Auteur: Beagollum
Je loopt is de stad rond opzoek naar ijzer. Zie je opeens een groot bord met neon verlichting:
KOOP HIER JE IJZER!
Je loopt de winkel binnen, blij dat je eindelijk ijzer hebt gevonden. In de kleine winkel vindt je helaas alleen een paar kilo klei en een plank hout. Het lijkt je sterk dat hier ijzer ligt, en je hebt gelijk. Er zal nooit ijzer zijn geweest, het was een smerige verkooptruk.
Misleidende reclame. Nu denk je bij jezelf: daar trap ik nooit in. Denk nou eens verder, is dat wel zo? Nee. Iedereen trapt er wel eens in. Je ging immers dit artikel lezen, en de titel is toch wel aanlokkelijk, vallend onder misleidende reclame. Het is gewoonweg vervelend, nu moet je nog alle winkels door spitten, en daar kan veel tijd inzitten.
Het is ook nog eens oneerlijk voor de eerlijke handelaren. Die wel de producten die ze aanprijzen verkopen. Nu wordt er niet op de winkel omschrijving gelet, en lopen ze een hoop geld mis. Helaas.
En nou eens naar de politiek. He, politiek? hoor ik je denken, wat heeft dat er nou mee te maken? Alles, of in ieder geval veel. Kijk maar naar de winnaar: PvdA.
Partij van de Armen. Ik weet zeker dat de meeste op de naam hebben gestemd, niet op de iedeën. En wat heeft PvdA nou voor de armen betekend? Niets. Ze zouden wat voor hen betekenen als ze een wet invoeren tegen misleidende reclame. Lastig.
Je kan natuurlijk zeggen: Als er in je beschrijving/winkelnaam een product/prijs staat die niet op waarheid berust krijg je een boete. Maar als de winkel nu leeg is gekocht? Of de prijs omhoog is gegaan door verdwijning van concurrentie? Er zitten, helaas, veel haken en ogen aan deze, hopelijk toekomstige, wet. Ik hoop dat het Parlement, en de Senaat natuurlijk ook, er iets aan gaat doen. Hopelijk.