Auteur: Alecto
Maandagavond 19.00h, ik snelde een taxi in, richting Centropolis snauwde ik de chauffeur toe, na een lange rit liep ik eindelijk de hoofdstraat in. De immense schaduw van het gemeentehuis palmde me in en ik wist dat ik er was. Ik deed de koude metalen deur open en ik sloeg m’n mantel uit. Ik had een afspraak gepland met de Federal Manager. Toen ik uiteindelijk de vergaderzaal binnenviel was ik al 5 minuten te laat. Ik excuseerde mij onmiddellijk en nam een zwart aktemapje uit mijn leren tas. Naarstig zocht ik mijn sollicitatiepapier in het mapje, en schoof het door naar hem. Hij keek me met één oog aan, en knipoogde, ik geloof je wel, hij tekende het papier en vertrok.
Ik kon het niet geloven, ik had gesolliciteerd voor de functie expert aandelen en was nog aangenomen ook. Mijn voorganger was vertrokken met de noorderzon en na vele weken had ik mij dan maar aangemeld. De vochtige mantel voelde kou en klam aan toen ik hem opnieuw omsloeg en richting Cashington vertrok. De bankbediende (waar ik een oogje op had), gaf me snel wat geld. Ik snelde naar de winkelstraat, kocht wat stenen, wat hout en een bureau, en knutselde mijn expertkantoor in elkaar.
Na nog geen halfuur had ik mijn eerste klant. Jelmer e begroette mij vriendelijk en nam plaats in één van mijn gammele stoeltjes. Na een uitvoerig gesprek had ik hem kort het systeem van aandelen uitgelegd. Hij was aangenaam verrast over mijn kennis & service.
Ik wenste hem een behouden thuiskomst, en hoopte bij mijzelf dat ik nog veel klanten mag verwelkomen.