam betreft is toeval.
Als disclaimer heeft de MvF toegevoegd dat als de eigenaar(weer die gewraakt, ‘de eigenaar’) niet op de hoogte claimt te zijn van deze beleidsnota(waarom nou weer zo’n moeilijk woord, noem het gewoon richtlijnen) deze nog steeds van kracht blijven. Hierbij maakt de heer Sesam weer een denkfout. Indien iemand deze richtlijnen heeft gelezen, en daarmee deze disclaimer is het duidelijk dat dit persoon zich dient te houden aan de regels zoals in het richtlijnen zijn beschreven. Maar, nu komt het probleem, als iemand deze richtlijnen niet heeft gelezen, is deze ook niet op de hoogte van deze disclaimer. Het toevoegen van deze disclaimer voegt dus niks toe. Eigenaren die de richtlijnen niet hebben gelezen kunnen zich dus alsnog beroepen op het feit dat ze niet op de hoogte waren van de richtlijnen, en daarmee de disclaimer. In een rechtszaak zal dit geen stand houden, maar dat is niet om deze disclaimer, maar om het wetboek dat schrijft “Alle banken en verzekeraars hebben zich te houden aan de door de Minister van Financiën gestelde en door het Parlement goedgekeurde richtlijnen.” Deze disclaimer toevoegen heeft dus geen enkele zin. Het voegt alleen iets toe aan de brei van moeilijke woorden en ingewikkelde constructies waar deze richtlijnen eigenlijk alleen maar uit bestaan.
Dat de meerderheid van het Parlement deze richtlijnen heeft goedgekeurd is vreemd te noemen. Deze fouten zoals ik hier heb beschreven zijn overduidelijk. Het feit dat 2/3 van het parlement heeft voorgestemd is niet een rechtvaardiging van deze richtlijnen, het is eerder ene indicatie van het niveau van het huidige parlement.
Volgende editie: De wet van Sesam