Het leed dat straatraces heet (Deel 1)

Auteur: Michiel Hutman

Het is zondagmiddag, tegen etenstijd. Met een paar planken hout in een karretje, sjok ik de hele tijd van mijn beboste kavel naar mijn winkel. Als even later mijn hele winkel vol ligt, ga ik even zitten, en kijk naar mijn tot de rand toe gevulde winkel. Eindelijk verdiende ik wat, iets wat me nog nooit was gebeurt. Omdat het etenstijd is, zijn de straten van Eurodam tamelijk leeg. Ik besluit richting het Gemeentehuis te lopen om daar te kijken hoe onze nieuwe burgemeester ramy the king !het doet. Maar ook daar is weinig te beleven. Om toch nog wat te doen, besluit ik, om een advertentie op het grote reclame bord te plakken: Planken, nu voor maar 80 cent. Tevreden kijk ik naar mijn briefje en loop terug naar mijn winkel.

Onderweg kom ik wat tegen wat ik nog niet gezien had: De compleet vernieuwde NewsFeed. Echt veel staat er niet op, afgezien het bericht van de Schepper zelf, Wouter over de straatraces. Niet interessant denk ik, en loop weer verder. In mijn winkel aangekomen zie ik dat er niets verkocht is. Ik besluit naar mijn woning te gaan, om daar te overnachten. De volgende ochtend word ik wakker, schiet in mijn kleren en loop naar mijn winkel. En ja hoor, al het hout verkocht. Ik loop naar het bos en kap wat bomen, zaag ze in planken en leg ze in mijn winkel. Dan loop ik terug naar mijn huis om te ontbijten.

Nadat mijn ontbijt op is, loop ik weer richting de grote NewsFeed-billboard. Ik zie er staan: Eerste autorace georganiseerd! Vanavond om acht uur in El Peso! Ik als groot autosportfan moet dat natuurlijk meemaken. Op naar ronkende motoren, de geur van gesmolten rubber en vooral op naar snelheid in Cyberi�.

Leave a Reply