Auteur: bonanza
Bakens van macht en respect brokkelen de laatste handelsperiodes steeds verder af. Tijden zijn grondig veranderd. Wie de macht heeft, heeft niet langer het gezag. En toch is het niet zo moeilijk om dat gezag te herstellen. Waar loopt het mis bij deze drie overheidsinstellingen?
Voor we aan een analyse beginnen is het belangrijk om bovenstaande stellingen te onderbouwen. Pakweg 15 tot 20 rondes geleden waren de Federals, het CBI en het CoV gewaardeerde instellingen wier opinie zeer op prijs werden gesteld en naar wie de meeste spelers echt wel luisterden. Wat zij zeiden klopte en werd geaccepteerd. De besluiten van het CoV of de Federals werden wel al eens in vraag gesteld, maar de manier waarop het momenteel gebeurt is toch heel verschillend.
Het probleem zit niet echt in de besluiten op zich. Die zijn meestal erg goed en kunnen deftig onderbouwd worden. Het is dus zeker niet zo dat er op dit moment minder bekwame spelers de leiding hebben in deze organen. Waar het wel misloopt is de communicatie. Al deze organen hebben één ding gemeen. We hebben het gevoel dat ze allerlei informatie achterhouden en nooit het volledige verhaal vertellen. Dat geeft aanleiding tot speculatie en veronderstellingen.
Ongefundeerde besluiten bij het CoV?
Nemen we eerst het CoV. Er wordt regelmatig wel een publieke mededeling gedaan over een beslissing, maar die wordt nooit gemotiveerd. Wat er tussen de CoV-muren wordt gezegd dient ten alle tijden geheim te blijven en de vraag is of dat wel de juiste strategie is. Uiteraard zou het geen goede zaak zijn als alle dingen die er gezegd worden publiek worden gemaakt, maar waarom zou een onderbouwing slecht zijn? Het is niet verwonderlijk dat er de laatste periodes zoveel discussies zijn in de openbare club. Er is een sfeer gecreëerd die het mogelijk maakt om tegen elke beslissing in te gaan. Het CoV kan zich moeilijk verweren tegen de kritiek omdat informatie niet naar buiten gebracht mag worden en dus komt men meestal niet verder dan ‘jullie kennen het hele verhaal niet waarop onze beslissing is gebaseerd en dus moet je er geen uitspraken over doen.’ Maar dat is wel erg gemakkelijk. Op deze manier dient het CoV zich niet te verantwoorden voor enige beslissing. Spelers kunnen zich namelijk niet verweren tegen dat argument. Dat zorgt voor wrevel en ongemak en dus gaat men de besluitvaardigheid van het CoV sterk in twijfel trekken. De laagdunkende reacties in de openbare CoV-club zijn daarvan het gevolg.
Goed onderzoek bij het CBI?
Vervolgens die andere geheime organisatie, het CBI. We weten niet wie ze zijn, waar ze zijn en hoe ze werken. Het enige dat we van hen te zien krijgen zijn de berichten die ze ons sturen met wat we verkeerd doen. In de CBI-club zie je vaak reacties van spelers die een bericht van het CBI hebben gekregen, maar er niets van snappen. Er wordt dan al snel doorverwezen naar de Feds die de zaak verder moeten afhandelen. Maar wat erger is zijn de reacties van spelers na een besluit van het CBI. Daarbij denk ik terug aan enkele handelsperiodes geleden waar er een besluit werd genomen tegen basick bv, waarna die een heel verhaal met zijn versie van de feiten in een club postte. Er ontstond heel wat commotie rond het optreden van het CBI, omdat niemand snapte waarom net dat besluit werd genomen. Het ging zelfs zo ver dat de Federals zich genoodzaakt zagen om een mededeling op de Newsfeed te posten met min of meer hun versie van de feiten.
Ook hier geldt dus weer hetzelfde probleem. Door onvoldoende informatie of zelfs verkeerde informatie van één van de spelers ontstaat er een verkeerd beeld bij de andere spelers die zich verzetten tegen de besluiten van het CBI. Het mag duidelijk zijn dat het CBI niet met een volledig verslag naar buiten moet komen waarom een bepaald besluit is genomen, maar misschien moeten ze wel sneller inspelen op wrevel die ontstaat bij spelers na een besluit. Door niet te reageren maalt de geruchtenmolen verder en wordt de opstand gewoon groter.
Communicatie bij de Federals?
Ten slotte het laatste en hoogste orgaan in de Federatie: De Federals. Hier is de neerwaartse spiraal misschien wel het duidelijkste te merken. Ik wil nog even herhalen dat het niet de besluiten op zich zijn die tot nadenken stemmen. Ook hier situeert het probleem zich rond communicatie.
Als we even terug gaan naar de tijd waarin Federal Manager Mitra en Federal Assistent Frank begonnen, kunnen we terugdenken aan een periode waarin hun besluiten meestal op veel gejuich werden onthaald en ze amper in vraag werden gesteld. Hun beginjaren waren waarschijnlijk de meest succesvolle van allemaal. De personen op zich werden enorm gerespecteerd bij de spelers, wat zeker een pluspunt was. Maar gaandeweg werd hun houding meer autoritair, hun besluit was wet, althans dat is het gevoel dat leeft onder de bevolking. Antwoorden op vragen werden steeds korter, agressiever of bleven in sommige gevallen gewoon weg. Ik spreek uit persoonlijke ervaring als ik zeg dat ik 5 keer dezelfde vraag heb gesteld waar geen antwoord op kwam, waarna ik gewoon maar gedaan heb wat ik vroeg. Vijf minuten later kreeg ik te horen dat mijn actie niet werd geapprecieerd en dat ik zelf wel had kunnen afleiden dat het niet mocht. Maar snappen zij dan niet dat ik mijn vraag vijf keer stel omdat ik nu juist niet weet of het mag of niet?
Ook deze handelsperiode heb ik weer iets gelijkaardigs gezien. Iemand stelt een vraag of het insluiten van spelers nu is toegelaten of niet en daar wordt dan erg mistig op gereageerd met een ondertoon van ‘Zoek dat maar zelf uit, als je voor de foute optie kiest zal je dat wel merken.’ Waarna de discussie zoals steeds wordt gesloten. Waarom wordt er niet gewoon een simpel antwoord gegeven op een simpele vraag? Waarom wordt er niet kort en krachtig gezegd of insluiten is toegelaten of niet?
Waarom wordt de communicatie van de Federals dus steeds ondoorzichtiger? Waarom keren ze niet terug naar de situatie van enkele periodes geleden waarin ze duidelijk communiceerden over wat mag en niet mag? Nu lijken de Federals een onaantastbaar orgaan dat steeds gelijk moet krijgen en verwacht dat de spelers zelf weten wat mag en niet mag. Is het dan zo verwonderlijk dat de spelers zich meer en meer gaan afzetten tegen hun besluiten, omdat ze die gewoon onvoldoende onderbouwen en soms op een onbeschofte manier antwoord geven? Ik snap wel dat ze de vele vragen die ze krijgen beu worden (vaak wordt dezelfde vraag gesteld), maar dat is geen reden om geen antwoord meer te geven.
Hun macht hebben de Federals dus zeker behouden en het lijkt zelfs alsof ze die hebben uitgebreid, al is dat voor discussie vatbaar.
Al deze organen kampen dus met datzelfde probleem: er schort niets aan hun besluiten, maar hun communicatie en transparantie is ver zoek.
Ik wil graag even beklemtonen dat ik geen enkel lid van een van deze organen persoonlijk wil aanvallen, maar dat ik elk orgaan tot nadenken wil stemmen of ze wel de juiste strategie volgen en beseffen wat daarvan de gevolgen zijn. Ik besef maar al te goed dat ik me niet bij iedereen populair zal maken met dit artikel, maar ik ben van mening dat de situatie alleen maar erger aan het worden is en dat er een duidelijk signaal gestuurd moet worden.
Wat wel zeker is, is dat ze hun prestige en hun gezag hebben kwijtgespeeld. Wie onduidelijkheid schept, zal vragen en onrust veroorzaken, oftewel, wie wind zaait, zal storm oogsten.
Reactie CoV-voorzitter
De CoV-voorzitter heeft me laten weten dat hij het persoonlijk eens is met het probleem dat aangekaart wordt in verband met het CoV en dat hij het zal behandelen.
Reactie Federals
Over CBI:
Wij begrijpen dat spelers een gevoel van onmacht krijgen tegenover het CBI. De houding van het CBI tegenover spelers is echter niet ingesteld uit pesterij, maar uit pure noodzaak: zij hebben veel informatie over spelers die zowel voor het spelplezier als privacy-overwegingen niet openbaar gemaakt mag worden. Om dit te beschermen heeft het CBI de instructie haar identiteit en haar informatie nooit met derden te delen. Het CBI heeft zich aan dezelfde wetten te houden als andere spelers, en wordt intensief begeleid en gecontroleerd door de Federals.
Over Federals:
Een van onze doelen is de samenlevingen zelfstandig te laten functioneren, zonder al teveel bemoeienis van de Federals zelf. Dit houdt aan de ene kant in dat spelers zelf initiatief moeten tonen en zelf oplossingen bedenken voor problemen die ze tegenkomen, in plaats van meteen bij het CBI of de Federals te komen voor oplossingen. Aan de andere kant betekent het ook dat wij ons best doen om in gevallen waar wij instinctief zouden willen ingrijpen, een stapje terug te zetten. Beide kanten zijn lastig om vol te houden en daarom moeten zowel spelers als Federals het tolereren dat het niet altijd lukt, maar het belangrijkste is dat beide partijen er wel hun best voor moeten doen.