Gebrekkige internationale handel: Deel 2

Auteur: Tranqer

Monapoli – Vorige week had ik het over de tekortkomingen in de scheepvaartbusiness. Vandaag wil ik hier toch verder op ingaan en de twee ervaringen van de afgelopen week delen, terwijl ik volgende handelsperiode de globale aspecten van internationale handel doorneem.

Ik koos er allereerst voor om de handel in Monapoli ondersteunen. Ronde na ronde daalt de activiteit in Monapoli, waar enkel de doorzetters COE en You Know Me enige handelsactiviteit probeerden te forceren. Officieel telt Monapoli 18 inwoners maar dat is helaas niet op te merken aan de activiteit. Ik wou graag ontdekken waar het probleem van Monapoli ligt dat ze geen handelaars kunnen aantrekken.

Door mijn latere start (midden week 2) aan deze handelsperiode opteerde ik ook mij bij te schaven in het crime gedeelte. 4 skills op crimes en er was al vroeg in de ronde een haven in DigitaliĆ« dus ik kon me gaan uitleven in het buitenland! Niet dat ik zo’n grote crimeheld ben, maar ik ben wel fan van het idee om economisch voordeel uit de crimes te halen. Dit leek echter minder gemakkelijk dan gedaan. Om zelf flexibel te kunnen zijn in de bootvaarten schafte ik me twee 10 squstbootjes aan voor een habbekrats. Naast wat bankovervalpogingen, roofpogingen, schietpartijen liepen de boetes snel richting de 40000 ISH. Maar wat viel op?

Eerst en vooral kwam ik internationaal vaak dezelfde spelers tegen tijdens de bootritjes: naast de goederentransportmanagers zoals Elzo waren het veelal collega-criminelen die voor de omzet in de personentransport zorgden. Het is al niet meer zo simpel om je eigen stad kapot te crimen, dus zijn ze verplicht de grenzen over te steken op zoek naar verborgen stapels I-Shells of een verdwaalde handelaar die ze kunnen beroven. Criminaliteit is een mooie extra voor de scheepvaart, waarbij de hogere flexibiliteit zich representeert in de ticketprijs voor deze bootritjes.

De hoofdzaak die me opviel was de tegenvallers betreffende buitenlandse boetepercentages. Ik had mijn accountingscursus nog maar net verteerd in de herexamens, en probeerde deze hier toe te passen. De leraar van de leerlingaccounts komende ronde zal het graag horen. Mijn doel: de nettowaarde tot een lager niveau te halen dan de balanswaarde. Er staat immers weergegeven dat de percentages (vaak 5%) bepaald worden op mijn huidige nettowaarde. Een tegenvaller want het leek niet te werken en toch eerder afhankelijk te zijn van de balanswaarde. Gevolg? De dure boetes moesten betaald worden en de pret verdween even snel als het geld.

Op het einde van mijn buitenlands crimeavontuur maakte ik op de havenkaai van Roebelarendsveen een praatje met (Quark). Ik zag dat hij diamanten in zijn etalage had liggen en vond het gek want ik was niet op de hoogte van een Cyberische MV in Monapoli. Toen ik naar de oorsprong van zijn diamanten vroeg zei hij doodleuk dat hij ze zelf opgroef. Ik dacht dat hij een grapje aan het maken was en driemaal bevestigde hij dat het diamanten van Roebelarendsveen waren.

Pas toen ik in mijn bootje naar Digitaliƫ terug vaarde viel mijn frank. Het enige comparatieve voordeel van Monapoli is volledig weggevalen: de diamantenmijn. Ondertussen vond je diamanten, weliswaar in kleinere hoeveelheid kavels, ook in Nasdaqar en Ibisha. Maar nu ook Roebelarendsveen eigen toegang heeft tot diamanten, zijn diamanten in Monapoli niet meer exclusief. Valt daarbij op te merken dat ook de andere producten minder uitschieten, rest er enkel de vraag waarom je nog zou handelen in Monapoli als je elk product elders goedkoper kan krijgen?