Auteur: bonanza
Als je een willekeurig iemand vraagt om te beschrijven wat het woord ‘Parlement’ voor hem of haar betekent, dan krijg je antwoorden als ‘lui’, ‘zakkenvullers’ en ‘klungelaars’. Dat beeld is deze week op zijn minst tijdelijk bijgesteld. Het Parlement liet van zich horen en dat hebben vier personen met hun baan kunnen bekopen.
Eigenlijk liep het al mis bij de regeringsvorming. Overwinnaar PvdT had moeilijkheden om een coalitie samen te stellen en besloot dan maar op eigen houtje te beslissen dat LiDe mee in de coalitie stapte, zonder dat deze partij daar enige inbreng in had. LiDe-lid Cogito was apart gevraagd als Minister van Justitie en dat leverde als resultaat een mooie split op. Een lid van LiDe zat in de regering en de Parlementsleden steunden de meerderheid niet. Maar niet getreurd, verschillende partijen beloofden een constructieve oppositie te vormen en goed beleid te belonen.
Van dat laatste kwam echter niet veel in huis. De Minister van Financiën, Car-Dealertje, bleek enkele dagen na de start van de handelsperiode namelijk op reis naar Frankrijk en dit tot de tweede week dinsdag. Hij had dit ruim van tevoren aangekondigd, maar het viel te verwachten dat hier problemen van zouden komen, aangezien mayors op hun budget zouden moeten wachten. Dat is dodelijk de eerste week van de periode.
Het duurde dan ook niet lang vooraleer de eerste Motie van Wantrouwen tevoorschijn kwam en het verbaasde niemand dat die met een 6-2 meerderheid werd aangenomen. Exit Car-Dealertje, welkom martijn5. Deze nieuwe aanstelling vanwege President Switzisch kon op weinig begrip rekenen van de Parlementsleden, die hekelden dat de nieuwe MvF van geen enkele partij afkomstig was, al zou je natuurlijk kunnen argumenteren dat dit net een uiterst slimme zet was om blokvorming te voorkomen.
Deze nieuwe minister wilde een volledig nieuw beleid gaan voeren met nieuwe budgetcriteria. Dat zorgde onmiddellijk voor wrevel bij de mayors die hun beleid hadden voorzien op de criteria van Car-Dealertje en ook Parlementsleden lieten van zich horen. martijn5 gaf niet op en ontwikkelde samen met de nieuwe President (waarover later meer) een beleid dat geld voorzag wanneer de steden dit nodig zouden hebben. (Dat is geen nieuw concept, redactie)
De grote verrassing van deze handelsperiode bleek echter President Switzisch te zijn. Na een Parlementaire vraag van bonanza erkende de President dat hij in de Federal Union (FU) de kandidatuur van Rednax zou steunen als kersverse FU-voorzitter. Er werd ogenblikkelijk een beleidsmotie ingediend die de President verbood om Rednax’ kandidatuur te steunen omdat Rednax zich reeds uiterst kritisch had uitgelaten over de FU en dat hij op dit moment al koning van Digitalië was, een functie die moeilijk te combineren is met die van een objectieve voorzitter. De motie werd met 7 tegen 1 goedgekeurd.
Parlementslid gelaarsdekat1 ging echter nog een stapje verder. Hij diende een Motie van Wantrouwen in tegen het volledige Kabinet omwille van de volgende redenen:
1) Gebrek aan daadkracht;
2) Laten vallen van de eigen Minister van Financiën Car-Dealertje;
3) Een nieuwe MvF benoemen die geen lid was van een meerderheidspartij;
4) De nieuwe MvF, martijn5, weigert salarissen uit te betalen;
5) Gebrek aan vernieuwend wetgevend initiatief;
6) President weigert discussie hierover aan te gaan.
Ook deze Motie van Wantrouwen (MvW) werd met een meerderheid van 7 stemmen tegen 1 goedgekeurd. De Federals keurden de MvW echter af, aangezien er geen wettelijke grond was voor een motie tegen het voltallige Kabinet. Moties moeten steeds gericht zijn aan één enkel Kabinetslid.
Men zou denken dat deze dreigingen de President toch wat voorzichtiger zouden maken, maar niets was minder waar. Op 14 juni kondigde de President de verhoogde Staat van Paraatheid af, wat hem en de mayors ruimere bevoegdheden gaf, zoals een onbeperkt aantal verordeningen kunnen uitspreken.
Twee minuten na het uitspreken van deze verhoogde Staat van Paraatheid kwam de reden voor deze staatsgreep boven drijven. Enkele handelsperiodes geleden was de wetgeving zodanig aangepast dat de Cyberische grondwet moeilijk te wijzigen viel (een meerderheid van 9 voorstemmers was nodig). Dit hield onder meer in dat afscheiding van Cyberië bijna onmogelijk was. De tweede Presidentiële verordening was echter om het wettelijke verbod op wijzigingen van de Grondwet door verordeningen tijdelijk buiten werking te stellen.
Toen werd al snel duidelijk dat dit een georganiseerde coup was tegen Cyberië. De mayors van Eurodam en Roebelarendsveen, landverraders Frankeur en Metal Alvarez, spraken één minuut na de tweede Presidentiële verordening een stadsverordening uit die hun stad buiten Cyberië plaatste. De ex-President bekrachtigde deze verordening nogmaals door de aanpassing van de grondwet uit te spreken die inhield dat alleen Kronenburg en Zwollar nog tot Cyberië behoorden. Hoewel vreselijk onwettig (vanaf het uitschrijven van de mayor-verordeningen bevond Switzisch zich namelijk niet meer op Cyberisch grondgebied en was hij per direct ontslagen als President), maakten de vier voorstanders van de afscheiding, President Switzisch, mayors Frankeur en Metal Alvarez en clown-van-dienst Oscar Alvarez zich vrolijk over de nieuwe situatie.
Oscar Alvarez verklaarde dat er een nieuwe staat opgericht zou worden die de twee dissidente steden zou bevatten. Hij riep zichzelf hierbij uit tot Keizer, hoewel dit onmiddellijk in twijfel werd getrokken door Switzisch, wat het amateurisme van deze actie duidelijk aantoonde. Ze vergeleken zich graag met oud-dictator Thira Fellod, maar zij was echt voorzien op alle mogelijke situaties en haar dictatuur stopte alleen omdat ze er zelf een einde aan maakte. Zo ver kwamen deze grapjassen niet.
Het lachen verging hen echter snel na een hoop tegenslagen. Virtua liet al snel weten dat het de afscheiding niet erkende en de Digitalianen wilde er alleen maar van weten als een aansluiting bij Digitalië zou volgen, wat niet echt het plan was. Ook de Cyberiërs liepen absoluut niet warm voor het idee, getuige geen enkele positieve reactie op de onafhankelijkheid in de CLC-club van iemand anders dan de vier grapjassen.
Integendeel, de Cyberiërs vonden dit een lachwekkende situatie. De twee rebellerende steden stonden immers nog het verste met de zagenexport en dreigden zo Cyberië een molensteen rond de nek te hangen door slechte klei-opbrengsten in de volgende handelsperiodes. Er werd de rebellen gevraagd niet langer te chatten in een Cyberische chat en te stoppen met zeuren over stadsbudgetten. Dat was een klein foutje dat ze niet hadden voorzien. Zonder de hulp van de Cyberische Minister van Financiën zouden ze immers zonder geld vallen. En laat die MvF nu bitter weinig redenen hebben om geld over te maken naar rebellerende steden die claimen niet tot Cyberië te behoren…
Ook de juridische weg werd niet onbehandeld gelaten. Er werden verscheidene rechtszaken gestart in de Openbare en de Internationale Rechtbank. De meeste Snelrechtszaken werden echter snel afgewezen en dus dreigde een lange juridische slag. Gelukkig kwam politiek Cyberië uit haar schelp en bood de oplossing. Switzisch werd ontslagen als President omdat hij zich niet langer op Cyberisch grondgebied bevond, een wettelijke vereiste voor een politicus, en werd aldus opgevolgd door Vice-President Podje die de uitgeschreven verordeningen per direct introk en de verhoogde Staat van Paraatheid afblies.
Daarmee was landverrader Switzisch gestraft. Ook de twee mayors ontsnapten niet. Doorgaans geven de Federals geen gehoor aan Motie van Wantrouwens tegen mayors, maar deze keer gingen ze toch mee in de redenering van het Parlement dat mayors die hun land verraden, niet meer te vertrouwen zijn.
Alleen Oscar Alvarez komt er voorlopig ongestraft vanaf. Hoewel, ongestraft… Hij heeft deze handelsperiode nogmaals bevestigd dat hij niet te vertrouwen is, ondanks zijn smeekbede vorige periode om hem nieuwe kansen te geven. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen.
———-
Reactie Marcello Alvarez:
Banaanza – Silvio,
Thira Fellod kreeg een momentje macht omdat ze sksksksksks was (de bruur van Graeck, de toemalige FEM). Hun hele actie was 1 groot cheatgebeuren waarbij CBI opdracht kreeg niet in te grijpen en de Federal Manager de mogelijkheid greep in te loggen op bruurliefs account om op het juiste moment inhoudelijk te kunnen reageren.
Bevoordeling van één speler, wat ook nog een familielid was en jij, Silvio, noemt het goed voorbereid. Daarnaast Silvio Bananza, schilder jij een heel initiatief af als landverraad, nogal smaderig.
Oftewel; je beinvloedt de media met onwaarheden, in mijn optiek bende nix anders dan een Noord-Koreaanse krommebanaan die wenst Silvio Berluscionio te zijn. Alleen nog kleine meisjes en ge bent er!