Auteur: Paulstolk
Eurodam – De vorige handelsperiode was ik, na een welverdiende vakantie van enkele maanden, weer eens actief komen handelen in de Federatie. Uiteraard had ik in de tussentijd enkele keren het vliegtuig naar de Federatie genomen om even een kijkje te nemen, maar na wat winkels bezoeken en wat bijpraten met oude bekenden vloog ik weer terug.
Nadat ik vorige ronde had gemerkt dat mijn thuis in de Federatie is, en deze handelsperiode ben ik vereerd dat ik de burgemeester van de prachtige stad Eurodam mag zijn. In deze afgelopen periodes begon me iets op te vallen; ik zie bijna alleen maar bekende gezichten. Gezichten die ik een klein jaar geleden ook hier zag, maar ook gezichten die ik al in 2010 grote namen waren. Dit bracht grote vreugde in mij op, dit geeft duidelijk aan hoe we over de Federatie denken, en het geeft duidelijk weer dat we allemaal niet zonder kunnen.
Aan de andere kant brachten al deze bekende gezichten me helaas ook verdriet toe. Want tussen al deze bekende gezichten zaten maar enkele inwoners die ik nog niet kende. En dat terwijl er ook mensen zijn vertrokken naar andere verre landen. Al snel kwam ik achter de reden: velen vinden dat ze binnen de Federatie in een sleur raken, dat er te weinig te doen is om ze continu levend te laten voelen. Toen ik dit op straat hoorde mengde ik me in de discussie.
Ik was het er wel mee eens. Er moet meer verandering komen! Op deze manier blijft er geen Federatie over! Wanneer gaat de overheid hier iets aan doen?! Echter denk ik nu dat dit niet de goede instelling is. Ja, de overheid heeft haar taken, maar dat betekent niet dat wij alleen maar in de straat boe moeten gaan roepen. Veranderingen komen van het volk, niet van de overheid! Als we alleen maar in de straat blijven zeuren, zal er niks gaan gebeuren. Dus onderneem actie! Bedenk wat jij in jouw stad kan doen, of denk op groter niveau, en laat de overheid je internationale ideeën horen. Samen worden we de nieuwe oude generatie!