Lugando
Na hard werken en ploeteren in mijn winkelstalletje, raapte ik al mijn centjes bijeen om een rondreis te maken door De Federatie. Ik zei mijn secretaresse gedag, en nam een taxi naar Eurodam, om vervolgens de boot naar het mooigelegen Virtua te nemen. Aangezien de boot pas om drie uur vertrok, wachtte ik aan de havenstraat in Eurodam. Ik bezocht wat winkeltjes, en gingen op het scherm de Wk oefeninterland wedstrijd kijken. Rennend en hijgend was ik net op tijd voor de boot, op weg naar Virtua.
”Fantastisch”, zeg ik tegen een tourist die ook een bootreisje ging maken. Vrolijk antwoordde hij terug: ”Schitterend uitzicht, nietwaar”. Heerlijk genietend van het zonnetje, stapte ik uit en zette mijn zonnebril op. Ik liep vrolijk door de straten van Centropolis, waar een prettige sfeer hing. Niemand voelt iets van de Crisis. Ik sprak wat mensen op straat aan en bezocht het mooie gemeentehuis van Centropolis. Ik vervolgde men reis naar Cashington, waar de mensen me gastvrij ontvingen. Daar heb ik lekker van een Cornetto genoten op een buitenterras. Ik liep door naar de plaatselijke haven, en zag dat er een reis naar Monapoli was. Ik moest één uurtje wachten en die tijd verdronk ik in de gezellige stamkroeg. Op tijd was ik op de boot, nietsvermoedend wat me daar zou overkomen.
Ik stapte uit de boot en hoorde een paar knallen. Ik schrok me kapot. Ik liep verder naar de hoofdstraat, en zag iedereen met een pistool lopen. Ik wist meteen dat ik niet goed zat. Ik vroeg aan een voorbijganger wanneer er een boot terug is naar Cyberië? Nors antwoordde hij: ”Kom je uit het Cyberland”? Waarna ik dit hoorde: ”Die moeten we knallen” en boem, er zat een schot hagel in me nek. Ik strompelde naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, waarna een verpleegster vroeg? Geraakt door thiefo3? Die naam hoorde ik al vallen in het gesprek.
Ik vertrok uit het ziekenhuis en zocht de weg naar de haven. Verdwaald in de zijstraten kwam ik… jawel mijn moordenaar tegen. Ik keek hem recht in de ogen, en vroeg hem waarom hij dit deed. Hij werd boos en ik vluchtte en sprong in het water van Monapoli. Uiteindelijk kwam ik (half verdronken) aan in Cashington, ben meteen terug gegaan naar Cyberië.ik vlucht naar mijn huisje maar even later zag ik thiefo3 staan, hij zag me ook, een hoorde een knal, het werd wazig voor mijn ogen, en had niet door wat er daarna gebeurde.
Ik kwam bij in het ziekenhuis, een knappe verpleegster liet me mijn wonden zien. Ik kreeg ook te horen dat de 2de poging van mijn moordenaar, mislukt was en hij in the gevangenis zit. Wat ik ook hoorde is dat hij over 2 minuten vrijkwam. En ik ben nog nooit zo snel naar mijn huisje gerend.
Zo kwam er een einde aan mijn, voor mij zo anders voorgestelde, rondreis.