Auteur: bonanza
Iedereen die de laatste tijd het wereldnieuws een beetje volgde, zou moeten weten wat het onderwerp van dit artikel zal zijn. Griekenland heeft er eentje, Duitsland ook en zelfs China doet mee. Minder goed geweten is dat ook de individuele landen in de Federatie een kredietbeoordeling krijgen. Staatsfinanciën, het is niet het meest gemakkelijke gespreksonderwerp in de Federatie, maar het beïnvloedt wel jouw dagelijkse leven. Hoe zit het ermee in de Federatie en waarom houden de politici de landenrating zo geheim?
Om het kort en krachtig te zeggen; omdat ze slecht zijn. Of toch in het begin. Ik ben zelf redelijk goed bekend met de Cyberische staatsfinanciën en dus zal ik dit artikel op basis van die gegevens uitwerken, maar het is ook perfect toepasbaar op de andere landen in de Federatie, want iedereen kampt met dezelfde problemen.
Het staatsbudget is een optelsom van alle inkomsten en uitgaven van een bepaald land. Inkomsten zijn onder andere opbrengsten uit kavelverkoop, btw, boetes en productiekosten. Onder uitgaven verstaan we dan weer onder meer de budgetten die steden krijgen, de 1.000 ISH die je krijgt aan het begin van de handelsperiode, de lonen en alle geveilde producten.
Vroeger kregen we van de Federals een startbudget om die eerste uitgaven te dragen (steden dienen bijvoorbeeld elk 30.000 ISH te ontvangen voor de start van de periode). Tegenwoordig zijn de Federals iets minder gul en krijgen we niet langer de reserves die we daarvoor hebben opgebouwd. We beginnen dus met een lege schatkist. Uit die lege schatkist dienen we wel onmiddellijk de stadsbudgetten te betalen (120.000 ISH voor Cyberië) en alle 1.000 ISH startgelden die Cyberiërs ontvangen. Dat komt er concreet op neer dat we in het begin van de handelsperiode starten met een put van een kleine 200.000 ISH in de min.
Voorlopig betalen we nog geen rentes op die schulden en dus is het op zich niet zo erg om in het rood te staan. Echter heeft dit wel belangrijke consequenties. Cyberië kwam deze handelsperiode bijvoorbeeld de eerste week nooit boven de 0, zodat basisbehoeften zoals ministeries, rechtbanken, politiekantoren en examenzalen niet opgestart konden worden. Ministers zijn dus letterlijk een week lang werkloos, ook al zijn ze wettelijk verplicht om sneller orde op zaken te stellen.
Ook steden beginnen na zo’n lange periode zwarte sneeuw te zien. De slechte situatie moest geen dag langer duren of er waren serieuze problemen voor de Cyberische economie. De toeristenboom die de Federals op de Federatie loslieten heeft Cyberië (en vermoedelijk ook de rest van de Federatie) op het nippertje gered.
Na de eerste week bleef het geld binnenstromen en de burgemeesters wisten niet waar eerst te investeren. Het gevolg laat zich raden. De Cyberische steden zitten met mooie overschotten van meer dan 30.000 ISH en ook de staatskas zit op een berg van bijna 400.000 ISH die het nooit voor het einde van de handelsperiode kan opgebruiken.
De vraag die dan opborrelt is of het wel positief is dat we in het begin zo afhankelijk zijn van Federale input om onze economie te redden en op het einde niet weten wat we met al die overtollige ISH’jes moeten doen. Waarom mogen we niet zelf de touwtjes in handen houden en onze richting bepalen? Waarom kan er geen meer gebalanceerde politiek gehandhaafd worden?
De oplossing
De vaststellingen zijn simpel: er is te weinig geld in het begin van de periode en er is veel te veel geld op het einde van elke periode. De noden zijn omgekeerd aan de realiteit. We hebben veel geld nodig in het begin van de handelsperiode om de economie te steunen en minder geld op het einde wanneer de economie op zichzelf kan draaien.
De Federals zouden dus een nieuw systeem moeten uitdokteren dat aan deze feiten voldoet. Er moet een soort centrale bank komen waar landen geld kunnen ontlenen en beleggen. Lenen op lange termijn (minstens een week in dit geval) mag verschrikkelijk duur zijn (bijvoorbeeld 50 tot 100%) om excessen te vermijden. Op die manier worden overheden aangezet om slim te investeren, want als ze te veel ontlenen, zullen ze spaarzaam moeten zijn in week twee en drie om hun rentes te kunnen afbetalen. Het systeem voorziet dus wel in de mogelijkheid om over voldoende geldmiddelen te beschikken in het begin van de periode wanneer dit het meeste nodig is.
Concreet zou je dus een systeem kunnen uitdenken dat geen spelwijzigingen vergt, maar wel de economie ten goede komt en toelaat om het sociale gedeelte (zoals rechtspraak) vroeger op gang te brengen. Lenen op dag 1 voor de duur van 1.5 weken is duurder dan lenen op 1 week. Hoe later in de handelsperiode je leent, hoe lager het rentetarief (het wijst op een bepaald probleem in het land).
Ook het omgekeerde kan gelden. De Federals wensen dat steden niet langer excessieve bedragen opsparen en hebben daarom overdraagbare schatkisten afgeschaft. Dit ontneemt echter de landen een reden om spaarzaam om te springen met hun middelen in de laatste week wanneer de handel slechter begint te lopen. Waarom wordt er niet in een mogelijkheid voorzien om overtollige schatkistgelden (die sowieso lager zullen zijn dan nu door de rentetarieven die betaald dienen te worden op geleende bedragen) te investeren in de Federale Centrale Bank, waarna er vanuit de Feds extra geïnvesteerd wordt in toeristen in dat bepaalde land? Het geeft landen de mogelijkheid om hun geld op een goede manier te investeren en het zwengelt de handel aan wanneer die dreigt stil te vallen.
Federals, gelieve de landen de mogelijkheid te geven om hun hachelijke situatie in het begin van de periode te verhelpen met (dure) leningen en hen een optie te bieden om het te veel aan kasgeld te investeren in nuttige projecten die de burgers ten goede komen. Maak van de Federatie een AAA-gewaardeerd kredietsysteem!