Auteur: Tijn
Voor mijn eerste Praatje Met reisde ik naar Bahthoevedorp, naar Minister van Financiën Webb_cam.
Webb_cam, wie kent hem niet? De winnaar van de TMC 50, het leverde hem een mooie prijs op, maar tevens is deze jongeman succesvol als politicus, zo is hij nu Minister van Financiën. Webb_cam begon in een aantal periodes geleden onder de naam Graeck. Hij werd na enkele maanden Advanced, en zat twee keer in het parlement. Hij is Officer en Curator geweest. Tijd om meer van deze fascinerende man te weten te komen.
Webb_cam, hoe is het nu met je, en hoe bevalt je baan als Minister van Financiën?
Het gaat heel goed met me, ik heb een aardig banksaldo en veel ervaring opgebouwd. Ook ben ik erg blij dat ik in het parlement zit. De ministerspost is super, het is echt leuk, en ik heb mijn curatorsysteem ook weer goed gekregen (ik doe nu zelf het grootste deel). Verder heb ik elke keer het loon op tijd uitgedeeld, het lijkt mij dat alles goed gaat.
Waarom koos jij voor de Ministerspost Financiën?
Ten eerste was ik sowieso erg geïnteresseerd in het ministerschap, en aangezien ik wel enige aanleg heb voor cijfertjes dacht ik dat ik deze post wel goed moest kunnen leiden. Verder vond ik dat het vorige ronde niet helemaal perfect liep, ik dacht dat ik dat wel moest kunnen verbeteren.
Wat vind jij van je Mede-Ministers?
Ik vind dat Priest_TK het supergoed doet. Het moeilijke rechtssysteem loopt goed en er worden over het algemeen goede uitspraken gedaan. Verder worden zaken heel snel voorgeleid, iets wat nog wel eens ontbrak bij sommige ander Ministers. Tijn is niet zo heel erg actief, althans niet zichtbaar, maar de grote berg met diplomas die hij moest afhandelen heeft hij goed gedaan en er zijn na een moeilijke start helemaal geen problemen meer geweest. Rabb is ook niet erg actief. Ik heb het idee dat hij niet veel mogelijkheid heeft tot het uitvoeren van zijn taak. Anders zagen we hem wel vaker, ook in het parlement. Hij mag wel wat actiever dus, ik zie niet dat hij ook maar iets doet. Verder heeft hij zijn verordening niet gebruikt toen de RAF in een week zoveel aanslagen pleegde, iets wat ik nog steeds niet begrijp. En ja, er is geen Minister van Sociale Zaken op dit moment.
Waarom deed je mee aan de schatkist-ranking, vond je het geen geldverspilling, of was je zeker dat je ging winnen misschien?
Het kwam eigenlijk de eerste maand dat ik meedeed. Webb_cam had wel aardig wat geld maar niet genoeg om Advanced te worden. Toen besloot ik om maar wat goud op te gaan graven voor mijn schatkist, en toen had ik daar nogal wat succes mee. Later was ik vrij zeker dat ik zou gaan winnen, omdat het goed ging en mijn grootste concurrent Daishandig steeds iets achterbleef.
Wat zijn je plannen voor komende periodes?
Ik wil graag nog minstens één keer minister worden, verder hoop ik dat ik ooit in aanmerking kom voor de Veteranen Raad. Ook wil ik graag dat ik Advanced wordt, dat is nu mijn tweede naam geworden, en het zou mooi zijn als die ook een mooi geel kruisje kan meedragen. Ook wil ik nog wel eens burgemeester worden, en verder heb ik niet zoveel plannen.
FCDS of Lijst Milou
FCDS
Tha Game Master of m1n1conomy
Ah…lastig….m1n1conomy
Advocaat of Officer
Advocaat
CoI of Mayor
Mayor
Minister of Mayor
Minister
De Socialist of vinny
De Socialist
Remco Bogaard of Michiel Hutman
Michiel Hutman
Rabb of The Waiter
The Waiter
Een Winkel of Aandelen
Een Winkel
Het leed dat een negatief saldo heet
Door: Michiel Hutman
Het is intussen al weer twee weken geleden; RAF-leider Andreas Baader, schiet me s avonds in de winkel van entertje neer. Ook is het bekend dat ik daardoor diep in de schulden belandde, door de torenhoge ziekenhuisrekening. Ik besloot niet bij de pakken neer te gaan zitten, maar mezelf uit te schulden te gaan vechten. Na een paar subsidies, artikelen in de TMC en alles wat ik had verkocht had, stond ik al weer minder in de min. Ongeveer 800 ISH om precies te zijn. Dat is nog altijd veel, maar het is een begin. Zo heb ik een week rond gelopen, met elke dag het zelfde uitzicht op mijn saldo: -802.53.
Tot ik deze week naar de Minister van Financiën stapte. Ik had gehoord, dat Webb_cam een speciaal schietpotje had. Hier heb ik 750 ISH van gekregen. Toen stond ik dus nog maar 52.53 ISH in de min. Een paar dagen later loop ik door de hoofdstraat van Zwollar. Na een tijdje te hebben gelopen, kom ik bij een bekend gebouw: Mijn oude winkel. ik voelde eens in mijn jaszak en vond de sleutel. Ik sta onder een raam en opeens komt er een BaMCardi fles naar beneden gezeild. Ik spring opzij, en de fles knalt kapot op de grond. Het eerste wat in me opkomt is dat krakers mijn winkel hebben overgenomen.
Ik loop een paar passen achter uit en loop daarbij tegen de officer MoleM aan. Ik vertel hem over de krakers, en hij vertelt dat hij hier wel vaker lawaai had gehoord en dat hij er meteen wat aan gaat doen. Na die woorden klopt hij op de voordeur van mijn winkel: Officer MoleM hier, willen jullie even naar buiten komen? Even nadat hij dat gezegd had klinkt er gestommel bij de achterdeur. Weg krakers. Ik bedank de vriendelijke Officer en loop naar de voordeur.
Door de problemen ben ik mijn sleutel weer kwijtgeraakt,. maar na eventjes zoeken, vind ik hem in het kleine achterzakje in mijn jas. Ik steek de sleutel in het slot en voila, de deur gaat open. Linia recta naar mijn kantoor, in de hoop dat ik hem dicht had gedaan, en de krakers niet binnen zijn geweest. Gelukkig, alles staat er nog. Daarna loop ik naar mijn computer en start hem op. Meteen stuur ik een mail naar het marketingbedrijf, dat ik mijn lidmaatschap opzeg. Direct de helft van mijn geld terug, en ik ben waar het me allemaal om begonnen is; uit de min te komen.
Parkeerplaatsen tekort
Door: Vera Hutman
Ik zat te luieren in mijn huis, achter mijn garage in Eurodam. Ik verveelde me want er gebeurde niks en zelf deed ik ook niet veel. Mensen brachten nauwelijks autos naar binnen. Er moest iets gebeuren. Ik stapte naar buiten, liep naar de dichtbijzijnde parkeerplaats en stapte in mijn Nishan die niet in gebruik was. Ik moest gewoon even weg uit Eurodam.
Ik besloot naar Kronenburg te gaan. Een andere keuze had ik ook eigenlijk niet. Met 90 kilometer per uur reed ik naar Kronenburg, in de hoop dat ik daar iets vinden dat gebeurde. Ik liep door de winkelstraten die vol behangen waren met reclame teksten. Ik ging op zoek naar een restaurant, want het was etenstijd. Bij een leuk Italiaans restaurantje bestelde ik wat en ik keek eens om me heen. Wederom was er weinig te zien. Toen ik weer naar buiten liep, waaide er een koude wind. Snel liep ik naar het dichtstbijzijnde hotel. Mijn saldo was laag, en ik kon maar net het hotel betalen.
De volgende dag besloot ik te vertrekken en weer naar Eurodam te gaan. Maar bij de parkeerplaats lees ik op een bord dat Eurodam niet toegankelijk is, alle parkeerplaatsen zijn vol. Dat is niet zo best, want ik heb nog maar 39 cent, en mijn Nishan, maar daar kan ik verder niks mee. Ik loop maar naar een park, waar ik op een bankje ga zitten. Het is een beetje koud, maar wel zonnig, dus het is uit te houden. Een kraampje in de buurt verkoopt patat voor 0,39 ISH. Honger noopt mij tot het uitgeven van mijn laatste geld aan eten. Aan het eind van de dag ben ik doodop, maar gelukkig; op het bord staat nu niet meer dat Eurodam ontoegankelijk is. Op volle snelheid rijd ik naar Eurodam. De volgende keer wacht ik wel gewoon af, tot er iets gebeurt.