Het nadeel van Ibisha

ZoalsĀ Hubinho1 terecht aankaart in zijn onderzoeksartikel wordt Ibisha behoorlijk bevoordeeld qua grondstoffen. Maar een wijze man uit Nederland sprak ooit de woorden: “elk nadeel heb zijn voordeel”. Dat geldt ook vice versa.

Een actief handelende stad waar veel grondstoffen zijn, krijgt al snel te maken met milieuvervuiling. Steden gaan dat te lijf door het bouwen van parken. Die camoufleren de troep in een stad. Maar hoe actiever een stad handelt, hoe meer troep er ontstaat. Parken alleen helpt niet. Ibisha heeft momenteel 75 parken gebouwd. De meesten daarvan zie je niet meer door de hoge wolkenkrabbers en de smog in de stad.

Als stad zijnde ben je dan al gauw aangewezen op diamanten. Aan diamanten hangen echter de nodige regeltjes. Aan de ene kant logisch, want men wilt fraude daarmee voorkomen, aan de andere kant is het betutteling. Je zou als stad niet te actief mogen handelen. Je raakt namelijk in een neerwaartse spiraal. Je hebt meer en meer grondstoffen nodig, die opraken, om parken bij te bouwen. Maar als je actief handelt, heb je die grondstoffen nodig voor de handel met wolkenkrabbers en toeristen en dus kun je geen parken bij bouwen.

Wat moet je dan? Wachten op diamanten? Of is er een oplossing denkbaar? Jazeker, die is er! Beloon actief handelende steden. Hoe? Bijvoorbeeld: Ieder uur dat het stadsaandeel stijgt, stijgt de gemiddelde kavelstaat met 0.1 punt (of een andere verhouding). Hoofdmoot is in ieder geval: Beloon steden in plaats van ze te straffen als ze handelen!