Door: COE
De afgelopen week was een verschrikking voor het nationale bestuur van Digitalië. Door een minioorlog tussen Equites en de Digitaliaanse Elite is de laatste groep danig uitgedund. Het enige substantiële wat de baronnen hebben bereikt was het weren van Equites uit de bestuursfuncties van Digitalië. Toch werd er nog een kerndiscussie gestart. Baron Washaway wierp de vraag op of Digitalië heringedeeld moest worden. Wellicht zou een samenvoeging van Tripolire en Monapoli tot één megastad ervoor zorgen dat de Digitaliaanse economie naar de top zou stijgen. Het uiteindelijke antwoord is (zoals te verwachten) ‘nee’ als je het de Tripolitanen vraagt en ‘ja’ als je het de Monapolitanen vraagt. Conclusie: de Digitaliaanse elite heeft zichzelf weer eens in de voet geschoten (bijna letterlijk) en het nationale bestuur ligt na één week al weer op apengapen.
Nadat ik deze conclusie had getrokken stapte ik in mijn Limcousine om eens rustig aan de kust te gaan nadenken over de problemen. Onderweg stond een nummer van Ilse de Lange op. Nog voordat de chauffeur de parkeerplaats van het strand had bereikt gaf ik hem de opdracht om te draaien. Er werd plankgas koersgezet op de Fed Request club.
Eenmaal bij het juiste loket aangekomen deed ik bijna buiten adem een bod op een klein stukje land in het midden van de Valuta. Ik had mijn woorden nog niet uitgesproken of de aanwezigen (meest landlopers en ander schorem) ging zich ermee bemoeien. Reacties als ‘Ik bied meer!’ en ‘ik wil mijn privé huis daar hebben’ waren niet uit de lucht gegrepen. Blijkbaar had niemand echt door dat er ook een idee achter het kopen van dat stuk land zat.
Kopen om te kopen is nu niet echt iets waar ik om bekend sta en als ik een privéhuisje wil bouwen doe ik dat wel op een rustige plek in Tripolire. Helaas gingen zich zoveel mensen met het ideetje bemoeien dat het al snel noodzakelijk werd het betreffende loket tijdelijk te sluiten. Ook hebben zich meerdere Federale woordvoerders gehaast te vertellen dat het betreffende stuk land helemaal niet te koop is.
Helaas staat op dit moment de Limcousine weer voor om mij naar een etentje met enkele andere Baronnen te vervoeren. Wellicht dat er wederom een mooi stukje muziek opstaat, dat inspirerend genoeg is om iets te bedenken. Wellicht dat het bij de volgende editie tijd word mijn plan te onthullen, gelukkig hebben de lezers en schrijvers van deze krant iets minder vaak als beroep landloper op hun C.V. staan. Maar het is blijkbaar ook hier uitkijken voor imitatiegedrag (zie de vele inzendingen van gedichten als voorbeeld).