Auteur: The Minic
Hout voor 35 cent! Dat is even schrikken. Gelukkig zie ik niet de eerste winkel in de straat van m’n eigen stad Kronenburg (alwaar ik hout voor 0,89 cent verkoop), maar de 200 squst megastore van CIT in Ibisha. Precies 5000 stuks op voorraad.
De economie van Ibisha is oververhit. In de grond is nog een beetje ijzererts en een paar diamanten te vinden, en er zijn nog een paar kleine groenstroken voor recreatie, maar de verwachting is dat ook deze snel kleingezagen tot planken in de winkel van CIT te vinden is. Voor de boomliefhebbers: voor slechts 10 I-Shell koop je een leuke boom bij de 50 squst megastore van marcelbuter, die, grondig als hij is, ook de kleine restjes olie uit de boomkavels haalt en verkoopt. Olie en goud moet je met puur geluk nog ergens aantreffen.
Het is bijzonder: een afgelegen eiland met geen andere steden om direct over land mee te handelen. Volgens sommigen een onwerkbaar concept, wat af en toe ook zo blijkt te zijn, maar wat net zo vaak wordt ontkracht door een uitbarsting van activiteit. Met een budget van ongeveer 150.000 I-Shell is het eiland in verhouding rijker dan menig ander land, en dat geld wordt zeker niet opgepot. De exportcentrale staat bomvol en met 144 wegkavels, 107 parken een ziekenhuis en 10 monumenten zijn de publieke voorzieningen meer dan voldoende aanwezig. Tel daarbij op de 97 winkels en 52 actieve inwoners (cijfers per dag 15) en je kunt er haast al van uitgaan dat Ibisha de rondewinnaar af gaat leveren. Tenzij de 139 inbraken dermate veel schade hebben aangericht dat de handelaren daar niet meer te boven kunnen komen, maar dat lijkt onwaarschijnlijk.
Toch zijn de tekorten aan grondstoffen nijpend, zeker omdat we pas op tweederde van de handelsperiode zitten. Allereerst natuurlijk door de kavelbelasting: ondertussen heeft Ibisha Island bijna 75.000 I-Shell ontvangen aan kavelbelasting, driekwart van de hoeveelheid kavelbelasting van Cyberië. Dat kan niet vol te houden zijn, en het opvangen met MV’s wordt door het toenemend aantal benodigde pc’s voor iedere nieuwe MV ook een steeds kostbaarder verhaal. Dat dat handelaren niet afschrikt om toch massaal kavels aan te kopen, blijkt wel uit de klaagzangen uit steden als Eurodam, Roebelarendsveen en Centropolis, waar handelaren uit Ibisha massaal kavels opkopen. Zo zijn door the hawk in Roebelarendsveen massaal ertskavels opgekocht en heeft Zoe gek wie sjek de goudrijke kavels van Eurodam opgekocht. bell ibi version is speciaal naar Centropolis verhuisd om vanuit daar olie uit de grond te halen en ook Antonio Savatoro heeft in Centropolis de hand weten te leggen op de oliebronnen. Het gaat echter niet alleen om de grondstofkavels, ook wegkavels worden massaal opgekocht. Bijna 80 kavels aan hoofdwegen zijn door heel de Federatie opgekocht, veelal zonder deze te bebouwen. Het zijn vooral deze aankopen die de nationale besturen danig hebben gefrustreerd, en waardoor de roep om meer protectionisme sterker is geworden.
Voor de schatkisten van de verschillende landen is al dat opkopen natuurlijk ideaal: de kavelinkomsten vloeien direct naar de schatkist en dat levert extra geld op. Helaas blijft aan het eind van iedere periode niets over van dat geld, waardoor het speelveld zich op die manier nooit een evenwicht kan vormen. Volgende periode kunnen de landen het extra geld namelijk niet aanwenden om hun eigen economie verder te stimuleren, waardoor er een beter evenwicht zou kunnen ontstaan.
Dat Ibisha Island het deze periode geweldig doet, is alleen maar toe te juichen. Voor het opbouwen en behouden van een positief internationaal karakter zou het echter verstandig zijn in het vervolg het opkopen van hoofdstraatkavels tot een minimum te beperken, zeker wanneer deze ongebruikt blijven.