Auteur: The Minic
Het parlement heeft deze handelsperiode besloten om niet langer één periode, maar twee achtereenvolgende periodes te zetelen. Het aantal verkiezingen wordt daarmee gehalveerd en het belang om te stemmen wordt verdubbeld.
De insteek is begrijpelijk: goede ideeën die laat in een periode geopperd worden, kunnen een vroege dood sterven omdat die persoon een periode later niet meer zetelt in het parlement. Door hen twee periodes aan te houden is er meer tijd om ideeën te bespreken, aan te passen en goedgekeurd te laten krijgen.
De vraag is echter of de activiteit in de tweede periode net zo hoog ligt als in de eerste periode. Het is algemeen bekend dat iedere vorm van sleur en regelmaat leidt tot passiviteit, gebrek aan creativiteit en stagnatie van de algemene ontwikkeling.
Dergelijke symptomen zijn in onze samenleving niet geheel onbekend: er zijn verschillende instanties waar het in ieder geval lijkt alsof de matheid heeft toegeslagen. De Council of Veterans is zo’n instantie: een zichzelf benoemend orgaan waar men stoffig in komt en stoffig weer vertrekt, zonder dat de essentie van lang geleden is aangeraakt.
De Miniconomist zelf heeft er ook last van: hoofdredacteur bonanza zit al sinds mensenheugenis aan het roer en ook daar is de essentie nooit revolutionair aangepast.
Zo zou er nog wel even doorgegaan kunnen worden, maar er is een keerzijde: zowel de Council als de Miniconomist heeft een uitstekende status opgebouwd met een efficiënt werkend principe dat door een groot deel van de Federatie wordt gewaardeerd. Ze beschikken over kennis, ervaring en vervullen een belangrijke sociale taak in de Federatie. Is het dan wel zo nodig om grote veranderingen door te voeren?
Vroeger of later moet iedereen afscheid nemen, maar in al die jaren hebben we met z’n allen een Federatie opgebouwd die op elkaar kan rekenen, die steun vinden bij elkaar en die elkaar helpen in moeilijke tijden en de leuke tijden met elkaar delen. En daar mogen we in deze negatieve tijden best wel trots op zijn!