Auteur: VHJ
Als kersverse minister van onderwijs loop ik door de door as bedolven straten van Zwollar, links zie ik suikerdruifje zijn kavel schoonvegen, de planken en stenen handig op een stapeltje gelegd klaar om te gaan fungeren als winkel. Ik loop een paar meter verder en kom zowaar de nieuwe burgemeester goedkoopste tegen, druk bezig met het bepalen van de ex/im prijzen loopt hij me nietopmerkend voorbij. Taxi !! Maar eens kijken of er in eurodam wat te doen is. Ik ben de taxi nog niet uit of remcowouter komt naar me toegesneld en vraagt of hij me kan assisteren, heb namelijk een heel pakket papier werk afkomstig van ONE, zullen wel de lessen zijn hoor ik me denken, ik wil net zijn aanzoek af wuiven of de hele straat word opgeschrikt door een hels kabaal. Door de toegesnelde mensenmassa probeer ik me een weg te banen richting de oorzaak van de plotselinge geluidsexplosie, langzaam dichterbij komend zie ik 2 schimmen elkaar zowat te lijf gaan en de ene naar de andere verwensing naar elkaars hoofd te slingeren. In een van die schimmen herken ik van een afstand COE, en nu dat ik wat dichterbij ben gekomen blijkt de ander robin21496 te zijn. Het handgemeen bleek alweer over te zijn ik hoor COE nog roepen:"Ik zie je in de rechtbank", om vervolgens in de mensen massa te verdwijnen. Ik vervolg mijn weg richting het parlementsgebouw, her en der lijken de winkels als paddestoelen uit de grond te herrijzen en de MC-Trucks vol met stenen, planken en ijzer rijden af en aan wetende dat de vulkaan uitbarsting altijd op de loer ligt. Aangekomen bij het als een phoenix uit het as herrezen parlementsgebouw, neem ik sinds tijden weer eens plaats op het pluche, waar ik na een uur wegdommel. Als ik wakker word is het donker dus ik besluit maar een taxi terug naar Zwollar te nemen. Langzaam door de straten rijdend herken ik het rustige dorpje niet meer die ik vanochtend achterliet: Er staan inmiddels meerdere winkels een garage en zelfs een bank! De vulconische as is verdwenen, alleen wat over blijft is de doordringende lucht.