Auteur: Technix
Eindelijk was het zover; de CBI agent die vlak bij hem stond tikte hem op de schouder en gebaarde hem naar voren te stappen. Bij het hokje waarboven een bord met “Geconfisqueerde goederen” hing, mocht hij zijn eigendommen ophalen. “Je pistool en kruit zul je hier moeten laten. Wij kunnen niet meewerken aan de praktijken waar jij je vast en zeker in gaat begeven,” zei de vrouw vanachter het gaas. Hierop grinnikte de nu weer in lange jas gehulde man. “Maak je maar geen zorgen, ik ben niet van plan hier terug te komen,” reageerde hij.
Toen hij buiten kwam stond de Miniconomini met geblindeerde ramen van thiefo3 al te wachten. De man stapte in en gaf de bestuurder een hand. “Eindelijk terug,” mompelde hij, om meteen daarop te vragen of ze eerst even naar Zwollar konden rijden. Hij moest nog een deel van zijn afspraak inlossen. “Het zal niet lang duren,” zei hij voordat hij het huis inliep. Twee minuten later zat hij al weer in de auto. “Nu kunnen we naar huis.”
Thuis, in El Peso, aangekomen bedankte hij loco_tazz voor het rijden en glipte snel het huis binnen. Morgen zou hij zijn winkel weer zelf kunnen runnen. Hij moest meteen maar beginnen en met ervaren hand begon hij aan het eerste pistool van welke hij die nacht nog vele zou maken.
Tot vreugde van de overige inwoners was de winkel de volgende dag al gevuld voordat de zon opkwam. In de namiddag, toen iedereen zijn voorraad had aangevuld, sloot hij zijn winkel, stak een sigaret op en liep rustig naar het clubhuis waar hij al die tijd niet was geweest. Verbaasd keek hij rond. Er was zowaar nog een Criminal Mastermind bijgekomen. Wichard stond in een hoek tegen de muur geleund en keek hem argwanend aan.
“Hoe staat het met de plannen?” vroeg hij meteen toen hij zijn Desperado had gekregen van Neuroman. “We hebben gehoord dat sommige inwoners van Cyberië hem helpen,” reageerde loco_tazz lichtelijk chagrijnig. Al snel kwamen ze tot de conclusie dat ze de medewerking van Officers nodig hadden om verder te kunnen gaan. De volgende dag werd er meteen werk van gemaakt: Hij pakte een telefoon en belde met zijn contact in Eurodam. Binnen een uur was het geregeld. Het contract was opgemaakt, getekend en betaald. Vanmiddag zou het zo ver zijn. Hij pakte zijn pistool en kruit bij elkaar en stopte dat in zijn rugzak om vervolgens een taxi naar de haven te nemen. De snelle overtocht bracht hem binnen een uur naar Eurodam. Na enkele minuten zoeken en controleren had hij een mooie plek gevonden. Van hieruit zou hij enkele schoten kunnen lossen zonder opgepakt te worden.
Het geluid van het laatste schot was nog niet uit de straten verdwenen toen de man al beneden was. Tot zijn ongeloof zag hij zijn slachtoffer echter opkrabbelen en snel zijn huis binnenrennen. Nog steeds met de verbazing in zijn ogen stapte hij op de boot naar El Peso. Dit werd moeilijker dan verwacht, maar het zou hem lukken. Uiteindelijk.