Door: The mega handelaar
De eerste dag van het nieuwe jaar, dat moet gevierd worden. Daarom gaan we deze week op bezoek bij sugarfree!
Er is zoveel te onderzoeken. Als eerste gaan we naar het magazijn, wie weet wat we daar vinden. Sugarfree zei me dat hij naar een café ging, dus kunnen we alles rustig onderzoeken. Als we binnen gaan, staat hij echter vlak voor ons. Met een boos gezicht vraagt hij me wat ik hier doe, want hij heeft me verboden in zijn fabriek rond te lopen. Hij vraagt me of ik bezig ben met rond te kijken voor achter de schermen. Hij zegt me: “Niemand ziet houtworm, en niemand ziet dat het papier is, dus je kunt me niks doen!”
Wij geloven niets zonder dat we het gezien hebben. Ik neem dus een balpen, en schrijf op 1 van zijn scheppen: “Brol”. Het is inderdaad papier. Sugarfree is dus een oplichter!
De volgende dag lopen we verder in het bedrijf. Plots hoor ik van achter mij iemand luid “Boe” roepen. Ik schrik me dood, en binnen de seconde voel ik een pistool tegen mijn hoofd. Het is sugarfree zelf. Hij bindt me vast, en houdt een knuppel voor me. Gelukkig bedenkt deze lieve meneer zich, en hij leid me naar de kelder. Daar ketent hij me vast aan een metalen buis, en verlaat de kelder weer. Daar hang ik nu, helemaal alleen, opgesloten door mijn echtgenoot. Even later merk ik op dat de sleutel nog aan het slot van de ketting zit. Gelukkig is sugarfree niet een van de slimsten.
Nu ik toch in de kelder ben, bekijk ik eens vlug wat er allemaal ligt. Het eerste wat mij opvalt, zijn de dozen met kruit erin. Er is 1 doos veel groter dan de rest. Ik open de doos, en zie allemaal verscheurde boetes. Ik neem de trap naar de 2de verdieping. Ik kom in een lange gang, met 6 deuren. Op elke deur hangt een bordje: ”Kantoor, Papier, Hout, Guns, Kruit, en WC”. Ik ga binnen in het kantoor, waar meteen een pistool op me wordt gericht. Toen ik in de kelder was, had ik versterking opgeroepen, dus stonden er nu 10 schutters achter me, die allemaal op de man met het pistool richten. Hij geeft zich meteen over, en gaat onder zijn bank zitten. Ik knuppel hem neer, en kijk goed rond in het kantoor. Buiten enkele kasten is er niets te zien. In de eerste twee kasten zit niets. Maar als ik de 3de kast openen, laat ik mijn pistool vallen van verwondering. In de kast zit een mens! De man is dood. Naast hem ligt wat kruit, en een rol Wc-papier. Ik hoor de deur met een smak opengaan. Voor mij staat sugarfree opnieuw! “Ik zat op het toilet, maar hoorde hier iemand gillen, dus ik kwam ff kijken”. Alle 10 de mensen van mijn team richten meteen hun gun op sugarfree, ze wachten op mijn bevel om te schieten. sugarfree haalt snel zijn gun boven, en schiet de man wie als eerste in het kantoor was, en nu bewusteloos is, dood. Hij vertelt ons dat het lijk in de kast zijn zoon aia is, die lang geleden spoorloos verdween. Hij zat dus al die tijd dood in de kast van sugarfree! Het kruit is een eerbetoon aan hem, en met het toiletpapier droogt sugarfree de tranen in zijn ogen mee af. Ik verplicht sugarfree zijn sleutelbos af te geven, en loop verder. Als ik wat verderop ben, hoor ik enkele pistoolschoten.
“Blijf wel uit het bovenste kastje links in de woonkamer, daar liggen belangrijke dingen in”. Dit had hij ooit tegen me gezegd. Ik loop dus zo snel ik kan naar de woonkamer, en open het kastje, links in de kamer. Op het eerste zicht is het kastje leeg, maar als ik wat beter kijk, zie ik dat er een briefje in zit. Ik neem het briefje, en lees het. Ik stop het in mijn zak en ga verder op zoek in de woonkamer. Buiten enkele guns is er niets bijzonders te zien. Als ik weer naar buiten ga staat sugarfree weer vlak voor mijn neus. Hij houdt een pistool op mij gericht.
Deze keer staat hij echt op het punt om te schieten. Ik zeg: “sugarfree, ik heb het briefje uit de kast in je woonkamer. Ik heb het doorgestuurd via sms naar mijn medewerkers. Je kunt geen kant meer op. Als je me nu dood schiet, publiceren ze het briefje meteen, en ben je er geweest.” Ik kijk diep in zijn ogen. Ik kan de angst voelen die hij voelt. “Ik zal aan niemand vertellen wat erop staat, als jij voor mij iets wilt doen.” Ik fluister iets in zijn oor. sugarfree knikt van ja, en loopt meteen naar buiten. Enkel uren later komt hij terug.
Ik gaf hem de opdracht om te spioneren bij Basick bv, omdat ik daar gisteren een luide gil hoorde. sugarfree zegt me dat Basick op een stoel stond, angstig naar een muisje te kijken. Omdat ik nu niets belangrijks heb ontdekt, besluit ik om het briefje toch maar te publiceren. sugarfree schrikt even, en zegt dan: “Ik ga onderduiken! En dan kan ik geen TMC uitbrengen, dus is onderduiken niet nodig, want zonder TMC ook geen artikel. Maar als ik niet onderduik komt er wel TMC en dus wel een artikel.”
Ik ga naar buiten, stap in mijn zwarte auto, en rijd met een hoge snelheid terug naar huis.
Maar wat stond er nu eigenlijk op het briefje?
Hallo,
Ik had jou gevraagd om een bacterie te ontwerpen, waardoor iedereen dood gaat, binnen de 48 uur. Ik heb nog niets van je gehoord sindsdien, dus ik wacht nog steeds op een antwoord. Indien je toch niet wilt meewerken, zie ik geen andere oplossing dan jou te vermoorden.
Mvg,
Sugarfree
Hieruit kunnen we dus vaststellen dat sugarfree iedereen in de federatie wilde doden. Welk voordeel hij hierbij had, zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen. We weten wel dat hij een oplichter, een moordenaar is.
De volgde dag wacht ik hem op in zijn winkel. Als hij aankomt stel ik hem de volgende vragen:
Beste Sugarfree, in het briefje stond dat jij een virus wilde laten maken die iedereen vermoord. Waarom wilde je dat doen?
Je zou dat niet publiceren. *Haalt zijn gun tevoorschijn*. En nu mijn winkel uit!
Wie zegt dat ik dat ook ga publiceren *Haalt ook zijn gun tevoorschijn*
Maaruh, ik zou maar eens achter je kijken, mijn kleine legertje is ook vanuit Digitalië overgekomen.
Maar goed, ik geef me over. *Gooit gun weg*
Waarom wil je nu dat virus maken?
Ik wil een wereld alleen voor mij en mijn echtgenoten en echtgenote!
En daarom moet iedereen dood?
Mijn missie was om met heel de wereld te trouwen, als dat niet lukt, dan moet ik de wereld maar verkleinen
Zet dat plan uit je hoofd!
Maar dat plan is al van jaren geleden, nu ben ik erg gelukkig met mijn liefjes
Als je dat plan niet meteen vergeet, dan scheid ik van je
Welk plan?
Zo mag ik het horen
Ziezo, we hebben de wereld gered van een ondergang! En we hebben sugarfree weer op het echte pad geholpen. Wat moest er anders van die jongen worden!
Bij wie we volgende week op onderzoek gaan, zien jullie dan, tot de volgende keer.