Politieke analyse

Auteur: Whooty

De politiek is dood, nog altijd is er te weinig interesse voor de politiek in Cyberië en daardoor is er elke handelsperiode weer de nodige moeite met het vormen van een regering in Cyberië. Deze handelsperiode spant de kroon, er zijn haast geen parlementariërs meer over en er wordt niets uitgevoerd. Iedereen komt met oplossingen, van serieus tot onzinnig, van goed doordacht tot gammel. Een korte analyse in mijn ogen, met een aantal geopperde oplossingen.

We gaan beginnen bij het probleem, dit is nog enigszins makkelijk te achterhalen:
Te weinig interesse in de politiek bij de spelers, er kan geen goede regering meer worden gevormd, en de regering die wordt gevormd is vaak inactief en verliest door de ronde heen aardig wat leden.

Waarom, dit wordt al wat moeilijker exact te definiëren?
Verschillende redenen, ten eerste heeft een post in de regering op dit moment te weinig te betekenen, eigenlijk zit er nauwelijks invloed in de regering op het moment.
Ten tweede dalen het aantal beschikbare politici, misschien de regering compacter maken?
Ten derde moet elke handelsperiode de hele politiek opnieuw opstarten, is het niet beter een langetermijnbeleid te maken?

De uitwerkingen: Nu wordt het moeilijker. Voor punt 1, de macht van de regering moet vergroot worden, hoe doen we dit? Ten eerste zou het misschien mogelijk zijn om een aantal gevoelige kwesties in het beleid in plaats van het wetboek op te nemen, bijvoorbeeld de legaliteit van wapens, de boetes, en nog veel andere zaken waarop ik later zal ingaan, dit maakt het al een stuk interessanter om een minister te worden, en ook om parlementariër te worden, om de minister te controleren.
Ten tweede, dit is in mijn mening het lastigste punt om uit te werken, moet er een nieuw politiek systeem komen om dit te bewerkstelligen? Of passen we het parlement zo aan dat het wel nog kan functioneren. Daarnaast is er nog de altijd belangrijke kwestie: Hoe trekken we politici aan? Ook hier zal ik later op in gaan.
Over punt 3, het langetermijnbeleid, we kunnen natuurlijk de regering meerdere rondes laten zitten, maar lost dit het probleem wel op? En krijgen we niet gewoon één1 ronde beleid maken en vervolgens één ronde lamballen? het kan allemaal, dit moet allemaal goed overwogen worden.

Punt 1, laten we daarop eerst terugkomen: ik stel voor dat we een aantal zaken gaan veranderen, de volgende dingen worden onderdeel van het beleid, in plaats van het wetboek, om meer macht te plaatsen bij de regering.
 Boetes voor aanslagen, het verhandelen van illegale goederen en het aanbieden hiervan.
 Het salaris voor leden van het lokaal bestuur en het nationaal bestuur. Hiervoor komen maxima en minima waar men zich aan moet houden.
 De legaliteit van wapens en/of bommen.

Punt 3 eerst even, Ik ben wel voor het voeren van langetermijnbeleid, bijvoorbeeld bij de legaliteit van wapens kan het de minister zijn doel zijn de criminaliteit te laten zakken, moet dit in één ronde gooit hij de boetes dusdanig snel omlaag dat er ontevredenheid ontstaat bij de burgers en dat het weer omhoog gaat en dus totaal geen nut had. Bij een langetermijnbeleid kan de minister gewoon de boetes rustig omlaag halen en op een effectieve manier zijn doel bereiken. Hetzelfde geldt voor onderwijs, elke ronde moet in principe elke school opnieuw gecontroleerd worden (in de praktijk gebeurt dit niet altijd) En elke student moet weer moeilijk doen als hij aan het eind van de ronde zijn opleiding niet af heeft. Met een langetermijnbeleid heb je hier geen/minder last van. Ook rechters kunnen langer hun functie behouden en daardoor komt er meer ervaring en vastheid. Niet te vergeten de regering zelf, nu is het zo, dat als de regering eenmaal zit en functioneert, ze weer bijna moet aftreden voor het eind van de handelsperiode. Met een langetermijnbeleid heb je dit niet.

Punt 2, dit is de moeilijkste kwestie, kunnen we doorgaan met dit systeem zoals het nu is? Of moeten we een ander, misschien eenvoudiger systeem aannemen? Goed, persoonlijk denk ik, voordat we dingen gaan schreeuwen, wat dingen nagaan. De regering heeft een aantal taken, deze moeten worden uitgevoerd door een aantal personen en gecontroleerd worden door een aantal personen. Waarvoor doen we deze taken? Voor het volk, het volk vraagt ons om een aantal dingen vast te leggen en te verzorgen. Aangezien we over het volk besturen, moet het volk ons controleren, of we de taken wel goed uitvoeren. Voordat we beginnen met het hele systeem in de prullenbak te gooien, moeten we ons afvragen of dat het probleem wel zou oplossen, en of het niet nog meer nieuwe problemen oplevert. Is het wel verstandig om het systeem compacter te maken? Voorlopig, denk ik dat we het nog even zo moeten houden, mocht het elke handelsperiode voorkomen dat maar de helft van het parlement overblijft aan het eind van de ronde, moeten we serieus overwegen om het aantal parlementariërs terug te brengen en misschien ook de ministerposten anders indelen. Voorlopig is dit echter nog niet aan de orde.

Dan de ministers, deze hebben een aantal taken die goed moeten worden verdeeld. In principe blijven de taken gelijk, alleen krijgen ze er iets bij, wat ze meer betekenis geeft. Justitie krijgt de verantwoordelijkheid van het bepalen van boetes voor aanslagen, het verhandelen van illegale goederen en het aanbieden hiervan. Ook mag dit ministerie gaan bepalen of de wapenhandel legaal wordt. Het ministerie van Financiën bepaalt het loon voor het lokaal en nationaal bestuur, oftewel, de ministeries krijgen wat meer verantwoordelijkheid. Natuurlijk moet het parlement dit beleid goedkeuren, zo krijgen ministers de kans een gevarieerd beleid te voeren, en is het ook van belang dat het parlement dit goed controleert!

Ik ben van mening dat een verandering als deze de politiek in ieder geval weer voor enkele rondes kan doen opleven, net als het budgetsysteem dat toentertijd deed. Als een aantal rondes later de interesse weer inzakt zal de politiek met weer een nieuwe oplossing moeten komen om het vak interessant te houden. Hoe radicaal je ideeën voor verandering ook mogen zijn, je moet je goed realiseren dat het een kwestie van tijd word dat het idee wat eens zo radicaal was, een gewoonte word, alle oplossingen zijn dus tijdelijk, en het is de uitdaging om steeds als het even niet goed gaat met een idee te komen dat weer leven in de politiek brengt.