Auteur: sksmit
Ze zijn er weer, de angst is terug. Het vuur verspreid zich in het rond. Slachtoffers zullen weer moeten vallen en waarom? De blaren van machteloosheid blijven achter op de vingers van hen die het vuur bestrijden. Het rode vuur, onstuitbaar, gevoed door de droge bossen van onrust, valt niet te stoppen. Er gaan weer dagen komen dat het vuur zomaar verschijnt, uit het niets lijkt op te doemen en de grijze muren zwart blaken. De mensen die dichtbij blijven staan, die denken dat ze veilig zijn, de mensen die geen ontzag hebben voor de kracht van het vuur, zullen de eersten zijn. Wegrennen is niet mogelijk, verbergen hopeloos, alleen je overgeven aan de macht van het vuur biedt perspectief. Luister naar het zachte geknisper van brandend hout, maar zodra de warmte komt, wees dan gewaarschuwd. Hoge bommen vallen als hun stam is doorgebrand. Bergen worden grauw en zwart, dieren zijn op de vlucht, moeten wij dan blijven staan?