Auteur:Le Vainqueur
Elite, de bovenste laag van een maatschappij, is in elke beschaving niet weg te denken. Van de Romeinen tot de hedendaagse rijke klasse, de elite is er altijd geweest en doet nu ook zijn intrede in de democratische staat Cyberië.
“Je hebt oud geld, nieuw geld en geen geld,” zei koning Ikenco eens tegen de adel in Digitalië, waarbij hij de voornaamste families in Digitalië aansprak. Een recent fenomeen, dat in Digitalië juist de grondlegging van de maatschappij is, wat nu maar pas recent voordoet in een democratische staat. En dan nog wel door de grootste aanhanger van de parlementaire democratie. Maar wat doet dat fenomeen juist? Waarvoor staat het? En belangrijker, vormt het een gevaar in de samenleving?
Je hebt ook marginale rijken en intellectuele rijken. Denk maar aan rijke rappers, drugsdealers of juist die ene filosoof die stijlvol gekleed volgens de etiquette vertoeft in zijn landhuis en zich bezig houdt met zijn invloed te vergroten. Dit vinden we ook terug in de Cyberische elite. De één spoort zijn medemens aan om zich te verdiepen in de etiquette, hun taalgebruik aan te passen en zich intellectueel te gedragen binnen deze gemeenschap. Andere daarentegen schreeuwen om een titel met de nodige aandacht, drinken zich zat en verspillen hun geld en vertonen plebs gedrag.
Doch, dient deze elite tot iets? Is het een meerwaarde aan de maatschappij? In zekere zin wel! Het toppunt van beschaving is er geconcentreerd, daar waar intellectuele discussiëren, invloed gewisseld wordt, de wereld geschapen wordt, de culturele uitingen op punt worden gesteld en het lot der mensheid beslist wordt, bevindt zich in zulke kringen, de elite. Zolang de elite zich gedraagt als voorbeeld, als het representatief is en het gezonde verstand en mening van de maatschappij ontwikkeld, is dit een meerwaarde voor zowel het imago van het land als de werking er van.
De vraag is dus niet, is de elite een gevaar, beste Cyberiërs. Doch, hoe ontwikkelen we zo’n orgaan juist goed?