Auteur: Webb_cam
Vanuit mijn ziekenbed in de Nederlandse hoofdstad volg ik hoofdschuddend het nieuws. Niet omdat er iemand is neergeschoten, maar omdat ik me erover verbaas dat een diplomatieke rel tussen Digitalië en Cyberië onmogelijk lijkt te zijn. En dat is zeker niet te wijten aan de kemphanen die zich ophouden in de politieke top van de landen, maar des te meer aan het gebrek aan chauvinisme bij de bevolking zelf. En wees eens eerlijk: wat boeit het een simpele Tripolitaanse juwelier dat er ergens een lompe Cyberiër is die hem de toegang tot een bepaalde school verbiedt? Zolang de diamanten maar worden verkocht. Aan de andere kant zal het de gemiddelde Zwollenaarse houthakker ook een worst wezen dat er Digitalianen zijn die er lustig op los schieten in de kleine dorpjes op het vasteland.
Enkele weken geleden werd ik op het vredige Ore Island nog getorpedeerd door de burgemeester van El Peso, nu is het een andere burgervader die het op mij gemunt had. Het lijkt de omgekeerde wereld: het is nu niet de ambtsketting die mij lokt, maar een vreemde aantrekkingskracht die ik bezit voor ambtskettingen.
Volgens mij is het zinvoller om de energie van het afvuren te steken in het aanvuren van je eigen volk, zodat je kan bewijzen dat je recht hebt op je onafhankelijkheid. Of je die nu al bezit of niet.