Auteur: bonanza
Het is nog niet zo vaak vertoond, maar er heeft een druk bijgewoonde discussie plaatsgevonden in de publieke club van de Council of Veterans, beter gekend onder de afkorting CoV. Verwijten werden over en weer gegooid, maar uiteindelijk doofde het weer uit zoals gewoonlijk. De discussie is echter interessant genoeg om een kleine analyse van te maken.
Als auteur wil ik even benadrukken dat onderstaande meningen niet per definitie mijn persoonlijke opinie vertegenwoordigen. Het betreft de meningen van andere personen, zoals uitgesproken in de club ‘CoV Public’, die momenteel meer dan 400 posts telt.
Het begint allemaal met één van de fundamentele kerntaken van het CoV: intrekken van passief kiesrecht. Op geregelde tijdsstippen nemen mensen (voornamelijk Cyberische politici) eens ontslag of worden ze omwille van allerlei redenen ontslagen. Afhankelijk van de omstandigheden wordt dan een besluit genomen en dit kan resulteren in het verliezen van passief kiesrecht. Concreet komt het erop neer dat je je niet verkiesbaar kan stellen als Parlementslid, mayor of Virtuaanse Consul.
Zoals meestal komt er na de officiële aankondiging kritiek op het besluit. De meest gehoorde kritiek is het zinloos ontnemen van spelplezier van inwoners. De huidige CoV-voorzitter, iamthebest4, vat misschien nog het beste alle commentaar samen.
“De CoV is een ondoorzichtige groep die beslissingen maakt over andere spelers waar jullie als spelers compleet geen zicht op hebben. Dit zorgt ervoor dat er voor veel zaken onbegrip is terwijl er vaak wel degelijk goede redenen zijn, maar die komen niet vaak naar buiten. Daarnaast hebben veel mensen het gevoel dat continu dezelfde mensen in de CoV worden gevraagd en dat het daardoor vriendjespolitiek is.”
Een volgende probleem was de nieuwe aandelenwet, een discussie opgestart door Remcowouter. De voornaamste kritiek luidde dat het de deur openzette naar een beleid vanwege de Federals en CBI dat ze alles konden bestempelen als ‘verdachte transactie’ en dat quasi altijd hun toestemming diende gevraagd te worden alvorens men in aandelen zou kunnen handelen. Ik denk dat weinigen zullen betwisten dat de wet inderdaad die mogelijkheid reëel maakt, maar men vergat één cruciaal detail. Het specifieke lid waar zoveel commotie rond ontstond werd helemaal niet aangepast door het CoV, dat stond al in de wet. Toch vonden veel inwoners de aanpassingen maar niets. Een kleine bloemlezing van de reacties:
Rednax: “Ik ben bijzonder blij dat mijn naam op geen manier aan deze wet gekoppeld is.”
martijn5: “Ook hier weer: Stop met onzinnige regels. Jullie willen straffen en nog eens straffen.”
Remcowouter: “Het laat zien dat er gewoon niet normaal wordt nagedacht over de gevolgen van deze wet.”
Rats!: “Deze wet is NIET duidelijker of simpeler, integendeel…”
Na deze discussie kondigde het CoV met de staart tussen de benen aan dat het de wet zou herbekijken. Tot op heden werd nog geen nieuw voorstel publiek gemaakt.
Het was Joep Eerlijk tot slot die de laatste discussie op gang trapte. Deze draaide rond de eigenlijke werking van het CoV zelf. Geven ze adviezen? Is wat zij zeggen wet? Zijn ze de slaven van de Federals? Vertegenwoordigen ze eigenlijk wel het volk? Is de selectieprocedure van nieuwe leden niet vooral een kwestie van vriendjespolitiek? Joep Eerlijk, zelf een oud-CoV-lid, verdedigde de stelling dat wat het CoV beslist, wet is. Rednax, Tuned, beagollum en anderen toonden echter op basis van feiten en wetteksten het tegendeel aan. Uiteindelijk was het Federal Manager die soelaas en duidelijkheid bracht.
“Wij respecteren het advies van het CoV en nemen adviezen en suggesties meestal over.
Maar het CoV is en blijft adviserend. Als wij, na overleg, menen dat het advies niet aansluit bij onze visie, dan zal anders besloten worden.
Het CoV luistert ook naar de deelnemers, als er gegronde twijfels zijn over een advisering van het CoV, dan heb ik er alle vertrouwen in dat het CoV dit zal bespreken en waar nodig de advisering zal aanpassen.”
Na een aantal rustdagen kwam er alweer een advies naar buiten dat handelde over de intrekking van het passief kiesrecht van Rico Alvarez. Zoals de gewoonte het wil startte er weer een discussie over de wenselijkheid van straffen. Vooral martijn5 lijkt zich hierin gespecialiseerd te hebben. Zijn reactie leidt ons ook naadloos naar die volgende groepering, PCP.
“Het beleid van zwaar straffen werkt averechts. Dat reken ik het CoV zwaar aan. Ik ben blij dat we met PCP een goede weg inslaan.”
“CoV is totaal niet onafhankelijk. Ze zijn handpoppen van de Federals, maar ook dat gaan we behandelen in PCP.”
martijn5 lijkt erg veel vertrouwen te hebben in PCP. Misschien omdat hij er zelf in deelneemt? Er kunnen alleen maar besluiten getrokken worden op basis van feiten. De PCP bestaat ondertussen drie handelsperiodes. Er zijn evenveel voorzitters de revue gepasseerd (Troel, beagolum en Rednax). Echt een toonbeeld van stabiliteit zou ik het niet willen noemen. Een vaak gehoord, al dan niet terecht, verwijt aan het adres van de CoV is dat ze niet transparant zijn. De PCP beweert een waardig alternatief te zijn voor het CoV dat niet dezelfde fouten zal maken. Na een blik te werpen op de club moet echter vastgesteld worden dat er tot op heden slechts drie dingen publiek zijn gemaakt. Een mail die dateert van de dag van de oprichting naar de Feds over hun politieke bemoeienis, de deelnemende leden en het e-mailadres. De twee laatste gegevens maakt het CoV ook bekend. Voor een organisatie die ‘anders’ beweert te zijn dan het CoV is het huidige resultaat dus nog behoorlijk mager en erg CoV-achtig. Sommige leden roepen wel luid, maar daden blijven uit.
Misschien kunnen ze schermen met de m1n1conomy spreuk “In het verleden behaalde prestaties bieden geen garantie op de toekomst.”, maar laat ze toch maar eerst eens tonen wat ze waard zijn.
Tot slot wil ik jullie het advies van onze nieuwe politiek-criticus in de CoV-club niet ontzeggen.
Julia Robinson over het CoV: “Doek dit clubje maar op.”
Als actiegerichtheid kan dit tellen.