Auteur: bonanza
Een groezelig cafeetje in het centrum van Monapoli. Het raam is bedekt met een dikke laag stof. De deur is doorzeefd met kogels. Ik kijk nog even op mijn papiertje. Ja, het adres klopt. Met kloppend hart open ik de deur en stap ik de ruimte binnen. Het is er pikkedonker. De sigarettenrook is zo dicht, dat het moeilijk adem te halen is. Ik stap voorzichtig vooruit, zonder te weten waar ik naartoe ga. Ik voel vele priemende blikken op mij gericht. Plots voel ik iemand aan de mouw van mijn jas trekken. Ik word naar beneden gesleurd en beland op een stoel. “sshh, kon het nog opvallender?” fluistert een stem. Mijn ogen beginnen te wennen aan het donker. Ik kan al contouren onderscheiden. Na enkele ogenblikken weet ik dat ik juist ben. Ik heb afgesproken met iamthebest4. Hij had ‘wat interessants’ te vertellen. Als journalist kon ik uiteraard niet weigeren.
We gaan naar boven, waar we wat rustiger zitten. Er is hier minder volk en er brandt een licht. Ik kijk hem verwonderd aan. Hij is gekleed in een deftig maatpak dat er niet goedkoop uitziet. Daaronder draagt hij een kogelvrij vest. Vooraleer ik het hem kan vragen zegt hij: “Ik verdien goed mijn geld. Ik behandel wat opdrachten hier, dan weer daar”. En ik beleef er plezier aan. Wat wens je nog meer in je leven? Lichtjes verbaasd vraag ik me waarin hij dan handelt. Ik voer opdrachten uit. Oh ja, jullie Cyberiërs begrijpen dat waarschijnlijk niet. Ik leg wat bommen en schiet zo nu en dan op wat personen. Maar ik wil enkel praten over Cyberië. Ik zend morgen wel zelf een artikel in over wat er in Digitalië gebeurt. Ik heb namelijk gehoord dat je daar wat poen mee kan pakken. En dat kan ik altijd gebruiken.
Ik voel me al meer op mijn gemak als ik hem de volgende vraag voorschotel. Wat heeft mijn Digitaliaanse collega zoal besteed aan zijn hobby/beroep en waarmee kan hij dat financieren? Het systeem in Digitalië is simpel. Je hebt uitvoerders en je hebt geldschieters. Ik ben voornamelijk een uitvoerder. Ik ontvang geld om mijn acties mee te kunnen betalen. Momenteel heb ik zo’n dikke 10.000 ISH gespendeerd aan aanslagen. De meeste opdrachten komen uit Digitalië, maar het zal je vast verbazen dat ik ontzettend veel vragen uit Cyberië krijg. Sommige opdrachten zijn al vervuld, anderen zijn in bespreking.
Geïnteresseerd vraag ik uit welke hoek die opdrachten allemaal komen. Uit elke sector. Handelaars zien natuurlijk graag dat hun concurrent een fikse schade oploopt. Maar ook enkele politici hebben reeds geïnformeerd naar wat een actie tegen een medespeler kost. Tot hiertoe zijn er nog geen aanslagen op politici gepleegd, maar ik kan zeker niet uitsluiten dat het ook in de toekomst niet zal gebeuren.
Ik kan het niet laten. Voorzichtig vraag ik naar de prijs om iemand failliet te schieten. In Digitalië is dat ongeveer 1.000 ISH. In Cyberië is dat “almost mission impossible“. Je kan wel schade toebrengen. Als het slachtoffer een ijzerhandelaar is, kan een bom toch gemakkelijk voor 3.500 ISH aan producten vernietigen. Overigens kan ik al zeggen dat de aanslagen in Cyberië niet zullen ophouden. Machteld Vlaanderen is namelijk uitgeroepen tot de aartsvijand van Digitalië. Je moet me even excuseren, ik heb telefoon.
Een tiental minuutjes later is hij terug. Voila. Zojuist een vooraanstaand Cyberiër aan de lijn gehad. Hij bestelde wat vuurwerk, dus ik kan beloven dat het weer zal gaan knallen bij jullie.
Tegenwoordig is er een nieuwe trend in de Federatie. Spelers betalen “huurmoordenaars” om hun eigen aanslag te kunnen betalen. Aanslagen worden dus niet langer gezien als een daad van agressie, maar eerder als een daad van respect. Niet altijd geslaagd overigens. Er werd een campagne gestart om een aanslag op m1n1conomy te kunnen betalen. Het succes was echter niet zo groot. Momenteel kon iamthebest4 slechts 5.01 ISH ophalen (waarvan 1 ISH van m1n1conomy zelf om naar eigen zeggen `zijn marktwaarde te verhogen`). Voor iedereen die deze aanslag toch graag zou willen zien doorgaan (en zo m1n1conomy‘s zelfbeeld geen schade aan te richten), kan er gestort worden op 23661390.
Het is ondertussen al vrij donker geworden (althans, dat bedenk ik bij een snelle blik op mijn horloge, want vanuit dit donkere café kan ik geen onderscheid maken tussen dag en nacht). Iamthebest4 betaalt galant de rekening met een dikke fooi. Buiten staat zijn Limcousine met chauffeur te wachten. Ik krijg een lift tot aan de haven waar ik afscheid neem. Vooraleer hij het portier dichtslaat, krijg ik nog een laatste, wijze raad mee. “Cyberië moet nog één ding leren. Niet Digitalië is haar vijand, maar haar eigen volk is het gevaar.“