Auteur:Le Vainqueur
Ja echt, het is doodverklaard.
Niet alleen het Cyberische wetboek zit vol met lekken maar ook het Cyberische systeem is aan het leeglopen. Na verscheidene coups gepleegd door Sterk Cyberië, en de standvastigheid van de grootste partij CCP zijn er nog meer lekken opgespoord dan ooit te voren. Maar buiten die details die een dopper zetten op de werking van de Cyberische democratie, heeft nooit iemand de grootste fout opgemerkt aan de Cyberische democratie.
De Cyberische democratie, is een Parlementaire democratie. De werking, die u wellicht wel weet, stelt een meerderheid aan de macht die in feite de behoeften van de minderheid niet bevredigd. Verder, wat rondes lang gebleken is, zetelen er gewoonlijk profiteurs, bureaucraten en zakkenvullers, in het algemeen geen capabele mensen die de werking van de overheid tegen gaan.
Buiten dat feit is het ook het principe van een parlementaire democratie die grondig fout zit, namelijk meerderheid tegen minderheid. Of om nog verder te gaan, iedere partij voor zich. Zelf belang, daar draait een parlementaire democratie om. Wat de partij het meeste macht oplevert, die handeling zal men treffen. Iedereen werkt iedereen tegen om zo maar de volgende verkiezingen een probleem aan te kunnen kaarten en zich beter voor te kunnen stellen. Als men nog niet overtuigd is van alle nadelen dat een parlement oplevert, het bied een mooie kans aan om snel en legaal een dictatuur in te stellen!
Is dan alle hoop verloren? Nee, is het duidelijke antwoord van mij. Er is namelijk nog een prachtige tussenweg tussen het liberaal en socialistische systeem: Corporatisme. Of zoals Wikipedia het verwoordt: “Corporatisme als maatschappijsysteem is een model waar wetgevende macht aan burgervergaderingen wordt toegekend die economische, industriële, agrarische en professionele groepen vertegenwoordigen. In tegenstelling tot pluralisme, waar vele groepen strijden voor de controle van de staat, nemen in het corporatisme verscheidene onverkozen lichamen een beslissende rol aan in het besluitmakingsproces. Het is een politiek-economische leer, die probeert een middenweg te vormen tussen het marxisme en het kapitalisme, en die verwant is aan het solidarisme.”
Om dit te verwezenlijken moeten we het Parlement ten eerste omtoveren in ‘Het Congres’, aangezien het niet meer de algemene functie van parlement gaat dragen. Ten twee voeren we het partijenstelsel af. Ten derde laten we de president rechtstreeks verkozen worden en geven we hem alle uitvoerende macht die nu de ministers hebben. En het belangrijkste:
We delen het Parlement in 4 congressen:
Nationaal Congres: President en de 4 mayors zetelen hier. Heeft als enige de macht om de president af te zetten en de grondwet te wijzigen. Houdt zich voornamelijk bezig met buitenlandse diplomatiek en het ‘bewaken’ van de Cyberische staat.
Congres van Handel: Hier zetelen enkel handelaren die een onderscheiding hebben voor economische verdienste. Zoals Advanced en Captain of Industry. Dit congres krijgt alle bevoegdheden omtrent de economie en financiën. Zijn nemen dus de taken over van de Minister van Financiën en bespreken dus het beleid omtrent economie zoals lonen en budget voor steden. Zij zijn ook bevoegd om het wetboek aan te passen binnen hun terrein.
Congres van Justitie: Hier zetelen enkel mensen met een officer, laywer, bodyguard diploma. Dit congres krijgt alle bevoegdheden omtrent justitie en veiligheid. Zij nemen de taken over van de Minister van Justitie en stemmen dus over het beleid dat gevoerd moet worden in het gerecht en de veiligheidssector. Zij zijn ook bevoegd om het wetboek aan te passen indien dit binnen hun bevoegdheid valt. Als het over Justitie gaat of veiligheid.
Congres van Onderwijs: Hier zetelen enkel mensen met een teacher diploma. Dit congres krijgt alle bevoegdheden omtrent onderwijs. Zij nemen de taken over van de voorgaande Minister van Onderwijs. Zij stemmen dus over het beleid dat gevoerd dient te worden omtrent onderwijs en zijn gemachtigd wetten aan te passen over onderwijs.
Ik hoor je al afkomen, dat is negatief want zoveel politici zijn er niet. Nee, zoveel politici zijn er niet om een pluralistisch parlement op te vullen. Dit functioneert als een technocratie, waarbij iedereen zich kan bemoeien met zijn eigen werkgebied. Wat mensen nu afschrikt is dat men algemeen zich moet bezighouden met politiek. Nu kan men dankzij hun verdienste (diploma) enkel in hun vakgebied invloed uitoefenen.
Zo zijn de juiste mensen op de juiste plaats. Elk congres is gemachtigd om invloed uit te oefenen in hun eigen vakgebied. De richtlijnen worden dus samengesteld door professionals, en de president dient deze uit te voeren. Indien hij dit niet doet, is het nationaal congres in staat een motie van wantrouwen in te dienen. Het gehele volk is dus vertegenwoordigd door de president + elke stad wordt vertegenwoordigd door hun mayor. Deze waken dus over het systeem.
Om dit, naar mijn waarden, perfect systeem te realiseren richt ik de Corporatistische Partij op, met als enig standpunt dit systeem in te voeren. Zodat we het Parlement mogen begraven.
Noot aan mariadoc: Het is in principe nog altijd een Parlement…