Auteur: Eindredacteur
Met de verkiezingen in het zicht komende vrijdag maakt een zwaar verzwakt politiek apparaat zich op voor nog een ronde duimendraaien en het zogenaamde `kontje keren`. Beter gezegd: de laatste vijf actieve politici die Cyberië nog rijk is proberen wanhopig het bestuur en daarmee het land draaiende te houden. Jammer genoeg voor hen ziet noch de bevolking noch de Council of Veterans (welke de afgelopen handelsperiode ook aan professionaliteit heeft ingeboet) de noodzaak in van een écht stabiel systeem.
Anders dan in Cyberië lopen de systemen van Digitalië en Virtua als een trein. Beide landen weten zich goed te redden en nemen steeds meer de rol over van Cyberië als leidende natiën. Helaas voor beide landen geldt ook hier dat slechts een beperkte groep personen het wiel laat draaien, laat het hier dan alleen een vliegwiel zijn.
Nu in Digitalië het nationale bestuur tot ronduit brave proporties is teruggebracht focust men zich voornamelijk op het stedelijke bestuur. De handel loopt steeds beter in alle drie de steden en de burgemeesters zijn overduidelijk de personen die de boel bij elkaar houden. Zo zijn in alle drie de steden grote handelaren actief welke met iedere kavel die zij kopen zelfs nóg meer geld binnenhalen doordat zij niet enkel geld verdienen met het verkopen van de grondstoffen van de kavels, maar ook doordat de aanschafprijs bijna geheel in de economie wordt teruggepompt. Ditzelfde geldt ook voor Virtua.
Maar de groeiende economie is niet het enige goede wat aan het groeien is in het volledig Engelstalige land. Waar de cultuur vroeger eigelijk enkel bestond uit handelen en zoveel mogelijk omzet verkrijgen, hebben de Virtuanen eindelijk ook het sociale leven geproefd en zijn er als het ware verslaafd aan geworden. Zo is de in het kopartikel aangehaalde American Party bijzonder populair en worden zaken eindelijk actief opgelost, en niet slechts door één of twee personen die toevallig actief zijn en zodoende veel macht hebben verkregen. Helaas blijft ook in Virtua het grootste probleem het feit dat weinig mensen komen opdagen om hun stem uit te brengen in de verkiezingen, naast het feit dat praktisch niemand zich verkiesbaar stelt voor de post als burgemeester of consul.