Geblinddoekte lifter

Auteur: bonanza

Zondag 23 januari 2011. Terwijl ik probeer om de handleiding ‘Top 1 trading for dummies’ van sterschrijvers Podje en martijn5 te doorworstelen, gutst de regen tegen de ramen. Regelmatig word ik opgeschrikt door een fel licht dat de kamer vult, gevolgd door een luide donderslag. Angst heb ik niet, tot dat fatale tijdsstip. 22 uur en 15 minuten. Een luid geklop weergalmt door mijn huis. Het is zover. Ze komen me halen.

Eerder die dag had ik een geheimzinnig briefje ontvangen op de redactie van TMC. Er stond letterlijk: “Meat yoe toenight. Be reddie at 22:15, they will come for yoe.” Ik heb er even over getwijfeld of ik bodyguard Pedro Alvarez zou inhuren, maar heb toch besloten af te zien van dat plan. Als ze me dood willen, kunnen ze dat ook doen zonder dat ik het weet. Een aanslag op de redactie misschien na het publiceren van die kavelstaat cartoon. Hoofdredacteur zijn van een krant is niet langer een risicoloos beroep.

Om klokslag 22 uur en 15 minuten werd er aldus op mijn deur geklopt. Met kloppend hart en kogelvrij vest onder mijn hemd loop ik naar de voordeur. Voorzichtig schuif ik de acht kleppen los en open ik de drie sloten één per één. Ik draai de deurknop om en zwaai de deur voorzichtig open. Verbaasd kijk ik naar het verbaasde gezicht dat het mijne blijkt te zijn. Ik zet een stap naar achter en ontdek tot mijn afgrijzen dat het een CBI-agent is. “We komen je halen,” zegt een metalen krakende stem. Ik steek mijn beide handen vooruit. Het is zover, het is gedaan. Die 25.000 ISH van TMC die ik verduisterd heb, is ontdekt.

Twee stevige handen grijpen me vast en trekken me over de dorpel. “Doe niet zo idioot en stap in de Lamcia.” Ik hoor de deur achter me dichtklikken terwijl ik naar de geblindeerde wagen wordt begeleid. De CBI-agent komt naast me zitten en geeft een teken aan zijn collega dat we kunnen vertrekken. Zonder wat te zeggen bindt de agent me een blinddoek voor. Ik besluit niet tegen te stribbelen. “We gaan naar Alisjenorama dreef,” zegt de metalen stem. “En als je niet weet waar dat is, geen probleem, dat is de bedoeling.”

Na een rit van iets meer dan een halfuur houdt de wagen halt en word ik naar buiten geduwd. Ik hoor een deur opengaan. Mijn blinddoek wordt bruusk afgenomen en het niet eens zo verblindende licht snijdt door mijn ogen. Half blind word ik door het huis geloodst tot ik ten slotte in een zetel word neergeploft. Na een halve minuut kan ik mijn toekomstige gesprekspartner identificeren. Het is niemand minder dan oud-Federal Dhr. Jorisz.

We zijn lang getrouwd geweest en dus volgt eerst een gebruikelijk ritueel dat ik hier niet ga beschrijven. Wat ik echter wel wil beschrijven is de daaropvolgende conversatie.

Waarom heb je besloten te stoppen met het Federalschap?
“Federal zijn kost heel veel tijd. Tijd is schaars, zeker voor een student met een druk sociaal leven. Het dagelijks bestuur an sich valt wel mee, dat kost misschien een half uur. Het is vooral het bijhouden van alle clubs en ontwikkelingen tijdens de handelsperiode dat veel tijd kost. Daarnaast werd er elke maandagavond via Skype vergaderd met de andere Federals en iemand met een ietwat ronde buik, blonde krullen en hele dikke vingers, Wouter.”

“De maandagen waarop ik kon vergaderen namen af, steeds vaker was ik afwezig. Ook door de studie en studentenleven kreeg ik steeds minder tijd om actief te blijven. Natuurlijk had ik aan kunnen blijven als Federal om dagelijks bestuur te doen, maar het is lastiger om een goede Federal te zijn als je niet goed op de hoogte bent van de ontwikkelingen. Kortom, het kan samengevat worden als een tijdsgebrek. Maar, ook de motivatie was weg om Federal te blijven. Na anderhalf jaar was het tijd om te stoppen. Het werd moeilijker om me te motiveren om bepaalde dingen te regelen.”

Wat ga je de komende rondes doen? Blijf je in Ibisha?
“Volgens mijn profiel ben ik met pensioen, maar ik merk dat ik opmerkelijk veel toeristen verblijd met pistolen en camera’s in Ibisha. Ter stimulans van de handel daar blijf ik die deze handelsperiode verkopen. Wat ik volgende periode doe, zie ik dan wel.”

Je blijft toch wel actief spelen?
“Actief? Wat is actief? Ik zal blijven inloggen, en misschien eens een keertje weer gaan handelen, maar in principe ben ik met pensioen. Vergelijk het maar met de grootste en beste handelaren aller tijden: Joerik & whooty.”

Laten we even teruggaan naar je functie van Federal. Is of was er onenigheid binnen het Federal team? Zijn de taken wel evenwichtig verdeeld?
“Uiteraard is er wel eens wat onenigheid binnen het Federal team. Belangrijk is dat je met één standpunt naar voren komt, om verwarring te voorkomen. Een voorbeeld van een chronisch meningsverschil is het ingrijpen in de handel. Federal Manager is een stuk gematigder met ingrijpen in dingen als kartelvorming dan Federal Coordinator en ik.”

Hoe wordt er in zulke gevallen beslist? Meerderheid tegen minderheid of heeft Wouter bijvoorbeeld een vetorecht?
Wouter heeft bij aanpassingen natuurlijk altijd een vetorecht. Als er iets geïmplementeerd moet worden volgens de Federals, maar Wouter is het er niet mee eens, gebeurt het niet. We kunnen als Federals natuurlijk Wouter moeilijk dwingen iets te maken, aangezien hij de ‘Godfather’ is (hij wil ook altijd aangesproken worden met ‘Almachtige Wouter’ of ‘Überfuhrer’).”

“In de praktijk komt dit overigens vrijwel nooit voor. Misschien liggen de prioriteiten van bepaalde aanpassingen bij de Federals en Wouter wel anders. Daarbij is het voor de Federals ook lastig in te schatten hoe moeilijk iets is in te bouwen. Kleine aanpassingen die 2 uur duren, kunnen tussendoor, maar grote veranderingen vergen meer tijd. Dan loont het vaak niet voor Wouter om er af en toe 2 uur aan te zitten werken.
Als we het ergens niet mee eens zijn, discussiëren we door tot we wel consensus hebben bereikt. Als dit uiteindelijk niet lukt, kappen we het onderwerp af, en verplaatsen we het naar een volgende meeting.”

Wat was het leukste aspect aan je Federalschap?
“Zien dat spelers het spel leuk vinden. En zeker als nieuwe dingen zijn geïmplementeerd die leuk zijn (bijvoorbeeld veilingen).”

Kan je verklappen welke ideeën jij hebt geïntroduceerd?
“Het idee van ‘tijdslot’ bij toeristen heb ik bedacht. Het werkt (nog) niet perfect, maar het is stukken beter dan vroeger. Nu word je bezig gehouden door toeristen, terwijl ze vroeger eens per dag minutenlang bleven langskomen. De veilingen heb ik samen met Wouter bedacht. De tutorial (die helaas nog op zich laat wachten door technische problemen) is qua concept ook bedacht met mijn hulp. Daarnaast is het dagelijks besturen van het afgelopen anderhalf jaar natuurlijk tot stand gekomen samen met mij. Aan alle invoeringen hebben natuurlijk ook alle andere Federals meegedacht, inclusief mezelf. Bijvoorbeeld het invoeren van kortingsplekken kopen door middel van credits.”

Welke ideeën had je nog die er (voorlopig) niet zijn doorgekomen?
“Moeilijke vraag. Er zijn veel ideeën geopperd, maar velen zijn ook weer (terecht) afgeschoten.”

Wat was het minst leuke aspect aan het Federalschap?
“(Onterechte) kritiek van spelers. Kritiek is nooit leuk, maar als er terecht gewezen wordt op fouten, dan moeten we dat zo snel mogelijk oplossen. Dat is niet altijd even leuk. Helaas is er vaak ook veel onterechte kritiek op de Federals, dat is erg vervelend en werkt demotiverend.”

Hebben jullie het tijdens de Federalmeetings soms over vervelende spelers die steeds kritiek hebben? Kan je ons de irritantste naam verklappen?
“Uiteraard. Ik denk dat de speler die veruit het meest irritant is, het zelf ook wel weet. Ik noem in ieder geval zijn naam niet.”
Hoe kijk je zelf terug naar je Federalschap? Geslaagd of niet geslaagd?
“Mijn makke was mijn gebrekkige communicatie. Daar moet wel bij vermeld worden dat kortaf doen soms het effectiefste is en dat kortaf vaak een gevolg is van ellenlang gedram en opmerkingen die bijzonder bijdehand zijn. Wie de bal kaatst, kan hem terug verwachten.”

Dhr. Jorisz staat op en maakt een wenkgebaar naar de CBI-agent die ons tijdens het hele gesprek in het oog hield. “Toch handig om personeel te hebben. Het is een afscheidscadeautje van de andere Federals voor bewezen diensten. Als er iemand lastig doet, stuur ik er één van mijn jongens op af en dat zal hen wel twee keer doen nadenken alvorens ze me nog eens tegenwerken. Dit exemplaar zal je wel begeleiden naar de dichtste bushalte. De eerste bus rijdt om zes uur, dus dat zal even wachten worden. Jammer genoeg voor jou heb ik zelf mijn auto nodig voor een klusje.”

En dat is de verklaring waarom ik nu ergens aan de kant van de weg sta, vermoedelijk aan een bushalte, met een blinddoek op. Er is mij ten strengste verboden die af te doen, om zo te voorkomen dat ik de locatie van Dhr. Jorisz te weten kom. Indien u mij dus ziet staan, gelieve me in te laden en af te leveren in Kronenburg. Hartelijk bedankt.