Auteur: The Socialist
Persoonlijk vind ik het zien van nieuwelingen altijd een reden tot vreugde. Vers bloed in de Federatie kan nooit kwaad, en al helemaal niet als dit gepaard gaat met goede ideëen of goede handelskwaliteiten. De afgelopen handelsperiodes hebben veel nieuwe, goede, handelaren hun intrede gedaan. Niet geeft dit alleen een boost aan de handel, ook op sociaal vlak is dit een goed iets.
Helaas echter, waar veel nieuwelingen geniaal zijn op handelsgebied, lijken ze op sociaal vlak niet helemaal goed te kunnen functioneren.
Rare ideëen, fout taalgebruik (en dan heb ik het nog niet zozeer over de spelfouten) en ruzies teisteren Cyberië. En dat is jammer, want waar een nieuweling een bron van vreugde kan zijn, kan hij of zij ook een bron van ergenis gaan vormen. En waar doet dit het meeste pijn?
Juist: in de politiek. Nu kunnen nieuwelingen opzich best snel opgeleid worden als burgemeester, maar in het Parlement gaan de dingen toch iets anders. Daar heerst namelijk een etiquette waar veel mensen aan gehecht zijn en welke er ook niet voor niets is. Zonder een dergelijke etiquette zou er namelijk anarchie heersen in het Parlement en de landelijke politiek. Echter, de nieuwelingen kennen deze etiquette vaak niet of wíllen hem niet kennen, en dat is zonde.
Wie heeft er namelijk bedacht dat een betrekkelijk nieuw iemand (in politiek opzicht) President zou moeten zijn? Deze handelsperiode was dat zofona, maar waarom in hemelsnaam? Tuurlijk, het kan best leuk zijn een nieuw iemand in het diepe te gooien, maar ontneem dan ook niet direct alle reddingsmiddelen. Het kan natuurlijk zijn dat zofona verbitterd was omdat zijn lieveling en tevens Minister van Financiën Podje geen Vice-President meer mocht zijn en hij hoogstwaarschijnlijk toch afgezet zou worden, maar dat geeft hem nog niet het recht een volledig land in een mogelijke politieke chaos te storten. Persoonlijk houd ik m’n hart vast, want het zijn niet alleen de hoge posten die nieuwelingen bevuilen. Ook als Parlementslid worden nieuwelingen aan hun lot overgelaten met alle (irritante) gevolgen van dien.
Dus heren en dames ervaren politici: houd jullie nieuwelingen bij jullie! Leid ze op, vertel ze alles wat nodig is en laat ze dán pas ‘los’. Niet voorkomt het een hoop irritatie, ook is het minder waarschijnlijk dat ze het één of ander verkloten.