Bahthoevedorp

Op een donkere nacht in BD, toen het nog volop aan het vriezen was, gingen twee Cyberische officers in een zware truck met gele vaten erin naar de dam van BD. Ze hadden 1 opdracht. Namelijk de rivier vergiftigen. De president had hun zelf onder vier ogen gesproken om deze opdracht te doen. Ze gingen een mooie functie krijgen. Daarvoor deden ze het. Ze hadden zwaar vergif mee. Ze reden door de straten terwijl ze hun handen probeerden warm te houden. Daar zagen ze de golven van de zee al. Ze stopte en stapte van de truck. Ze laadden de vaten uit. Ze zetten de vaten aan het rek . Ze deden een schroef van een vat er af.. “Hier gaat ie dan.” Zei de eerste Officer in rang. “Jou heeft hij alles verteld, waarom dit?” vroeg de tweede. “simpel, er is hier een revolutie op hang aan het komen, VUF genaamd en BD moet daarom weg. Je weet toch ook dat we hier niks van mogen zeggen van de cyberische regering, he?” zei de eerste officer op een stille manier. “ Die ton weegt wel veel! Zal dit genoeg zijn?” vroeg de tweede offecir bezorgt! “jajaaja, dumpt het nu gewoon, doe eerst die schroef af idioot!” De eerste Officer begon chagrijnig te worden. “ Dump het idioot!En die vaten daar ook!” “jajaja, tis al goed…” zei de tweede officer rap. Hij deed 1 voor 1 de vaten open dumpte ze in de Rivier van BD. “zo, dit zou de bodem van de rivier doen opzwellen door de chemische reactie niet?” vroeg de tweede officer. “ja, wist je dat niet?” zei de eerste officer gehaast. Ze stapten zo rap mogelijk de truck in en reden met volle vaart voort. Die morgen kwamen de twee officers naar hun bureau. “niet goed uitgeslapen?” zei de mayor. ‘nee, niet echt… mijn vrouw… jach, je kent dat he!” zei hij gehaast. Hij zag zijn krant liggen op zijn bureau. Ach, zijn lievelings krant, The Miniconomist . Hij keek er vluchtig naar en zag de tittel: BATHOEVEDORP ONDER HET SLIP! Hemel! Dacht hij bij zichzelf, zouden ze ons gezien hebben? Nee, we waren rap en stil… dit zou dus onmogelijk kunnen. Hij las de krant rap door en ging naar zijn koffieapparaat. Hij schonk zijn koffie in en slurpte er van. “aaah, dit doet goed… Eeey Sjoske…” riep hij toen hij een collega zag. “weet jij nu wat er gebeurd is?” Sjoske keek hem aan en zei”BD ligt onder het rivierslib, net zoals GC.” Hij reageerde geschokt “wat? Nee, Cold Coast ook?” “ja…” zei Sjoske en hij liep haastig weg.Hij dacht in zichzelf, dat dit niet kon, die dam van BD ging die stoffen dan toch tegenhouden? En dan als in de zee kwam, kon het toch niet door de dam? Maar deze officer wist niet dat in CG zijn collega sjoske was geweest om juist het zelfde te doen als hij. Hij dronk nog wat van zijn koffie en ging controle doen in de hoofdstraat naar wapens. Terwijl hij een winkel uitstapte zag hij mensen met wapens en een vlag voorbij macheren. “HALT!” riep hij luid.“Wat heeft dit te betekenen?” vroeg hij aan de groep. De mensen draaide zich. Wat? Nee, hij herkende de speler herr karle! Dit kon toch niet! Hij was doodgeschoten door de Cyberische regering! En nu stond hij hier met een pistool in zijn hand! “In godsnaam! Een officer! Neem hem gevangen!” riep herr karle tegen zijn kameraden! De officer wist niks beter dan weg te rennen van de bende! Hij liep de wegiswegstraat in en die liep dood! Oh nee! Dacht hij in zichzelf! De bewapende bende kwam snel dichter. Ze namen hem gevangen en sleurde hem in een kist. Hij viel bewusteloos. Hij werd weer wakker door getoeter van een boot. Hij was aan het varen! Wat zou zijn vrouw nu denken waar hij zat. Hij hoorde opeens stemmen. “hier kunnen we nog losgeld voor vragen aan de president. En met dat geld kopen we bommen in Digitalië.” Hoorde hij. “Owja, en daarmee gaan we de onafhankelijksheid oorlog uitvechten he?” Deze stemmen hoorde hij nu niet meer… Hij viel weer bewusteloos. “HEY, JIJ DAAR! UIT JE KIST!” Riep een officer van Digitalië. “Je ben hier niet welkom! Dacht je men werk af te pakken?” Hij viel weer flauw… “aha, weet je zeker dat we hem kunnen gebruiken voor VUF?” hoorde hij een zware stem zeggen. “Ja hoor! Hij mag bommen maken in onze ondergrondse fabriek… Heb je nu al de Koning gecontacteert?” zei een andere stem “Ja natuurlijk, maar hij twijfelt, hij wil denk ik geen ruzie met Cyberië, want deze heeft altijd al neutraal gestaan. Maar we kunnen het alleen aan.” Zei de eerste stem weer. “ja natuurlijk! Heb je die oproep gedaan aan alle burgers van BD om mee te doen aan de oorlog?” Hoorde de Cyberische officer weer. “Nee, dat is voor later, want dat word tegelijk verzonden met ons… je weet wel!” Zei de zware stem. “jajaaj, smijt hem nu maar in de fabriek” zei de stem “oke”. Hij was wakker en stond aan een machine en moest bomhulsel in een steken. Hij vroeg aan zijn ploegbaas voor wat die dienden en kreeg te horen “Je weet toch waarom ze BD hebben vergiftigt? Ze willen VUF onderdrukken, maar zo gaat dat niet! Wij zullen eens laten zien dat we alleen kunnen staan! Cold Coast hebben ze ook vergiftigd om verwarring te zaaien.” En hij liep verder. De officer blijf uren aan een stuk omhulsels maken. Hij kreeg zijn eten. Hij kreeg slaaptijd, maar hij miste zijn vrouw. Maar op een dag moest hij op het binnenplein staan dat hij nog nooit had gezien. Er stonden allemaal soldaten en 2 deftige mannen die hun raar bekeken. Hij wou weg. “Aandacht voor Koning der digitalianen!” riep een stem. Ze moesten in een rij staan. Hij zag wazig een mooi geklede man paraderen voor hun en praten met een zakenman; Hij hoorde hun gesprek. “Mmm, ik heb toch niet gezegd dat we mee doen met de onafhankelijkheids oorlog Dara, we nemen gewoon voorzorgmaatregelen voor het geval dat. Je weet dat ik toegelaten heb dat VUF naar hier komt omdat het in Cyberië te gevaarlijk is?” “Ja, dat weet ik Koning Lime_lemon, maar zouden we ze niet sturen naar Virtua?” “Nee! Hun gevangen bouwen hier alleen bomomhulsels die jij gratis mag hebben om ons voorraad op te vullen. En daarbij, ik zie het best zitten om Les Ville’s Unis De La Federation te steunen. Ookal twijfel ik!” “ja, ok hoogheid, maar hoe wil je het aanpakken?” “Dara alsjeblieft! Dit zijn niet jou zaken…. De officer viel neer in het zand… “Wel wat doe je…” “sta recht… ander zal… Hij werd wakker in zijn bed. Hij stapte uit zijn bed en deed zijn kledij aan dat raar aanvoelde. BAF! De deur vloog open en een Opgeblazen toezichter greep hem bij zijn keel en sleurde hem naar het binnenplein. Hij werd tegen een paal gezet in de brandende zon. Hij zag direct de digitaliaanse vlag hangen met de zwarte kroon en een onbekende vlag. Een grote ster met een krans eromheen op een zwarte vlag? Zou dit van VUF kunnen zijn? Hij vond het wel een mooie vlag met het goud en zwart, maar hij werd afgeleid door herr karle en zijn bende die mooi in rijtjes kwamen afgemarcheerd. “Beste opstandige, u heeft onze bommen gemaakt, maar u heeft geen respect getoond voor de koning. Hierbij word u neergeschoten.” Hoorde hij een iemand zeggen. Hij zag Herr karle in een soldatenpak zich omdraaien en roepen “Peleton, maak geweer klaar!” Hij hoorde overal geklik. NEE dit kon niet! Ze zouden me afschieten! Nee, ik droom dacht hij bij zich zelf. “Richt het geweer!” Nee, dit kon niet, ik droom echt… “Klaar?…… VUUR! PAF, Poef, Paf… Boef… zijn lichaam zakte in een en er stroomde bloed uit… “Vive Les VUF!” “JEEY”!! Zijn lichaam werd weg gedragen en in een massa graf gelegd. In Cyberie was hij vermist…