Auteur: Webb_cam
Zoals in elke zichzelf respecterende politiek speelt ook in Cyberië belangenverstrengeling en hypocrisie de boventoon.
Als de Minister van Financiën de laan wordt uitgestuurd, stelt ons Parlement een der grootste handelaren aan als zijn vervanger. En niemand die op het idee komt om ook maar te controleren of hij niet toevallig eigenaar is van twee bedrijven, waarvan één een bank huisvest. Daarbij is het een leuk detail dat alleen de werknemers van de Minister van Financiën inzage hebben in de bancaire informatie, en aldus fraude of dergelijke verwerpelijke zaken niet aan het licht komen. Enfin, een lichte hint in de vorige editie lijkt niet te zijn opgepikt door het Parlement. Tot zover mijn vertrouwen in de controle op Ministers door PvdA, VHC, PvdA, SP en SPAM.
Hypocrisie is iets waar iedereen schuldig aan is, en wat iedereen ontkent. Het klinkt ook zo onvriendelijk, en dat is precies de bedoeling. In Cyberië is hypocrisie vaak nauw verwant met arrogantie, een begrip die sowieso in één woord genoemd kan worden met politici. Want is het nou hypocriet of arrogant om zo in je eigen foute stelling te geloven dat je fouten constateert waar ze niet zijn? Of als je het systeem wat je zelf hanteert boven die van een ander stelt, terwijl van je eigen systeem de fouten worden aangewezen en je van het systeem van de ander geen details kent, het sterker nog niet eens in werking hebt gezien? Tot zover mijn vertrouwen in de integriteit van politici in debat.
Arrogantie is niet erg, mits je er iets mee opschiet. De beste deals worden bereikt als je zeker bent van jezelf en je capaciteiten, en gezonde arrogantie speelt dan al snel op. Geen probleem, totdat het de juiste oplossing in de weg zit.
Tot zover mijn vertrouwen in het Parlement; laten we er iets tegen doen.