Auteur: Ragnarok
Voor Bahthoevedorp begint het hele verhaal al een aantal jaren geleden op het moment dat experts laten weten dat een dijk nodig zal zijn om de stad tegen het water te beschermen. Volgens diezelfde experts zullen er 500.000 kilo klei en 1.000 diamanten nodig zijn om een dijk te maken die groot genoeg is om de stad te redden.
Trouw beginnen Cyberië en Digitalië met het verkopen van deze producten. Omdat ook de Federals mee leven met alle inwoners van de stad besluiten ze gazanten te sturen die de benodigde producten komen kopen en al snel lijkt het erop dat Bahthoevedorp ver voor de deadline gered gaat worden. Echter komen de gezanten steeds minder en minder vaak langs waardoor het uiteindelijk toch nog spannend wordt of Bahthoevedorp het gaat overleven. Gelukkig worden de vereiste producten toch bij elkaar gespaard en Bahthoevedorp lijkt gered.
Gold Coast heeft in tegenstelling tot Bahthoevedorp een zeer rustige geschiedenis. Er zijn eigenlijk nooit echte tegenslagen geweest, maar Gold Coast kent eigenlijk ook niet heel veel grote plus punten.
Dit alles klinkt zeer onschuldig, maar het plots verdwijnen van 2 complete steden is toch op z’n minst dubieus te noemen. Daarom ben ik op onderzoek gegaan en heb op mijn speurtocht naar de waarheid onder andere de “overleg fed”, het “CBI HQ” en de “Council of Veterans” meerdere malen bezocht.
Mijn zoektocht begon handelsperiode 70 toen ik een gesprek tussen Mitra, bonanza en kasper het spookje opving waarin bonanza, met de steun van Mitra, kasper het spookje een beetje rustig probeerde te krijgen vanwege het verdwijnen van Bahthoevedorp. Op het moment dat Mitra mij om de hoek zag komen stootte hij bonanza aan die door de schrik zijn laatste paar woorden, met Riemer_1990 bespreken, iets te luid uitsprak.
Als getraind informatie-ontfutselaar gingen alle bellen in mijn hoofd rinkelen en werd vanaf dat moment alles met betrekking tot het verdwijnen van beide steden in mijn hoofd opgeslagen.
De hele nacht heb ik zitten nadenken waar ik moest beginnen met het loskrijgen van informatie… Na de vakantie in Nederland waren er namelijk redelijk veel dingen veranderd. Tijdens het laatste maal voor iedereen zijn eigen weg zou gaan hebben er namelijk enkele gesprekken tussen onder andere bonanza, Federal Coördinator, The Minic, White Queen en ik zelf plaatsgehad. Tijdens deze gesprekken werden al mijn kansen om informatie uit deze personen te winnen zo goed als vernietigd, dus ik moest een andere manier verzinnen.
De CoV heeft over het algemeen wel een beetje kennis van zaken, maar met bonanza als Chair zou dit een lastige klus worden. Toch heb ik de poging maar gewaagd en uiteindelijk bleek dit toch zijn vruchten af te werken.
Iedereen uit de CoV bleek strikte orders te hebben zijn mond stijf dicht te houden over het verdwijnen van de steden, maar een mens zou geen mens zijn als hij niet zou lekken. Na veel aanhouden en met ontelbaar veel omwegen begonnen een aantal leden dan toch stukje bij beetje wat informatie los te laten. Met als klap op de vuurpijl bonanza die zichzelf per ongeluk liet ontvallen dat er al bij het aanleggen van de dijk hele andere plannen prioriteit hadden.
Heel veel meer wist de CoV waarschijnlijk ook niet, maar er was in ieder geval een stap in de goede richting gezet.
Mijn volgende station stond daarom ook al vast, “CBI HQ”. Ik had nog wat vage contacten hangen binnen het CBI zodat het vinden van het gebouw verbazingwekkend makkelijk ging. Eenmaal binnen keek ik toch weer mijn ogen uit aan de rijke decoraties die het CBI keer op keer weet aan te schaffen. Bekend is dat er soms vreemde boetes worden uitgedeeld, maar vast staat dat het CBI zelf ook niet de meest zuivere organisatie is binnen de Federatie. Helaas werd mijn vermomming al snel herkend en na een worsteling van toch zeker 3 seconden hadden 5 CBI agenten me overmeesterd en weer buiten neer gezet.
Mijn hoofd knikte en ik begon te vrezen dat ik toch niet alle geheimen van het raadsel ontrafeld zou krijgen. Dagen gingen voorbij zonder dat ik ook maar iets nieuws ontdekte, totdat ik een wel heel vreemde boom omzaagde. Na wat extra werk bleek dat iemand een bericht in de boom geschoten had waardoor het bericht pas zichtbaar zou worden wanneer de boom tot planken werd verzaagd. De verzender van dit bericht rekende erop dat ik uit “RV TOP FJW” zou kunnen opmaken wat nu te doen.
Weer gingen enkele dagen voorbij totdat ik door kreeg dat de verzender waarschijnlijk “Rveen is toppie” (de hoofdstraat van Roebelarendsveen) bedoelde, wat FJW betekende bleef echter onduidelijk. Vol goede moet ging ik dan maar op weg naar onze mooie hoofdstraat om daar hopelijk de verzender te treffen. Na de hele dag de straat op en neer te hebben geslenterd zakte de moed toch weer in mijn schoenen, want de geheime verzender had nog steeds niets van zich laten horen. Vlak voor ik besloot dan maar naar huis te gaan besefte ik me dat FJW waarschijnlijk stond voor Frank J. Wilson, een van de CBI agenten waarmee ik eerder samen had gewerkt. Zijn kenmerk is dat hij zo veel mogelijk per boot reist, dus ik zo snel als mijn vermoeide benen mij konden dragen naar de havenkavel gerend en ja hoor. In het laatste licht van de ondergaande zon kon je een zwaar gepantserd schip net buiten de baai van Roebelarendsveen zien liggen.
Enkele minuten later kon ik ook een aantal snelle speedboten onderscheiden die in hoog tempo op de kust afkwamen. Frank J. Wilson zat blijkbaar niet alleen in dit complot en na aan boord te zijn gebracht en volledig onderzicht te zijn op opname apparatuur werd ik benedendeks gebracht.
Hier zat ik dan met Frank J. Wilson en nog 3 CBI agenten waarvan ik de naam niet mag noemen. Op een rustige bijna angstaanjagende toon begon Frank uit te leggen hoe de grote lijnen in elkaar staken. Na vele uren aandachtig te hebben zitten luisteren werd mij bijna alles duidelijk, maar zelfs Frank kon me niet alle details geven. Ondertussen was ik wel te weten gekomen dat het complot veel verder strekte dan ik in eerste instantie had verwacht. Niet alleen handelaren en politici waren erbij betrokken, maar ook CBI agenten bleken schuldig en bij dit alles betrokken te zijn.
Eenmaal thuis gekomen stond de zon ondertussen alweer een flink stuk boven de horizon en ik moest nog beginnen aan het uitwerken van Franks verhaal, dus om de vermoeidheid voor te zijn ben ik meteen maar achter mijn computer gedoken. Eenmaal opgestart blijkt deze helemaal doorzocht te zijn en is hij waarschijnlijk niet meer bruikbaar voor wat dan ook, dan maar over naar de ouderwetse manier. Gewapend met papier en pen begin ik aan het helse karwij. Na vele uren en nog meer A4’tjes vol te hebben geschreven stond het er toch echt.
Ladybird, Joshamee Gibbs en Ruud Lubbers hebben al voordat het advies van de experts uitkwam, geknoeid met de resultaten van de experts. Volgens de oorspronkelijke metingen zou er rond de 1.000.000 kilo klei nodig zijn en helemaal geen diamanten. Waarom deze resultaten zijn veranderd wist Frank helaas niet te vertellen, wel wist hij dat ergens in de Federale database iets moest zijn terug te vinden over dit voorval.
Ook wist hij een aantal handelaren en politici te noemen die hoogstwaarschijnlijk vanaf een vroeg stadium betrokken waren geweest bij het bouwen van de dijk en uiteindelijk het verdwijnen van de steden.
Met deze informatie stond ik wederom voor een keuze, zou ik proberen informatie bij de Federals los te krijgen, of zou ik proberen de betrokken handelaren en politici uit te horen? Met mijn huidige reputatie zou het waarschijnlijk makkelijker zijn om de handelaren en politici uit te horen, dus daar ging ik weer.
Als eerste stond natuurlijk bonanza op het programma, net zoals altijd begrijp je alleen iets van hem als je al meer van het onderwerp af weet. Het was dus zaak alles zo precies mogelijk op te schrijven en later het gesprek nog eens na te lezen om de belangrijke gegevens eruit te filteren.
Na bonanza was riemer_1990 aan de beurt. Uit dit gesprek bleek dat Bahthoevedorp en Gold Coast een of ander vaag verdrag hadden gesloten en aanstuurden op een nauwe samenwerking. Het plan was de gehele Federatie op zijn knieën te dwingen door de goudmarkt volledig te controleren. Hoe de beide steden dit precies wilden bereiken liet hij niet los, maar het was in ieder geval een begin.
Helaas hielden hier mijn aanknopingspunten wel zo’n beetje op, dus was ik genoodzaakt toch maar naar de Federals te gaan om daar informatie los te krijgen. Wie zou hier het makkelijkste uit te horen zijn? Was het de nieuw bakken FeA, of juist de oude rot FeC? Wandelend door de Federale bibliotheek zag ik Podje, de secretaresse van FeM, voorbij komen. Dit was mijn kans, ik moest bij Podje beginnen. Tijdens ons gesprek werd al snel duidelijk dat Bahthoevedorp en Gold Coast bezig waren met het bouwen van een tunnel tussen beide steden. Zij waren echter niet in staat dit immense project samen klaar te spelen, dus werd de hulp van de Federals ingeschakeld.
Opzich zagen de Federals het hele project wel zitten, alleen konden zij niet zonder goede dekmantel meehelpen.
Na veel brainstormen en overleggen werd besloten “een dijk te bouwen” voor Bahthoevedorp. Naamloze werd bereid bevonden diamanten te leveren voor de bouw van de tunnel. Klei zou geen probleem zijn aangezien er al grote hoeveelheden zouden vrijkomen bij het graven van de tunnel en de rest moest dan maar worden geïmporteerd.
De bouw voorliep voorspoedig en het hele project leek op een daverend succes uit te draaien, echter bleken de Federals een grote misrekening te hebben gemaakt en had er naast diamanten ook ijzer en steen gebruikt moeten worden bij de bouw van de tunnel. Net voordat de tunnel in gebruik zou worden genomen stortte deze bij de vulkaanuitbarsting in en zoog het grootste deel van Bahthoevedorp en Gold Coast met zich mee in de diepte.
De Federals konden deze blunder natuurlijk niet kenbaar maken aan de buitenwereld, dus werd het zwakke excuus van een slechte dijk gebruikt om het een en ander te verklaren.