Auteur: the mister
Daar zit ik dan, op een bankje, met uitzicht op de Valuta. In de verte ligt Digitalië, achter me de Zwollarse bossen. Terugdenkend aan die speciale handelsperiode van de afgelopen zomer. Toen ik met de eerste boot aankwam, bleek ik niet in Zwollar te wonen, maar op Beta Island. Samen met vele anderen, sommige bekend uit een ver verleden, anderen uit de Cyberische politiek. Ik zag al snel dat iedereen van de overheid een premium-membership had gekregen, met de beroemde privileges. Ik besloot een houthandel op the zetten. Dat bleek een goudmijn.
Toen eenmaal mijn handel liep, besloot ik maar eens in de clubs en naar het nieuws te kijken. De federatie was opgedeeld in twee groepen, bewoners van Alpha Island en bewoners van Beta Island. Het rijkste eiland zou de winnaar leveren, de rijkste handelaar op dat eiland. Daartussen zweefde de overheid, welke dringend behoefte had aan vliegtuigen. De overheid was bereid 80 000 I-Shell te betalen voor deze vliegtuigen, als ze te koop werden gezet op CBIsland, vlak bij de landingsbaan.
Nadat er wat rust was gekomen in mijn houtzaak, begon ik eens de kosten van een vliegtuig door te rekenen. Tot mijn verbazing zou dat een winst van zo’n 40 000 I-Shell opleveren per verkocht vliegtuig. Leuke handel. Ik begon dan ook snel met geld verzamelen om een vliegtuig te bouwen. Dat ging beter dan verwacht, mijn mede eilandgenoten waren bereid te investeren. Het eerste vliegtuig was al snel verkocht, nu had ik de smaak te pakken. De investeerders kregen hun geld plus 30% rendement terug.
Het tweede vliegtuig van Alpha Island werd opgeblazen door een bom onder hun verkoophal. Ik wreef in mijn handen, dit kost Alpha Island 40 000 I-Shell. Er gingen al geruchten, maar nu werd het definitief. De overheid had behoefte aan politieagenten, ze creerde dan ook vactures. Geen eisen, slechts een premie van 5000 I-Shell om burgers te mogen arresteren. Al snel liep the mega handelaar, mijn rivaal, met een blauwe pet over straat. Ik keek naar mijn bankrekening en betaalde ook 5000 I-Shell om met een blauwe pet te mogen lopen. Zo, nu ga ik tenminste niet failliet. Kort daarna was mijn tweede vliegtuig klaar en al snel werd het op een vliegdekschip vervoerd naar de verkoophal op CBIsland. Geheel onverwacht werd ook mijn vliegtuig opgeblazen. Pas later had ik door dat the mega handelaar een bom had neergelegd en deze direct erna zelf had ontmanteld, waarbij de bom afging. De overheid kon deze praktijken niet waarderen, waarna de politieafdeling werd opgedoekt.
Er werden nu snel na elkaar vliegtuigen verkocht, en het viel sommige spelers op dat de eilandgrond toch wel erg vlug uitgeput zou raken. Ook de kruitvoorraden raakten snel op, door de lage boetes werd er veel geschoten. Er verscheen een kruitimport, maar niets om de goudvoorraden te vervangen. Zonder goud, geen elektronica voor in een vliegtuig, al snel stond ik voor het laatste vliegtuig in mijn hangar. Om die te vervoeren, had ik een nieuw vliegdekschip verkocht aan goudie. Zo hoefde ik niet te wachten tot de Amerikaanse kapitein was uitgeslapen. Nadat ik zonder veel aandacht te trekken het vliegtuig in mijn shop had, begon ik te wachten op CBI Aeronautics MV, de luchtvaartmaatschappij die alle vliegtuigen opkocht.
Om 11 uur ’s ochtends hoorde ik een explosie. Vliegtuig weg, verkoophal vol brandende resten. Iemand heeft gelekt, dat is zeker. Na de ronde bleek goudie een mol, welke de overheid beloonde voor het opblazen van vliegtuigen. Nog steeds azend op een volgende vliegtuigverkoop, liep ik naar een overheidsgebouw toe om te informeren naar nieuwe goudvoorraden. “Nee, er komen geen nieuwe grondstoffen” Neerslachtig liep ik naar mijn fort, waar 20 vesten in de kast hingen. Mijn nettowaarde zou blijven steken onder de 3 ton. Naarmate de handel afnam, verschoof de aandacht van veel bewoners van Beta Island naar de kluizen. Deze werden opgeteld bij de totale nettowaardes van de eilanden, om zo de winnaar aan te wijzen. Na een lange zoektocht bleek de kluis in het huis van bonanza te liggen.
“Bonanza is failliet”, werd mij een paar dagen later toegefluisterd. Nu nog de kluis kraken. Sahib had inmiddels een ingenieus plan bedacht om de kluis te kraken. Met succes. Tussen de vele schoten door zag ik langzaam het einde van de handelsperiode naderen. Ik keek naar mijn bankrekening en bedacht dat dit in een normale handelsperiode niet mogelijk zou zijn. Toen ik al onderweg was naar de boot terug naar Nederland, kwam het nieuws dat ook de kluis van CBIsland was gekraakt door een mede-eilandgenoot.
Aangekomen in Nederland wachtte ik met spanning op een envelop. Toch kwam deze niet, Alpha Island bleek rijker. Ik sloeg mezelf voor m’n hoofd. “Had ik nu maar iemand beschuldigd als mol …” De rijkdom van Beta Island had een boete opgelopen doordat ik, als enige nog levende medebeheerder van overlegclubs op Beta Island, geen tweede mol had aangegeven. De overheid bestrafte dit met een boete van 30 000 I-Shell. Zonder boete had ik wel die envelop gekregen. Toch sta ik bovenaan, met een getaxeerde nettowaarde van ruim 270 000 I-Shell. Ik val in slaap, met een mooie herinnering.