Auteur: bonanza
’De mooiste prestatie van Alvarez’, zo had de titel van dit artikel ook kunnen luiden. Maar na een onderzoekje hier en daar ben ik toch voor de huidige optie gegaan die de realiteit beter benadert. Alvarez heeft een prachtige prestatie geleverd, maar de huidige toestand is eerder een resultaat van het doorzettingsvermogen en wraakgevoel van één man en de interne twisten van een hele natie. Welkom in Digitalië, het land waar twee honden vechten om een been, maar Alvarez gaat er mee heen.
Digitalië, vaak vergeleken met The Far West in Amerika, bestaat uit wilde cowboys die graag opscheppen over de lengte van hun colt, het aantal personen dat ze er al mee hebben omgelegd en er niet voor terugschrikken anderen af te dreigen met forse woorden. Of zo wil het cliché toch. Het is niet langer een publiek geheim dat er in Digitalië twee kampen bestaan en dat het onmogelijk is om niet tot één van deze kampen te behoren, met het risico dat je door de twee groepen onder vuur wordt genomen.
En dat laatste mag redelijk letterlijk genomen worden. Digitalianen zijn schietgrage vogels en in het verleden waren vooral Cyberiërs en in mindere mate ook Virtuanen het slachtoffer van hun moordlust. De laatste handelsperiodes echter is het Digitaliaanse gevaar sterk achteruit gegaan. Aanslagen worden nu vooral gepleegd in Digitalië zelf, tegen landgenoten. Er is de groep van de schietgrage cowboys die maar al te graag aan het eerder beschreven cliché voldoen en je hebt een groep die liever handelt. Die laatsten worden graag met rust gelaten en azen in de luwte van handelsnaties Cyberië en Virtua (en eigenlijk ook Ibisha) op een stiekeme en onverwachte top-10 plaats. Zij zijn niet geïnteresseerd in de politieke spelletjes, noch in de verbale agressie tegen buitenlanders.
Dat zint de schietgrage cowboys uiteraard niet en zij beleven er alle plezier aan om de andere groep koud te maken, met als resultaat dat verschillende handelaars wegtrekken naar handelslievende naties. thiefo3 is het beste voorbeeld van zo’n vertrekkende handelaar. Deze interne broedertwisten lijken steeds uit te draaien op een zege voor de cowboys die steeds het laatste schot afvuren. Dat is altijd goed gegaan, tot deze handelsperiode…
Het is geen geheim dat Metal Alvarez al erg lang op wraak zint. Reeds verschillende periodes heeft hij getracht om het Digitaliaanse bestuur omver te kegelen, maar dat is nooit gelukt, ondanks de steun die hij kreeg van verschillende buitenlanders. Deze periode pakte hij het anders aan. Vanuit Ibisha, waar hij enorme rijkdommen had vergaard, trok hij met goed gevulde geldzakken richting Digitalië en schoot de verarmde Digitaliaanse cowboys, die zich al te goed hadden gedaan aan Digitaliaans kanonnenvlees, zonder veel moeite één voor één af. Het uitmoorden van de volledige Digitaliaanse elite mag hij op zijn persoonlijke conto schrijven en dat kan tellen als wraak.
Nadat hij ook de Koning had omgelegd, probeerde hij zelf de kroon te bemachtigen, maar dat was buiten het wetboek gerekend dat dit uitdrukkelijk verbood. Metal Alvarez was er dus in geslaagd om alle belangrijke Digitalianen uit te schakelen, maar verder kon hij niets doen met de vrijgekomen macht. In tijden van crisis is er maar één adres waar je steeds op kan terugvallen: de familie. En de familie waar Metal Alvarez op kan terugvallen is een wel heel bijzondere die al zeer lang meegaat en wiens honger naar macht en prestige niet te stillen is.
Don Marcello Alvarez zag zijn kans schoon om van de individuele prestatie van Metal Alvarez een familiale prestatie te maken. Terecht, want zonder de grote aanhang die de familie Alvarez kan mobiliseren, was Metal Alvarez er nooit in geslaagd om de macht in Digitalië te consolideren. Marcello Alvarez kreeg als don de eervolle Digitaliaanse koninklijke kroon op het hoofd aangemeten en samen met de rest van de familie werd ogenblikkelijk werk gemaakt van een aanpassing van het wetboek die de familie definitieve wortels moet geven in Digitalië. In hoeverre die ambitie ook zal slagen is nog af te wachten, want op dit moment lijken de Federals niet al te veel te willen meewerken. Dat is eigenlijk bijzonder jammer, want Metal Alvarez en bij uitbreiding de hele familie Alvarez, verdient een mooie beloning voor de prestatie die ze hebben neergezet. Zelfs tijdens de beruchte Cyberisch-Digitaliaanse oorlog zijn de Cyberiërs er als land nooit in geslaagd om Digitalië volledig op de knieën te krijgen.
Hiep hiep hoera dus voor de familie Alvarez; het Digitaliaanse eiland of continent –wie zal het zeggen- hebben ze dubbel en dik verdiend, maar laten ze vooral niet vergeten aan wie ze dit te danken hebben: het doorzettingsvermogen van één individu en de onderlinge vetes van een hele natie. Herinnert u zich nog: ‘Digitalië, het land waar twee honden vechten om een been, maar Alvarez gaat er mee heen.’ Digitalianen, het been waar om gevochten werd, blijkt een van jullie ribben te zijn…